In België is er sinds vandaag een verstrenging van de maatregelen en alle niet-essentiële winkels moeten sluiten. De plaats waar ik werk (en de verantwoordelijke van ben) was grijze zone qua wetgeving, er was geen duidelijkheid of we nu wel moesten sluiten of niet.
Dit werd woensdag aangekondigd, dus we hebben meteen alles in het werk gesteld om toch open te mogen blijven (het luik wat grijze zone was volledig weggehaald, heel ons kassasysteem daarop aangepast, alles verhuisd, nieuwe signalisatie voorzienâŠ). Dat kostte ons 2 volle dagen waarbij ik zoân 14 uur per dag gewerkt heb om alles rond te krijgen.
Vrijdagavond werd het ministerieel besluit gepubliceerd, maar het was nog steeds onduidelijk (grijze zone). Ik ging ervan uit dat we mochten openblijven omdat we het stuk waarover twijfel was of het essentieel of niet-essentieel is weggehaald hadden. Vorige lockdown werd expliciet benoemd dat het mocht, nu werd het niet meer vermeld.
En nu krijgen we deze morgen, mijn eerste vrije dag sinds lang en ik ben doodop, een mail van de beroepsfederatie (lekker vroeg) dat ze antwoord hebben van de overheid en dat we potverdorie toch moeten werken op afspraak. Waardoor we opeens weer alle aanpassingen moeten terugdraaien + een reservatiesysteem opzetten.
Dat is echt om gek van te worden

Ik begrijp zeker het nut van de maatregelen en ik vind dat er weer veel te laat is ingegrepen. Maar keer op keer is de communicatie vanuit de overheid zo laat en zo onduidelijk, we moeten continu flexibel zijn en keer op keer weer alles aanpassen en lange dagen maken om het in orde te krijgen, ik voel gewoon dat ik en mân collegaâs echt MOE zijn ervan.
Ik haal dit misschien straks weg ivm herkenbaarheid maar moest het even van me af typen