Beetje van beide denk ik? Zag toevallig gisteren allemaal tiktoks voorbij komen over coachella en dat het eigenlijk niet zo fantastisch en geweldig is als het lijkt.
Ik denk dat het ooit wel leuk was.
Had tijdens Corona een verhaal gelezen dat de Nederlandse festival cultuur het beste vergelijkbaar is met die van Noord amerika. Qua opzet en âvibeâ.
Ook bijv in zoân serie als Insecure gaan ze naar Coachella, want alle grote namen etc.
Maar denk dat het nu door opkomst influencers en instagram meer een zien en gezien worden-feestje is, met idd de âperfecteâ foto (bij het grote rad)
Ik las een meme van: âcoachella is net alsof je paddoâs op hebt in het pashokje van Forever21â dus tja
Gewoon net als elk festival alleen zijn er toevallig veel influencers
De meeste Vlaamse huizen die ik ken hebben inderdaad geen speciaal slot op toilet- en badkamerdeur. Meestal wel een klasiek slot met een binnensleutel, maar die zit er bij weinig mensen standaard op.
Bij mij thuis zitten die er niet op. In een gewoon huishouden weet je wel of er iemand op het toilet zit of niet. Ik vind het altijd heel hip als iemand wel zoân standaard WC-slotje heeft.
Geen gordijnen of andere wering om inkijk te voorkomen, verbaasd me wel. Dat zie ik toch wel bij vrienden en familie.
Ik ken veel huizen met slot en sleutel maar we gebruiken die eigenlijk zelden thuis. Wij kloppen eigenlijk altijd! Of kijken of het licht brandt.
Haha. Bij mij (en de mensen die ik ken) zit er wel een slot op de binnendeuren, dus ook van toilet en badkamer, maar geen sleutel en ook geen idee waar die sleutels zijn. AKA theoretisch gezien kan het op slot maar in de praktijk niet.
Maar, dit doet me aan iets denken. Bij mij thuis en bij mijn familie doen we nooit de deur van de wc dicht, maar altijd op een kier, soms zelfs brede kier. We doen het enkel dicht als er bezoek is dat geen close familie is. Ik dacht dat mijn familie gewoon raar was, maar nu kwam ik er onlangs achter dat dat bij best veel van mijn vriendinnen ook zo is.
Ik vraag me af of het iets West-Vlaams is
Ik ben niet afkomstig van W-Vl en bij ons bleef de deur ook open.
Of in de badkamer naar het toilet terwijl iemand anders zich daar ook aan het klaar maken was. Kon allemaal.
mijn vriend vond het raar dat ik mijn ouders wel eens bloot heb gezien haha
Ik heb een kennis en een vriendin met een pleegkind, en de ene weet wel waarom ze het kind opvangen en de andere niet.
Ik denk dat het lastige is dat in de media je de verhalen vanuit 1 kant hoort. In principe is pleegzorg altijd gericht op terugkeer naar het oorspronkelijke gezin, alleen in hele extreme gevallen wordt op een gegeven moment besloten hier niet meer op in te zetten. In hoeverre pleegouders alle details weten van wat er afspeelde in een gezin voor de uithuisplaatsing weet ik niet, zal ook verschillen, maar het contact tussen pleegouders en biologische ouders gaat veelal ook via de jeugdzorgmedewerker, juist om miscommunicatie te voorkomen. Of zo heb ik het in ieder geval ervaren met de (pleeg)gezinnen waarmee ik op mân werk mee in aanraking kwam.
Het lastige is: er zijn absoluut, 100%, fouten gemaakt in deze hele zaak. Maar er zijn ook veel gevallen waarin wordt besloten de contactmomenten met ouders nog niet uit te breiden, omdat bijv hulpverleners zien dat het meer stress geeft, dat ouders zelf niet stabiel zijn, dat kinderen aangeven het niet te willen of helemaal overstuur zijn na terugkomst. Maar wat je leest in de media is âmijn kinderen zijn uit huis geplaatst en ik mocht ze niet meer zienâ.
