Ja heel leuk! Waar is die van?
H&m!
Ja godverdomme mercurius staat verkeerd he, eerst scheurt mijn lievelingsbroek en dan word ik door de CEO van het bedrijf waar ik voor werk op het matje geroepen.
Lekker, zo’n eerste dag terug na vakantie. Blijkbaar vindt mijn manager mijn gedrag nog steeds niet wenselijk, terwijl ik me bewust afzijdig heb gehouden sinds het laatste gesprek met HR.
Schijt omhoog man serieus.
Ik heb zegels over, wil je die?
Dit vind ik echt lief! Ik heb ze gelukkig niet meer nodig, want mijn schoonmoeder heeft zat.
Same inclusief teleurstelling!
Als je net een paar dagen geleden wat besteld hebt, het is nog niet eens binnen en het nu al goedkoper is.
Zo dan, ik had gereageerd met: “joh, bij nader inzien wil ik het bedrag wel veranderen, maar dan naar 0 euro. En nu ben ik geen donateur meer, dus niet meer bellen, ciao!” Vind dat echt een hele agressieve manier van extra geld binnenharken, rupsje-nooit-genoeg style.
Mensen die zelf geen beslissingen durven maken en dan iedereen om advies gaan vragen. Het is jouw leven, doe er wat mee. Weet ik veel hoe je je hond moet gaan noemen/waar je op vakantie moet gaan/of je uit eten moet gaan vanavond of niet. Heb je zelf geen mening?
En dat is inderdaad precies hun machtspositie. Je bent donateur omdat je de inzet van het goede doel belangrijk vindt, en je donateurschap waarschijnlijk niet zult opzeggen. Zo smerig 
Zo erg dit soort dingen. Mijn oma had laatst ook van twee weken alle brieven verzameld van goede doelen die geld willen en liet die aan mij zien. Het waren serieus 23 brieven. Dat is toch niet normaal?
Ik had er eindelijk eens aan gedacht om mijn koptelefoon op tijd op te laden, heb ik blijkbaar de stekker er niet goed in gedaan ofzo want mijn koptelefoon is nu toch leeg. Ben zo geïrriteerd. Hele dag nu nog zonder muziek :@
Ik erger me er aan dat je toch van anderen afhankelijk bent als je graag naar feestjes enzo gaat. Althans, dat is een van de weinige dingen die ik niet alleen zou doen
Dat ik bijna loop te janken, omdat ik mezelf haat en ik vanalles nu voor me haal.
Mijn huis is echt een bende geworden na een week ziek zijn. Vreselijk… Ik moet straks dweilen, vlekken van de vloer halen, stofzuigen, afwassen, mijn bureau grondig boenen, heel veel was doen, mijn bed verschonen.
En mijn woonkamer staat vol met banken omdat ik ook nog 2 andere banken heb gekocht van de week en nog niet ermee bezig kon.
Ik erger me eraan dat veel mensen ‘goede bedoelingen’ als een soort vrijbrief zien om onder je verantwoordelijkheid uit te komen van bepaalde handelingen of uitspraken. Als iets maar goed bedoeld was, dan kun je per definitie er niet iets fout van vinden?
Dan denk ik, ja, the road to hell is paved with good intentions.
Dat ik net een uur (!!) bij de Chinees op mijn eten heb moeten wachten. En wanneer heet klaar is er nog geen eens een verontschuldiging is van ‘sorry dat het zo lang duurde’.
Dat mensen - vooral huisvrouwen met een simpele webshop - het begrip copyright niet kennen. ZO KWAAD ELKE KEER!
Dit vind ik dus over ongevraagd (en enorm voor de hand liggend) advies, ik ben daar zó allergisch voor geworden. Maarja ‘het is goed bedoeld!!’ Alsof je alles maar kunt doen en zeggen zolang de bedoeling goed is. Soms heeft het in mijn ogen niets met goede bedoelingen te maken maar met pure arrogantie. Voorbeeld: mijn zoontje krijgt sondevoeding. Is een lang verhaal, het komt er op neer dat hij prima kan eten maar het niet wil. Toen hij nog een neussonde had was het natuurlijk zichtbaar. Ik kwam eens een kennis van mijn moeder tegen die meteen riep ‘ooooh wat heeft hij???’ Waarop ik uitleg gaf over zijn eetproblemen. Haar reactie was: ‘en als je hem eens een flesje melk geeft?’ Sorry, maar wat denk je dan niet? Alsof ik niet álles al geprobeerd had.
Sorry jouw post haalde allerlei irritaties in me naar boven 
Ik erger mij zo aan mijn tieten.
Ze worden steeds groter en zwaarder en zo vlak voordat ik ongesteld moet worden is het echt zo gevoelig dat ik wanhopig tot de menstruatiegoden bid dat er maar gauw down under een rode storm mag uitbreken.