Aan mijn vriend; die altijd te laat is… Of dingen vergeet en mij dan zo ompraat dat het lijkt alsof ik mij aanstel. 
Dat ik nu al 36minuten aan het wachten ben op mijn vriend. Echt schiet op! Ga dan eerder douchen en alles. Je weet hoe laat we weg moeten.
Ik ben samen met mijn vriendje, mijn beste vriendin en haar vriendje in Parijs en haar vriend heeft gewoon geen mening? Bij alles wat we voorstellen is het ‘ja is goed hoor, maakt me niet uit’. Hallo, kom zelf eens met iets??? Of vind gewoon ergens iets van?
Ja, willen we wat eten, dus ik vraag ‘he wat wil jij?’ Zegt ie ‘gewoon, eten.’ 
Mijn onderburen geven een feestje, ze draaien alleen maar keiharde hardstyle, de kopjes trillen hier in de kast, en ondertussen is het enige dat ze zelf doen als een malle schreeuwen, niet eens woorden of zinnen, maar gewoon ‘heuuuuuuuuuuu’ achter elkaar door?
Vorig jaar gingen ze rond 19.00u de stad in, maar ik denk dat ik zelf maar het huis ontvlucht zo, niet grappig meer.
Hier in de buurt wordt echt keihard afschuwelijke muziek gedraaid, en normaal ben ik echt een makkelijke buur, maar dit is zo afschuwelijk en waarschijnlijk op de plaats zelf enorm hard want ik kan niet eens zien waar het vandaan komt 
Echt elke keer als ik Back to you van Selena Gomez hoor zing ik de eerste regels van Nobody’s Wife van Anouk omdat het er zó erg op lijkt. Trap er elke keer weer in zo vervelend. Ben niet eens fan van Anouk dus snap ook niet waarom ik überhaupt die songtekst ken.
Ik heb het laatst eens met elkaar vergeleken en het lijkt er ook wel heel erg op hoor. Vraag me af of Anouk/haar muzikanten dat dan ook weten en of ze daar iets mee kunnen doen. Het klinkt echt als plagiaat namelijk.
Ik ben ook geen fan van Anouk maar kan het eerste couplet van nobody’s wife ook helemaal meezingen.
Echt te vaak gehoord als kind begin jaren 2000
Ah ja man. Ik heb dan een vaste vrije dag in de week dus ik plan vaak dat soort dingen op die dag maar laatst ‘ja nee die dag wordt moeilijk voor ons, kan het ook noemt verschillende data?’ nee want dan ben ik aan het werk 'we kunnen ook ‘s middags wat later afspreken, rond half 5 bijvoorbeeld?’ nee want dan ben ik alsnog op het werk 'we kunnen ook ‘s ochtends vroeg meteen bij u komen om 8 uur?’ nee want dan ben ik al van huis. ‘oh moeilijk moeilijk’ nee helemaal niet moeilijk ik noem toch net een HELE DAG in de week waarop ik gewoon kan??? Het hoeft ook niet METEEN van mijn part kom je over een maand, je maakt mij niet wijs dat het niet een keer op die dag kan. Dan ben ik al zo over de zeik terwijl die gasten dan ook nog langs moeten komen, zo geen zin in.
Aan mijn luiheid. Ik moet nog zoveel dingen doen vandaag maar ik lig al de hele ochtend in bed en te niksen
Mijn vriend die altijd heel goed kritiek kan geven maar nooit met een oplossing komt. Bedankt man.
Ik deel deze ergernis, vooral omdat het vaak samengaat met mensen die bij ieder woord van de docent driftig beginnen te typen alsof het het meest belangrijke is wat ze ooit gehoord hebben
Aan alle PULP die op LinkedIn voorbijkomt. Mijn tijdslijn op Facebook (RIP) was nog nuttiger.
Dat we het al maanden hebben over een vakantie die we gaan boeken met het gezin en aanhang. Maar nu heeft mijn zus alweer een vak niet gehaald en kunnen we niet meer weg omdat zij dan tentamens heeft. (Die week was voor iedereen de enige mogelijkheid)
Ze doet nu al minstens 8 jaar over haar studie, zet gewoon even je schouders eronder 
Soms heb ik meer honger na het eten van te voren, vooral bij alpro soya vanille yoghurt. Als ik dat als ontbijt eet kan ik na een uur weer een tweede ontbijt eten hoor… 
Ja, inderdaad.
En dat dan profielupdates niet meer in de tijdlijn komen terwijl ik dat juist graag aan mensen laat weten. Had laatst een cursus gedaan, maar dat krijgt dus niemand te zien tenzij ik zelf een status aanmaak met zo’n stom tekstje wat iedereen nu maar doet.
Ik heb dat ook altijd. Dan eet ik maar om iets te eten want ik kan toch niet overleven op niks maar zodra er iets mn maag ingaat wordt het opeens een zwart gat waar ALLES in kan. It’s all or nothing here
Dat ik 3 keer (!!!) in mijn wenkbrauw ben gestoken. Karbonkel eat yout heart out morgen.
Mijn moeder
Ik ben afgelopen maand afgestudeerd, en in september heb ik mijn dimploma-uitreiking en krijg ik ook een cadeautje. Mijn moeder wil graag dat ik iets blijvends neem zodat ik altijd een aandenken heb, zoals een tatoeage of een mooi sieraad, maar ik weet al waar ik mijn volgende tatoeage wil, en dat is niet bij de shop waar zij dan een cadeaubon zou halen. Ook heb ik niets aan sieraden, want ik haat het dragen van sieraden. Wat ik dan nog het meest zou dragen is een horloge.
Ik zat zelf te denken aan een mooie “werktas”, omdat ik al een baan heb, en daarmee begin in september, dus dan heb ik er ook wat aan, en ga ik het gebruiken, maar mijn moeder blijft maar pushen naar iets permanents, dus elke keer als ze het vraagt eindigt het een discussie, omdat wat ik wil niet goed genoeg is. Ze doet alsof zij het cadeau gaat ontvangen, terwijl dat mijn smaak niet is. Ik heb nu liever geen cadeau eigenlijk.