Nja, ik val gewoon erbuiten, voor jongeren (tot 27 jaar) word van alles opgezet maar ik zit buiten de grote gespecialiseerde GGZ-instellingen (wel gespecialiseerde ggz maar vrijgevestigd of zzpāer en sta bij een grote instelling wel weer op de wachtlijst). Ik ben gewoon niet in beeld letterlijk.
Dat is (ik ben) de groep die gewoon niet mondig genoeg is, amper sociale kring heeft en de maatregelen heel anders meekrijgt dan het merendeel want ik leef al buiten de maatschappij (ik kom al zelden in winkels/bioscopen/pretparken/etc). Ik heb nul binding met de maatschappij, op de dit forum en atletiekvereniging na zeg maar. Ik doe niet mee en dat kan ik ook niet. 
Een beetje de vergeten groep zeg maar, waar iedereen kan klagen over dat ze niet kunnen winkelen, kan ik niet meer wandelen zonder iemand erbij omdat het opeens superdruk (voor mij!) is in de natuurgebieden. (die periode is geweest afgelopen lockdown) mijn beperkingen zijn nu wel uitvergroot denk ik.
En soms is dat vervelend en erger ik me aan iedereen die kan klagen over maatregelen en dan is dat moment weer voorbij (zoals nu), maar ik vind wel weer een weg, altijd.
Edit; ik vind mezelf verder ook niet zielig, het leven is gewoon soms scheef en (altijd) oneerlijk. 