Dat m’n oom waar ik al genoeg gedoe mee heb vandaag ineens een mailtje stuurt om te zeggen dat ze zondag een lunch organiseren om wat verjaardagen en dergelijke te vieren met de neefjes en nichtjes. Ik heb al plannen dus ik kan niet en ik weet nu al dat ik dat ga horen.
Ik vind dit knap laat voor een uitnodiging!
Dat er nu een vriend/zakenrelatie van mijn vriend langskomt om iets te bespreken.
Het is 22:15, en ik heb de hele dag gewerkt. Nu moet ik gedwongen in de slaapkamer zitten want geen zin in mensen nu.
Nou indd lekker dan, wat een tijdstip op een doordeweekse avond ook👎
@Pendule Kan je vriend niet bellen of langsgaan als hij op z’n werk is? Of een bericht met iets van ‘ik heb nu al x keren gemaild en reactie blijft uit, ivm stijgende vluchtprijzen ben ik van plan op datum x te gaan boeken’. Of misschien is dat wel weer te heftig ook, ken de situatie natuurlijk niet verder.
Ik hoor wel vaker (soms hier op het forum maar ook vaak irl) dat mensen klagen dat er niet gereageerd wordt op appjes/mailtjes en ik snap dan nooit waarom mensen na 2 keer tevergeefs mailen/appen andere en directere manieren van contact zoeken gaan gebruiken. Mail of app heeft bij mij ook altijd minder prioriteit dan bellen of iemand die plots voor mijn neus staat. ‘Als het echt belangrijk is dan bellen ze wel’ denk ik vaak. Wat natuurlijk niet betekent dat het oké is of dat ik het oké vind om mails/appjes systematisch te negeren, maar het zegt wel iets over de prioriteit van iets vind ik. Meteen mijn eigen ergernis geuit
Dat ik om 05:00 op moet staan en nu nog steeds niet in bed lig. Morgen natuurlijk weer zeiken dat ik moe ben. Ik heb echt geen discipline.
Dat sommige mensen geen zin meer hebben om naar je argumenten te luisteren op het moment dat blijkt dat je je op meerdere gebieden activistisch / idealistisch opstelt. Ik merk echt dat sommige familieleden als ik iets zeg wat ook maar enigszins met klimaatverandering / dierenleed / racisme / vrouwenrechten / … te maken heeft al niet meer luisteren. ‘Violoncello is toch overal tegen, daar moet je je niet al te veel van aantrekken.’
Nou snap ik ook best dat mijn familie het irritant vindt als ik steeds discussies aanga, daar heb ik zelf ook helemaal geen zin in. Zo vaak zie ik ze niet en als ik daar wel eens ben heb ik het liever gewoon gezellig met hen. Maar serieus, dit weekend ging het ineens over het woord neger, dat daar niks mis mee is omdat het komt van het latijnse woord voor zwart (niger) en het dus ‘gewoon’ een feitelijke observatie is. Hoe dan??
En als ik dan zeg (en beargumenteer) dat dat totaal irrelevant is niet willen luisteren omdat ik ook veganist ben en mezelf een feminist noem. Nogmaals: Hoe dan??
Bridget Maasland
Unglaublich dit hahahahaha
Ik ben niet uitgesproken feministisch maar ik vind wel dat iedereen gelijke rechten en kansen moet hebben, en vooral dat vrouwen niet anders beoordeelt moeten worden dan mannen.
Helaas heb ik precies 2 collega’s en ze zijn allebei wat ouder, van die Jordanezen die zijn opgegroeid met een moeder in de keuken en die cultuur nog helemaal uitdragen. Deze week heb ik The Handmaids Tale en States of Undress zitten kijken en ik erger me nu zo ontzettend aan hoe die twee over vrouwen praten.
