Waar erger je je aan? #9

[whatsinaname]

Aan moeilijke eters of mensen die die ‘‘normale’’ alledaagse dingen of groentes niet lusten. Iets minder lekker vinden snap ik nog wel

Zo irritant als je dan mensen over de vloer hebt en je van plan bent om allemaal lekkere dingen te koken, en je het dan allemaal moet gaan aanpassen omdat de gast (!) het niet lust. Want je wilt natuurlijk ook niet iets voorschotelen wat diegene niet lust, maar toch vind ik het dan een tikkeltje verwend van diegene

Zuurkool ofzoiets begrijp ik nog wel, maar dat je paprika, tomaat of alleen maar bepaalde groente op een bepaalde manier klaargemaakt niet lust? Vaak is het ook gewoon gewenning en is het nog uit de jeugd overgebleven en een kwestie van toch voor dingen openstaan lijkt me?

[Onnedi]

Mensen die zeggen dat ze 29 zijn plus 8 jaar ervaring. Nee je bent gewoon 37.

[Ferngully]

Wat een stomme tekst. Hebben ze dan die eerste 29 jaar geen ervaring opgedaan of wat?

[George]

Als je van tevoren aan de gast vraagt of hij/zij bepaalde dingen niet eet/lust hoef je ook niets aan te passen.

[Xiomara]

Ja en uiteindelijk kun je dan dit voorschotelen

[KipTokTok]

Dat mijn vriend echt NOOIT gaat leren hoe lang hij nou nodig heeft in de badkamer. Hij denkt echt dat hij binnen 10 minuten klaar is, maar ik zit altijd een half uur op hem te wachten.

[anon42392789]

Misschien nog wel erger dan die bordjes van ‘Trots op de boer’.

[whatsinaname]

@George @Calypso jullie hebben zeker gelijk dat het op die manier beter werkt, maar dat is niet mijn ergernis natuurlijk haha. Ik ben opgevoed met dat ik alles moest eten wat de pot schafte, en ik begrijp dat er mensen zijn die dat niet van huis uit hebben meegekregen of andere omstandigheden waardoor ze niet dingen hebben leren eten. Maar dat gaat ook niet op voor mij, ik was ook een super moeilijke eter en ookal moest ik het eten, ik deed onwijs moeilijk. Maar ik heb op een gegeven moment ook gedacht toen ik ouder werd van; jeetje, wat irritant als ik bij mensen aankom en telkens dingen niet lust of ga reizen en ik niks durf te proberen/eten, misschien moet ik het gewoon proberen? waardoor ik dus uiteindelijk super veel dingen lekker ging vinden door het gewoon vaker te eten en er voor open te staan

Then again; het is dubbel want het ligt eraan hoe je erin staat denk ik? Ik geef toe dat ik zelf ook een tikkeltje judgy ben erover, maar dat komt echt omdat ik het jammer vind omdat ik vaak bij mensen denk; er is zooooveel lekker eten wat je mist en wat we nu niet samen kunnen maken en van kunnen genieten.

[NInja]

Mijn vriendin is ook zo iemand die niks lust, ik dacht in eerste instantie ook dat het gewoon werkte om alles te proberen maar zo werkt het voor haar echt niet

Als zij iets nieuws probeert krijgt ze meteen een kokhalsreactie en is het heel moeilijk om iets nieuws te proeven. Daarnaast heeft ze (en veel anderen) last van dat een bepaalde textuur van eten onprettig is en wilt ze voedsel met een bepaalde textuur vermijden.

Er zullen vast menseb zijn voor wie het werkt om gewoon wat meer te proberen maar het is niet bij iedereen zo makkelijk opgelost

[anon53137221]

Ik denk dat je idd mensen hebt die echt moeite hebben met bepaald soort eten, maar ook types ‘wat de boer die niet kent dat vreet ie niet’. Die laatste kan ik ook wel irritant vinden. Van die types die geen kaas lusten, ja wel op brood of in blokjes maar niet door eten. (?) Had ik een hartige cake gemaakt waar kaas in zat, vond die persoon het heerlijk. Overigens vraag ik meestal wel of iemand iets niet lust, maar vriendinnen van mij lusten eigenlijk alles dus soms vergeet ik dat er ook mensen zijn voor wie dat niet geldt.

O ja, ik was vroeger ook een bizar slechte eter, maar toen leerde ik zelf koken en nu lust ik bijna alles! Als het maar goed is klaargemaakt, wel een vereiste. Ik heb bijv wel een vriendin die van zichzelf denkt dat ze goed kan koken maar dan smaakt de taartbodem bijv naar karton of zit er geen smaak aan de curry. Ik zeg er nooit wat van hoor. Maar wel lekker om het een keer op te schrijven.

[Barbamama]

Dit heb ik ook heel erg. Ik eet om die reden nooit bij anderen thuis en laat iedereen altijd bij mij eten.
Ik ben (helaas) ook ernstig makkelijk opgevoed met eten en lust hierdoor niet veel. Als ik dan iets nieuws probeer moet ik kokhalzen en spuug ik het eten uit. Dit gedrag zou ik noooooooooit bij iemand thuis willen veroorzaken. Het zelfde geldt voor uit eten gaan, ook redelijk lastig en probeer om die reden ook niets nieuws.

