Same hier, en nu zie ik hem pas weer ergens volgende week 
Jeetje, werd net helemaal uitgekafferd door iemand die dacht dat ik voordrong voor een ijsje. Ik liep achter aan man + kind aan een volledig lege ijssalon binnen. Nou, na die man en kind wist ik dus dat het mijn beurt was dus ik geef mijn bestelling door. Begint een man, die dus duidelijk na mij binnenkwam, volledig uit zijn plaat te gaan en schande te spreken van mijn voordringen. Dus ik een beetje verbouwereerd zeggen dat hij dan wel eerst mocht. Maar nee nu hoefde hij niet meer maar wilde nogmaals benadrukken hoe schandalig het was. Stiekem erger ik mij dan vooral aan mijzelf dat ik op die momenten niet gewoon iets terug durf te zeggen als “hou je bek”.
De bank. Ik zag vanmiddag dat er een flinke premie is afgeschreven voor een verzekering, maar het nummer wat erbij staat kan ik nergens terugvinden in m’n verzekeringenoverzicht. Ik heb alle papieren etc er op nageslagen maar nergens kom ik iets tegen met dit verzekeringsnummer of dat ik nog een jaarpremie ergens over zou moet betalen.
Daarnaast betaal ik maandelijks al een premie dus waar die jaarpremie ineens vandaan komt is me onduidelijk. De helpdeskchat stuurde me naar het telefoonnummer verzekeringen maar daar sta ik al bijna 20 minuten in de wacht.
Ohja op zo’n momenten klap ik ook helemaal dicht. Als iemand uit het niets tegen mij uitvalt krijg ik altijd eerst het gevoel van: Sorry dat ik besta. Maar achteraf denk ik GVD #&#@.
Aan het feit dat ik, dankzij het warme weer, de peuter van de buren helemaal hysterisch hoor schreeuwen maar de moeder al een half uur net zo hard terugschreeuwt 
Schandalig dat dit in deze tijden nog gebeurt…
Ik werk ook ‘maar’ 4 dagen, want daarbij voel ik me beter. Vonden mensen ook altijd raar. Nu krijg ik een baby en blijf ik 4 dagen werken, vinden ze me raar omdat ik teveel zou gaan werken 
Gewoon lekker doen waar jij gelukkig van wordt!
ja dit. word hier altijd zo moe van hè. ik heb een paar jaar geleden na m’n studie ook fulltime gewerkt maar ik trok dat gewoon echt niet dus toen ging ik 32u werken en een commentaar dat ik kreeg
echt laat mij gewoon doen wat ik wil, jij weet niet hoe ik me voel en waar in godsnaam bemoei je je mee Gerda 
Aan het feit dat ik met honger in bed lig, eigenlijk wil slapen. Alleen ben ik te moe om naar de keuken te lopen en te hongerig om te slapen.
Mijn vriend maakt altijd mijn lunch klaar als ik moet werken. Gisteren deed hij een beetje moeilijk over brood ontdooien en toen heb ik gezegd dat ie t dan maar niet moest doen als het zoveel moeite was en ik wel een banaan zou eten - beetje dramatisch haha. Nu blijken alle bananen overrijp en sta ik zelf brood te ontdooien 
Dat er naast ons huis een groot gebouw nu al weken gesloopt wordt en het heeft nogal haast. En dat veroorzaakt elke dag immense herrie al vanaf 7:30, ook op zaterdag :(. Kan je nagaan als je ook nog eens een kater hebt 
Dat ik verbrand ben, ik kan me niet eens de vorige laatste keer herinneren. Misschien wel meer dan 10 jaar geleden. Het doet ook echt pijn, en het is m’n stomme eigen schuld want ik smeer me nooit in. Nou daar heb ik weer van geleerd. Ik viel in slaap in de zon en eigenlijk zit ik nooit echt in de zon dus ineens krijgt mijn huid dan felle zon urenlang op zich gericht zonder enige bescherming. Man man. Vooral m’n bovenrug. De rest van m’n lichaam is me nog bespaart gebleven.
Haha shit dit is echt bijna de laatste foto die ik op insta postte 
Ja ben er nu wel echt klaar mee
! Wel fijn dat het bij jou een klein beetje meevalt.
Ik hoop dat het gemak van de supermarkt straks het alles waard maakt. Tenminste als het waar is dat die er ook echt komt…
Ik ontdooi het brood dus nooit en smeer het bevroren. Dan is het tegen de lunch allang ontdooid en vaak ook ‘verser’.
Dat ik m’n apple oortjes niet in m’n laptop kan gebruiken omdat het verloopstuk alleen andersom is en ik wel oortjes nodig heb 
Mijn wekker gaat om 7.
Het begint om 11.
WHY. Dit is nog niet af! 
M’n eigen luiheid.
Een gevalletje parttime dode cavia: ik moest mij zelfs gaan verdedigen dat ik ‘maar’ 32 uur per week werk. terwijl die persoon weet dat ik chronisch ziek ben. Dat ik het toch maar weer zou moeten proberen want ik ben jong. Misschien zou het nu wel gaan, terwijl de situatie hetzelfde is gebleven. :’) Dat het de voorgaande keren met 40 echt survivallen was (na een werkdag heel vroeg naar bed en in het weekend nauwelijks energie om simpele taken uit te voeren) daar werd lacherig over gedaan.
Als je parttime werkt en het financieel allemaal kan bijbenen is het toch prima.
Ze zeggen dit ipv 7 uur. Of 11 uur.