Films over waargebeurde tragische incidenten. Waarom moeten we een speelfilm over de aanslag in Noorwegen hebben? Of over de piloot die een vliegtuig landde op de Hudson? Of over een zinkende onderzeeër?
Een documentaire met feiten snap ik helemaal, ik snap dat je zulke dingen niet moet vergeten. Maar cashen op de emoties van mensen, verhalen dramatiseren, onwaarheden toevoegen (bv een liefdesverhaal als achtergrond), cringy dialogen… WAAROM?
Niemand denkt toch ook oh vanavond even lekker naar die film over Utøya kijken, waarin Andrés Breivik door een knappe acteur wordt gespeeld en alle slachtoffers toevallig net voor ze doodgeschoten worden nog even een diepzinnige mededeling hebben, terwijl een dramatisch muziekje wordt ingezet. Ik vind dat echt immoreel en vreemd. Kijk gewoon een docu.