Misschien creëert het iets meer begrip. Dat die mensen zelf weten dat het lastig is en niet wenselijk en niet aan jouw keukentafel met gasten uitgebreid willen kokhalzen hahha. Neemt niet weg dat degene die moeilijk eet zich ook gewoon moet aanpassen aan de situatie. Ik probeer alleen thuis wel nieuwe dingen! Soms gaat dat goed en soms ook niet.

[Vaiana]

Ik vind dit wel te makkelijk gezegd. Er zijn ook mensen met eetproblemen of andere psychische problemen die niet makkelijk alles eten. Als je prikkels anders verwerkt en daardoor een sterker gevoel voor smaak, reuk en textuur hebt, kan je niet alles eten. Hoe vervelend het dan ook is voor de gastvrouw/heer, diegene kan er niks aan doen. Er zijn al veel mensen die hierdoor niet bij anderen durven te eten.

En het heeft dan ook niets te maken met hoe je erin staat.

[whatsinaname]

Hmm ja, dat begrijp ik natuurlijk. Heb het dan specifiek in mijn bericht over personen die ik heb meegemaakt waarvan ik weet dat het niet aan de oorzaken ligt die jij opnoemt. Dit wist ik omdat ik er dan naar vroeg om vanuit interesse te vragen waar het door kwam. Dus natuurlijk, het ligt wat genuanceerder, maar in mijn geval was het bij die specifieke mensen echt door gewenning en door gewoon de ouders. Dat zie ik soms ook bij mijn vriend; zijn moeder lust een bepaald iets niet; hij dus ook niet

Dus voor wat jij opnoemt; zeker, dan heeft het niet te maken met hoe je erin staat. Maar dat neemt niet weg dat dat wél geldt voor een andere groep mensen die er niet voor openstaan, want die bestaan ook (waar ik het specifiek over had). En ja, daar kan ik dan minder empathie voor opbrengen

[Blauwbeertje]

Ik ben dus zo’n moeilijke eter. En hoe jij dit nu omschrijft is precies mijn angst als ik bij mensen ga eten. Want wat voor jou lekker of alledaags is, dat krijg ik wellicht niet weg door de structuur en/of smaak. En ik moet eerlijk zeggen dat ik me altijd mega bezwaard voel als ik iets niet lust, zeker als iemand zich uitgesloofd heeft. En ik heb dan wel het fatsoen om het alsnog te proberen, maar dan zit ik dus als volwassen vrouw bij iemand aan tafel met kotsneigingen en tranen achter mijn ogen. Dan denk ik geef mij maar een boterham of een kom droge rijst. Hoeft diegene geen moeite te doen en hoef ik me niet te schamen. En vragen over hoe het komt dat ik dingen niet lust ontwijk ik overigens ook liever of ik geef bijvoorbeeld mijn ouders de schuld. Dat is de makkelijkste manier om mensen erover op te laten houden.

En als ik mensen bij mij thuis de vloer krijg dan vraag ik even wat zij lusten (of dat weet ik inmiddels) en dan houd ik daar rekening mee. Dan ga ik niet zeggen “oh gatverdamme ik lust geen…”, maar dan maak ik dat gewoon voor hun en eet ik zelf desnoods iets anders.

[ferris]

Maar je kan dat toch niet altijd beoordelen? Ik kan me voorstellen dat iemand inderdaad zegt ohja komt doordat mijn ouders vroeger moeilijk waren, maar verder niet ingaan op hoe erg het is en hoeveel last ze ervaren. Dan kan je denken ohja iemand zeurt gewoon of probeert niet, maar je weet niet wat daar allemaal achter zit.

Ik vind overigens best dat je moeilijke eters soms irritant mag vinden, maar denk dat 1 het andere perspectief wat hier gegeven wordt goed is en 2 soms mag je dingen lekker in stilte irritant vinden haha en je hoeft misschien ook niet alles te koppelen aan oordelen over iemand. Ja het is vervelend als jij je best doet en van alles kookt en mensen lusten het niet, maar dat kan ook genoeg zijn zonder verdere oordelen.

[ferris]

Ja tuurlijk mag je daar bij goede vrienden vanuit gaan, maar denk dat veel mensen dat die bij eerste keer komen eten vrijuit vertellen. En ik denk dat bijna iedereen het beeld heeft van moeilijke eter probeert niks/stelt zich aan etc. En dat helpt dan ook niet om er open over te vertellen. Maar volgens mij is dit gesprek al vaker langs gekomen hier, dus denk genoeg over gezegd. Ik zeg overigens ook dat je het gewoon irritant mag vinden.

[Lula]

Ik HAAT het Franse volk. Met heel mijn hart. Iedere keer als ik pakketjes daarheen verstuur, is het gezeik. Ik heb twee weken geleden een pakket met twee planten verstuurd. Binnen drie dagen werd het afgeleverd maar mevrouw was niet thuis. Laat ze het vervolgens nog een volle week bij een ophaalpunt liggen want ze kon niet eerder langs en nu is het MIJN schuld dat een van die twee planten verlept is. Ik zie mijn 1 ster review wel weer tegemoet

[Depeche]

Ja echt zo kut zijn deze nu!! Ik trek ze altijd kapot als ik de zak eruit wil halen

[Krabsalade]

Hahaha wat ontzettend kut.

Ik had laatst via Vinted iets verkocht aan een Frans persoon en ik hield mijn hart al vast, maar alles ging goed en als feedback schreef ze dat ze me “Une Super Vintie” vond. Schattig toch.

[Depeche]

Nee nog niet vond ze idd ook fijn omdat ze precies in mn prullenbak pasten.