Alles is poppetje en vrouwtje en lekker figuurtje. M’n werkgever is sowieso van het slap lullen en heeft het geregeld over z’n secretaresse van echt 100 jaar geleden die altijd netjes op hakken en lipjes gestift rondliep. Nooit een woord over hoe ze haar werk eigenlijk deed. Echt dagelijks beoordelen ze vrouwen puur op hun uiterlijk.
Aan mij hebben ze dan natuurlijk helemaal de verkeerde, ik ben niet zo bezig met m’n uiterlijk en heb meestal vooral iets comfortabels aan (dit is overigens ook gewoon nodig voor m’n werk omdat het deels fysiek is). Ze bekijken mij niet perse op die manier en dat hoeven ze ook niet te proberen want ik werk hard en neem ze allebei veel werk uit handen, maar het netelt me echt de laatste tijd. Elke gesprek is een mijnenveld en ik zit echt op m’n tong te bijten steeds om er geen verhitte discussies van te maken.
Niet omdat ik me niet wil uitspreken maar omdat het zo weinig zin heeft. Wanneer ze zitten te praten over een koppel dat gaat scheiden gaan ze maar door over de vrouw die haar man niet even komt begroeten als hij thuis komt en vaak in sportkleren rondloopt zonder make up en dat het haar eigen schuld is. Dat die man een raging alcoholic met een gokprobleem is, daar hoor je ze niet over. Als ik dat dan benoem is dat uiteraard (deels) de vrouw haar schuld en dat idee in hun hoofd is onwrikbaar.
Ik zit me er echt boos over te maken deze week en het is fucking irritant.
Heel herkenbaar en lastig om mee om te gaan. Heb hier ook een tijd last van gehad met familie, zelfs zodanig dat ik voor een bezoek aankondigde ‘dat we het wel gezellig gingen houden he!!! ; )))’
Ik ben een linksachtige feminist maar kreeg allemaal stellingen waar ik niks vanaf weet: ‘wat vind je van dit super specifieke probleem dan? Jij bent toch zo van de groenen?’ en dat eindigde dan vaak met boos weglopen en mn wijntje in de tuin opdrinken
Is uiteindelijk minder dramatisch geworden door 100 keer te benadrukken dat ik daar voor de lol kom en niet om een politiek debat na te spelen
Dat ik zondag op dienstreis ga. Maar nog steeds niet weet of ik echt ga, er is nog geen goedkeuring. En ik hoor er ook niet veel van. Ik ben namelijk op vakantie.
Liever ga ik gewoon helemaal niet.
Ik probeer een afspraak te maken bij de huisarts. Gisteren belde ik. Nee je moet in de ochtend bellen, in de middag plannen wij geen afspraken in. Dus ik nu net gebeld. Ja vandaag gaat niet lukken zegt ze. Dus ik zeg nee dat is niet nodig. Morgenochtend misschien vraag ik. Ja ik kan niet vooruit plannen zegt ze.
Ik heb nog voor een aantal dagen medicatie maar jeetje. De vorige keer toen ik een afspraak wilde maken was het ook al een drama en ja in Tilburg zijn gewoon alle huisartsen vol dus ja ik moet hier wel blijven
Dat ik in de ochtend moet bellen meh ja oke dat is dan maar zo. Maar dat je niet vooruit kan plannen?!?! Dus ik moet morgen om 8 uur wakker zijn om te bellen en hopen dat ik dan terecht kan. Ik ben benieuwd
Oh huh echt? De huisarts die tegenover me zit zei dat ze vol zaten. Ik had echt 10 praktijken gebeld. Omdat ik eerst op de website keek of ze er een beetje goed uitzagen. Maar ja dat moest ik achterwege laten en de eerste accepteren die nog vrij was. Mag ik je even een pb sturen?
Ik had dit weekend hetzelfde met mijn familie. En het ergste is nog dit verhaal (ik schaam me hier ook heel erg om, om dit te typen).
