Ugh ik moest jarenlang antwoorden dat ik papa’s “grote meid” was. “Wat ben jij dan van papa? Wat ben jij dan van papaaa? Papa’s lieve??” Grote meid. Hij zei dat ook gewoon als visite er was. En de vriend van een vriendin van mij vond dat vet grappig en ging dat vervolgens ook altijd tegen me zeggen.
Gatverdamme doe fucking normaal bleeehhhh
Huh wat ongemakkelijk dan
Ja, na m’n 15e stopte die ermee. Die vriend had dat gelukkig niet zelf van m’n vader gehoord hoor.
Ah wat naar!
Mijn vader zei altijd: mijn vlees en bloedje
Dat is dan ook de enige connectie die we hebben
Ooh vreselijk @Jumpsuit.
Mijn vader zei tegen mijn vriend lang geleden.
Doe je voorzichtig met haar, want het is mijn kostbaarste bezit.
Um, you don’t own me.
Maar goed, ik heb sowieso een moeizame relatie met mijn vader.
De pasvorm bij de Vero Moda. Echt zo vaak dat het dan bij m’n borsten helemaal strak zit en nog net niet scheurt als ik beweeg. En dat terwijl het verder helemaal goed zit en ik ook echt geen grote cup heb. Maar goed, bespaart weer geld
Ik had in juni of zo een sollicitatie, waar mij verteld werd dat ik van de 8 sollicitanten bij de laatste 3 hoorde. Ik zat in een situatie waar ik niet erg lang kon wachten op de ‘uitslag’, dus ik heb toen zelf contact opgenomen (omdat ik geen bericht ontvangen had op de beloofde ochtend).
Toen werd ik uiteindelijk toch afgewezen, want ze hadden iemand aangenomen die uit het bedrijfsleven kwam (functie in het onderwijs). Dus oké. Maar midden augustus zag ik die vacature weer online staan en een meisje dat ik ken is er ook gestart - zij zat in dezelfde sollicitatieronde als ik en zij komt niet uit het bedrijfsleven haha. Er is uiteindelijk wel ook iemand uit het bedrijfsleven gestart (dus eind augustus aangenomen).
Ik vraag me zó af hoe dit proces gelopen is en kan het niet loslaten, het popt iedere week op in mijn gedachten … En dat terwijl ik nu een hele leuke baan heb, veel dichterbij huis ook.
Er werkt, waar ik dus solliciteerde, ook een gast die bij mijn vorige werk is weggestuurd en waarschijnlijk denkt dat ik daar de oorzaak van ben, wat een groot misverstand is … blijf me maar afvragen of dit een rol heeft gespeeld in dit verhaal
Zo vermoeiend haha, who cares?! Maar ja wie weet moet/wil ik daar in de toekomst nogmaals solliciteren, en ik maak mezelf wijs dat ik op een zwarte lijst sta of zo .
Ingewikkeld verhaal waarschijnlijk, maar long story short; ik erger me aan mijzelf omdat ik niet capabel ben om shit los te laten
Wel lastig verhaal ja en irri, maar is die kennis nu boos op je?
Ik werk zelf binnen HR bij een groot bedrijf, heb zowel met recruitment te maken als afdelingen eromheen. Zonder jouw hele verhaal goed te kennen; dit soort trajecten lopen soms ook heel raar: interne miscommunicaties, budget-toezeggingen, samenwerkingen met bepaalde vaste bureaus. Ik heb me een aantal jaar geleden na mijn overstap enorm verbaasd over hoe raar dit loopt, ook qua mededelingen naar de externe kandidaat. Kortom; soms speelt er iets heel anders maar geven ze toch geen openheid van zaken, dus zul je er wellicht nooit achterkomen!
Hopelijk helpt dit in het “loslaten”
Nou, dat weet ik niet.
Er zwierf info over hem rond die hem zijn baan kon kosten (niet geheel terecht naar mijn mening). Ik had die info via via ontvangen. Collega’s hadden dit weer opgevangen. Een collega van mij is naar de directeur gestapt met deze info. Die kennis kreeg daarna plots geen contractverlenging. Het verhaal ging toen dat IEMAND van locatie X (waar ik werkte) die info had doorgespeeld. Maar IK was eigenlijk de enige die die info ‘zou kunnen hebben’. Dus men dacht toen dat ik naar de directeur ben gestapt. Iets wat ik nóóóóit zou doen (in deze situatie), belachelijk vond ik het. Maar ik heb hem nooit gesproken over deze hele situatie. Dus er hangen veel aannames in de lucht, haha.
En ik weet wel dat het gek kan lopen want waar ik nu beland ben is het ook niet volgens de normale procedure gegaan haha … maar eigenlijk ben ik vooral bang dat die school mij gecanceld heeft om whatever reason (hoewel ik dus wel bij de laatste 3 zat in die sollicitatieronde ) en dat zou een dikke vette hap uit mijn potentiële werkplekken zijn
.
Maar stel dat jij diegene was die “geklikt” heeft, dan zou ik dat als werkgever eerder waarderen dan als reden zien om iemand niet aan te nemen? Is toch geen teken van onbetrouwbaarheid?
Dat mijn wasmachine niet met een simpel piepje kan aangeven dat hij klaar is maar een f*cking volledig sympfonie afspeelt. En dat ik dat maar niet gewijzigd krijg
Dat doet onze droger ook en ik vind dat juist gezellig haha, we gaan altijd meezingen onze wasmachine maakt slechts een piepgeluid, echt saai
Haha, ja ik vond het op het begin ook wel leuk maar de lol is er inmiddels wel af. Pas betrapte ik mijzelf er op het werk ook op dat ik dat melodietje aan het neuriën was :’)
Mijne blijven ook maar deuntjes doen iedere vijf minuten?! Houd je muil, ik haal mijn was er echt wel weer uit, ooit, over een week of zo…
Dat ik iets op vinted heb gekocht, en ik er 5 minuten daarna pas achterkom dat diegene al meer dan een jaar niet meer online is geweest. Dus weer een week wachten op mijn geld terug😣
Gewoon een gesprek hebben met iemand (een jongen) en dan zeggen dat je gaat douchen. Echt 9 van de 10 keer “iK WiL mEe”
Een vriendin die appt " Heb zooveel te vertellen doe ik morgen"
Ja kom hier dan ook pas morgen mee muts. Nou moet ik de heledag wachten op een wss anti climax verhaal.
Oh ja daar kan ik ook niet tegen hè.
En al helemaal niet als het verhaal bestaat uit 2 zinnen en totaal niet boeiend is.
Er stond dat de Burger King tot 22u open was, toen we er aan kwamen was ie al dicht Geen vegan whopper voor mij helaas