@Lemongrab Ik vind het ook kort door de bocht. Ik herken me niet helemaal in het artikel omdat ik altijd al veel thuis ben en geen grote vriendenkring heb (en introvert ben).
Maar daardoor vind ik het juist makkelijk praten als je een huisgenoot hebt/met partner samenwoont en daarnaast al veel van je vrije tijd thuis bent. Zoals veel van de mensen die zich aan dit soort berichten/artikelen ergeren; dat zijn volgens mij vooral al huismussen die amper wat missen nu het externe sociale leven stilligt. Voor iemand die altijd de hort op is en onder de mensen (en daar energie van krijgt), dan snap ik dat dit een enorme overgang is. En dan zijn het inderdaad niet zomaar koffietjes en wijntjes maar staat het voor heel wat anders. Die mensen hebben ook heus wel de relativering dat ze blij zijn dat ze in NL wonen met een gevulde koelkast. Misschien komt dat niet zozeer in dit artikel naar voren, maar hoor dat wel om me heen.
Ik had ook teruggezocht op het forum naar een poll over introvert of extravert zijn, en iets van 75% van de forummers gaf aan introvert te zijn, ik denk dat het dan makkelijker is meer alleen / thuis te zijn. Maar goed zeker weten doe ik het niet want ik ben extravert.
Man verderop in de straat (die ook al een gluurpop heeft 
)heeft een regionaal hart-onder-de-riem-liedje op repeat staan buitenā¦
Ik ging het liedje opzoeken om hier te posten, kom im dit tegen
https://www.rtvnoord.nl/nieuws/220582/Heel-Groningen-zingt-Ede-s-Het-het-nog-nooit-zo-donker-west. Wat een armoe 
Spoileralert, beide bejaarden sterven in het nummer.
Same 
Aan mijn collega die op Facebook nu zoān kader bij haar profielfoto heeft met : ik werk in de zorg. Mijn werk gaat door.
Terwijl ze al 3 weken thuiszit en daar voorlopig blijft omdat ze niet naar werk wil komen vanwege de Corona.
De wind 
en dat ik niet uit de wind kan zitten/lopen hier.
Sinds het begin van de corona crisis heb ik de meest absurde dromen.
Ik vind dit wel echt next level 
wat schaamteloos. Heeft nog niemand er op gereageerd?
@kika @Banananana @ellegirltalk
Ik snap dat die dingen ergens anders voor staan, en het Ćs ook niet leuk. Het is voor niemand leuk de situatie waar we in zitten en voor sommige mensen zwaarder dan voor anderen. En het mag ook zwaar zijn en als je je ei daarover af en toe kwijt moet bij je vrienden dan doe dat by all means. Maar ik mis gewoon een beetje het in perspectief plaatsen van dingen en de erkenning dat het voor iedereen kut is, maar dat is gewoon even hoe het nu is. En ik vind dat er een tijd en een plaats is voor dit soort zaken en dat vind ik eerlijk gezegd niet zo breed uitgemeten in de landelijke media. Wees blij dat jij en je naasten niet op de IC liggen, of dat je daar werkt als arts, dat je niet dakloos bent in deze situatie of in een vluchtelingenkamp. De plaats en tijd hiervoor vind ik op whatsapp bij je vrienden even samen balen, maar niet alle caviaās zijn dood genoeg voor landelijke aandacht, zeker niet een dode cavia die bijna iedereen op de wereld nu heeft. Ja het is kut maar het is even niet anders, dat gezwelg in zoān grote mate heb ik wat moeite mee.
Nee haha. Maar ook echt niemand heeft die foto geliked.
Iemand die ik ken begon gister over een generationeel traumaā¦
Ik geloof best dat een virus als dit voor een generationeel (?) trauma kan zorgen, als veel mensen om je heen gelijktijdig sterven enzo. Maar ik denk niet dat dat aan de eenzaamheid ligt.
Ik vind het ook echt wonderlijk, zeker als je dit ook leest:
Net als veel andere alleenstaande twintigers heb ik een ācoronacrewā om me heen verzameld: een (heel) klein clubje mensen die behalve mij geen anderen zien en met wie ik vlak voor de isolatie inging heb opgetrokken en dus eventueel al heb besmet. Als ik hen omhels voelt het alsof mijn interne batterij wordt opgeladen.
Eh je hebt het over langdurige eenzaamheid maar bent je coronacrew aan het knuffelen? Bijzonder.
Ja dit verbaasde mij ook. Een collega vertelde me dat hij gewoon nog met vrienden afsprak en die ook knuffelde omdat hij huidcontact nodig had
ik zat van 
Nee inderdaad. Plus dat ze het over eenzaamheid heeft terwijl het zowat heel het artikel over haar sociale contacten gaat. En wat je zegt langdurig terwijl het pas twee weken is. Bleh hoe meer ik erover nadenk hoe naarder ik dit artikel vind.
Ja, ik is het zelf ook mega erg hoor, maarja, ik knuffel nu extra met mān knuffel en misschien komt dit weekend een hondje logeren!
ik ben echt te egoĆÆstisch om alles in perspectief te plaatsen
als ik me eenzaam voel voel ik me lekker eenzaam en niemand die daar iets van hoeft te vinden
Het is niet heel feministisch van mezelf maar ik vind het vervelend dat ik de spreekwoordelijke broek draag in de relatie. Ik ben veel te flexibel en neem in allerlei situaties (op werk, in vriendinnengroepjes en dus ook in mijn relatie) de rol aan die āeen gat vultā.
En thuis is dat dus de rol van het hoofd van het huishouden, terwijl ik dat helemaal niet wil en die rol te veel van me vraagt. Maar als ik het niet zou doen ben ik bang dat we in een enorme rotzooi zouden wonen, haha.
Maar op dit moment voelt een groot deel van de wereld zich eenzaam. Om dan te zeggen " Ik ga lekker naar vrienden anders ga ik echt dooood van eenzaamheid hoooowrr"
Oh niet specifiek het huishouden als in het koken en poetsen, ik bedoel dat ik algemeen gesproken de baas ben en vrijwel altijd diegene ben die het initiatief neemt. Hij voert meestal zijn ātakenā wel uit, maar het mentale werk is voor mij. Alles wat van āonsā is, is bijna automatisch van mij. Denk daarbij aan het wassen van lakens en handdoeken - dat is iets wat ik hem expliciet zou moeten vragen. En hij begrijpt niet dat dat de balans in onze relatie verstoort.
Hij heeft geen rijbewijs (lijkt er ook niet meteen aan te komenā¦) dus ik kan nooit wat drinken als we ergens heen gaan met de wagen. Onze wasmachine deed het vandaag niet meer en dan ben ik diegene die het ding van onder het keukenblad sleurt en begint te troubleshooten terwijl hij rustig op de bank blijft zitten.
Allemaal geen kwalijke dingen, maar ik zou 'm gewoon graag wat proactiever zijn. Buiten boodschappentassen neemt hij me nooit wat uit de handen, zeg maar. En dat zou wel fijn zijn gezien mijn burnout.