Even cru gezegd, stel dat een ouder zich niet aan afspraken houdt om geen alcohol te drinken. Dan zal jeugdzorg zeggen: ouder houdt zich niet aan de afspraken, situatie is nog niet veilig, contactmomenten worden nog niet uitgebreid. Terwijl die ouder roept: ik mag mijn kind niet zien van jeugdzorg, ze houden mân kind bij me weg! Erg gechargeerd, maar hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Het is superlastig vast te stellen wat er nou precies gebeurd is aangezien er vanuit jeugdzorg natuurlijk nooit in het openbaar een reactie op gegeven kan worden. Ik geloof helemaal dat er in sommige gezinnen een soort kettingreactie is ontstaan die is begonnen met de toeslagenaffaire en eindigde in een hele trieste situatie met uithuisplaatsing. Maar in principe is alleen armoede of schulden geen reden voor permanente uithuisplaatsing zonder enig contact met biologische ouders. Dan is er echt meer aan de hand dan dat. Dat toetst de rechter ook.
TLDR; fucking lastig te achterhalen want je hoort maar 1 kant van het verhaal, maar permanente uithuisplaatsing met een soort van contactverbod tussen ouders en kind komt echt heel zelden voor, en alleen schulden is daar geen reden voor.
Wel echt heftig dat ze niet weten waar het kind is. Ik vraag me dan wel echt af wat daar de reden voor is. Wil hier verder niet over speculeren want je weet het niet. Wel kan ik zeggen dat ik heb gemerkt in mijn werk destijds in de jeugdzorg dat echt alles wordt ingezet om het contact tussen ouder en kind zoveel mogelijk plaats te laten vinden, ook als een kind geen perspectief heeft op terugplaatsing op korte termijn of als het kind de ouder al bij wijze van 10 jaar niet heeft gezien. Wij vonden contact tussen ouder en kind één van de belangrijkste dingen (soms wel onder bepaalde voorwaarden natuurlijk ivm veiligheid).
Zijn er meer mensen die niet alleen ziek kunnen zijn?
Ik kan dat dus echt niet. Moet dan echt mijn partner of moeder hebben. Schaam mij daar echt voor. Maar durf het gewoon niet alleen ofzo
Dan heb ik het over een flinke buikgriep trouwens.
Nee ik ben juist liever alleen. Laat me met rust en laat mij maar in een hoekje sterven, als ik het overleef kom ik wel weer tevoorschijn.
Ik ga ook echt dingen roepen als âOh, mijn keelâ en âMijn spierenâ terwijl ik moeilijk en triest uit mijn ogen kijk als ik âziek ben bij anderenâ dus ik ben het ook altijd in mân uppie. Dan ben ik ook veel sneller weer beter whaha.
Op LinkedIn word ik soms wel 8 weken niet door recruiters benaderd, en dan in een keer door 5 verschillende in een tijdsbestek van 24 uur. Ik heb vaker deze golfbewegingen meegemaakt.
Weet iemand hoe dat kan? Ligt dat aan een bepaald algoritme of zijn recruiters alleen maar in een bepaalde periode van de maand random mensen berichtjes aan het sturen o.i.d.?
Ik heb uiteraard mijn status niet veranderd in de tussentijd.
Is het altijd rond het einde van de maand? Misschien dat ze ze dan denken: als we het een beetje snel doen met gesprekken kan iemand het einde van de maand daarop al tekenen.
Haha, je precies dit.
Meestal kan ik mân klachten zelf onder controle houden als ik me niet goed voel.
Zoân 10 jaar geleden echt ziek en steeds als mân moeder mij water of soep wilde aanbieden was ik weer een uur volop bezig in mân emmer. Maar als ze wegbleef dan bleven die klachten ook weg. Met mân ex overigens ook, Als ik een dikke kater had en misselijk was kon ik het alleen onder controle houden als hij niet bewoog, het liefste ook niet ademde, tv niet te hard en geen contact met me zocht.
Het liefst wil ik er wel altijd mijn moeder bij hebben als ik een prik moet krijgen, ik word niet goed van prikken. Al probeer ik het (niet persĂ© bewust) ook weer te verbergen. Ik raak dan zĂł in mezelf gekeerd en âverstijfdâ Mân moeder ziet dat ik wit wegtrek en verteld me dan wat ik moet doen anders loop ik gewoon verder tot ik knock ga.
Ik krijg vaker berichten als ik de berichten van recruiters beantwoord. Als ik een keer een bericht negeer dan krijg ik vaak een tijd ook niks of weinig.
Voor mân huidige baan gebruik ik het recruitment stuk van LinkedIn, en kan oa iets in de trant van âzal waarschijnlijk reagerenâ aanvinken in de filters.
Supertoevallig, ik zag dit echt net onderaan een mailtje staan van LinkedIn, het onderwerp was: je valt op bij recruiters.
Is zoân fish spa, waarbij visjes de dode huidcellen van je voeten knabbelen, âethischâ qua dierenwelzijn?