Mijn zus is een beetje aan het daten, vroeg mijn broer, echt super random en als eerste ‘is het een neger?’ (misschien doordat mijn vorige date een donkere huidskleur had en hij hem in zijn hoofd had ofzo). Ik word er echt verdrietig van. Sowieso, maar al helemaal omdat mijn date donker is. Dan komt hij misschien ooit mee naar mijn familie en is dit het eerste wat ze over hem hebben gevraagd? Dus ik sprak mijn broer aan, dat het geen normaal woord is en stel je voor dat het eerste wat over je gevraagd wordt is wat voor huidskleur je hebt (en dan ook nog in een achterlijke term gegoten). In plaats van dat hij iets toegeeft zegt die gast ‘Is hij een neger dan?’. Ik schaam me gewoon om dit op te schrijven. Mijn respect en liefde voor mijn broer is echt aan het verdwijnen, mede hierdoor.
Toen ik zei later op de dag nog tegen de vriendin van mijn vader dat het geen normaal woord is, en van ‘stel je voor dat zijn ouders meteen vragen wat voor huidskleur ik heb/in een gare term gegoten’ zei ze dat die kans groot was. Nou ik snap niet waarom ze die aanname maakt. En toen kwam ze ook met ‘het komt natuurlijk van het woord ‘negro’ wat zwart betekent’. Of het dan meteen ok is.
Zooo deze woede komt even naar boven nu. Bij vriendinnen kan ik ook keer op keer deze discussie voeren. Nee in iemands gezicht zouden ze iemand nooit neger noemen, maar ze vinden het wel normaal om iemand op tv bijvoorbeeld zo te noemen. Echt ik zweer je, ik sta bijna niet voor mezelf in de volgende keer dat iemand zo iets zegt.
(overigens begon een schoonzus ook tegen mij ‘je eet geen vlees, maar wel vis, dan moet je wel één lijn trekken hoor’. Ben er van vermoeidheid maar niet op ingegaan. En over mijn broer die eerst geen vlees at maar sinds ze een kind hebben wel ‘ja hij wilde het goede voorbeeld geven en niet voor haar kiezen’. Toen kon ik het niet laten om te zeggen dat je altijd keuzes maakt voor je kind en er aan alles nadelen zitten, zeker ook aan dierlijke producten geven. Maarja dit had ook nul effect natuurlijk :’))
Op dat moment was ik even gefrustreerd haha. Het was echt niet zo bedoeld tegenover jullie want ik snap ook wel dat het weer onvoorspelbaar en dat het lastig is. Het is gewoon vervelend dat je altijd rekening mee moet houden vantevoren qua kleding, paraplu, afspraken en planningen bijv.
Ja ik snap hun gedachtegang ook niet “ja maar ik noem hem toch niet zo”, nee maar je zegt het wel over iemand?
Mijn date noemt zichzelf een “nigger” en ik heb duidelijk uitgesproken dat ik dat belachelijk vond en hij zich moest schamen.
Helemaal mee eens!
Het zorgt ook nog eens voor een heel naar en vooral misplaatst gevoel dat anderen jou dankbaarheid verschuldigd zijn als je rekening met hun gevoelens hebt gehouden en eventuele gekwetstheid hebt vermeden. Ik heb wel eens iemand zoiets horen zeggen:
‘We (de witte Nederlanders zonder migratieachtergrond ofzo?) hebben al zoveel aanpassingen gedaan, ze zouden daar eens een beetje dankbaar voor moeten zijn, maar het is blijkbaar nog steeds niet goed, het moet ook een keer klaar zijn.’
Dat mijn Eufy stuk is.
En als je 'm dan op stuurt ter reperatie duurt het een maand voordat ze de conclusie trekken dat het niet meer te repareren is. Dus krijg het aankoopbedrag terug.
Mooi kut dat ik hem destijds in de aanbieding heb gekocht en het prijsverschil nu niet terugkrijg. Nu moet ik dus bij betalen voor een nieuwe