Wedden dat @Zemraluani een cancer is.
Ja klopt!
(Serieus)
In het Duits is zowel het sterrenbeeld als de ziekte ook allebei Krebs.
Haha maar die staan toch bekend als heel emotioneel en overgevoelig? Ik noem mn moeder altijd expres âgevoelig kreeftjeâ
Want het is toevallig een emo jankerd, en ik een ijskoude steenbok. Tot zover mijn geloof in sterrenbeelden.
Haha nee zo ver had ik niet door gegoogled inderdaad
Haha wauw, ik heb ook lopen zoeken met waarom de naam kanker in zowel NL als EN maar nooit gedacht dat een prompt met hoe ontstaat? het antwoord zou geven. Dank! Ik voel me weer wat slimmer door dit antwoord
Mochten nu meer mensen nog een boek zoeken voor deze zonnige dagen dan raad ik deze kankerbiografie aan.
Oprecht interessant boek met meer van dit soort feitjes .
Die gaat op de to read-lijst want ik hou van mijn kennis te verbreden dus dit komt zeker goed van pas. Dank voor het tippen!
Het overkomt mij regelmatig dat tijdens praatjes en gesprekken de conversatie eenzijdig is. Ik raak aan de praat met iemand en stel belangstellende vragen, luister, reageer en vraag ook door. Diegene babbelt er dan vrolijk er op los en vertelt veel over zichzelf zonder ook maar 1 wedervraag te stellen of interesse te tonen in wat ik zeg. Ik vind dit dus zo vreemd! Zou zo iemand gewoon totaal geen interesse in een ander hebben? Is het een gebrek aan social skills (van diegene of mij)? Of staan mensen niet echt stil dat een leuk gesprek van 2 kanten komt. Of ligt het misschien aan mij?
Oké ik snap uiteraard dat hier geen pasklaar, wetenschappelijk antwoord op is en dat het per persoon verschilt maar ik verwonder me hier vaak over
Ik merk dit ook steeds vaker, ligt niet aan jou denk ik! Sommige mensen vinden zichzelf en hun leven gewoon mega interessant (soms terecht, vaak onterecht haha)
Ik ben zelf slecht in wedervragen stellen want ik wil gewoon heel erg graag veel dingen vertellen, ik heb dat zelf niet door. Het is niet dat ik niet geĂŻnteresseerd ben dan maar mijn hoofd loopt dan gewoon over. Ik werk er wel aan
Ik herken dit ook en vind dit mega irritant. Sommige mensen geilen er gewoon op om hun eigen stem te horen.
Geen idee aan wie het ligt, maar misschien zou je eens kunnen nagaan of je de andere partij de ruimte geeft om zelf het gesprek op gang te houden/vragen aan jou te stellen. Het is niet erg als er een stilte valt, de ander kan ook wel werk doen.
Oh en luisteren is een ondergewaardeerde skill. Ik denk dat mensen het merken als je oprecht in iemand geĂŻnteresseerd bent en dan kan iemand heel vrij worden in dingen vertellen. Gewoon omdat een gesprek zo loopt.
Ja dit herken ik wel, als iemand âgoedâ is in vragen stellen, dan loopt het gesprek vaak op die manier. Omdat de ander dan steeds met vervolgvragen komt, kom je er ook bijna niet aan toe zelf een vraag terug te stellen zonder dat het juist awkward (en heel obvious een terugvraag) wordt.
Met vriendinnen loopt dit altijd wel, maar met netwerken met mensen die ik niet ken heb ik hier echt moeite mee.
Dat deed ik dus gisteren. In eerste instantie toonde ik belangstelling maar op een gegeven moment dacht ik van âhalloooo wil je ook nog iets van mij wetenâ ik stopte met vragen stellen en mompelde af en toe âokeâ. Diegene bleef maar lullen.
Ja mijn ervaring bij zulke mensen is ook dat ze na een stilte gewoon verder praten hahhah.
Niet iedereen is belangstellend van zichzelf en andere mensen hebben gewoon slechte luisterskills. Als je er nooit bewust mee bezig bent geweest of op gewezen bent, weet je dit misschien ook niet?
Ik vind het zelf ook vervelend als mensen hier slecht in zijn, maar ik heb toevallig gisteren tijdens een persoonlijkheidstest gezien dat ik hoog scoor op belangstelling en volgens mijn collega hebben mensen die hier laag op scoren hierdoor juist ook weer andere sterke kernwaardes
Nou onderzoek heeft uitgewezen dat mensen een gesprek hoger beoordelen als zij zelf meer aan het woord zijn geweest. Dus een leuk gesprek is eigenlijk een gesprek waarin je zelf veel praat
Maar wat @Zonnestraaltje zegt herken ik ook wel: ik heb vriendinnen die de ene na de andere goede vraag op je afvuren zodat je er echt met moeite op een gegeven moment een âen hoe gaat het met jou?â eruit krijgt haha
Ja ik heb ook weleens vriendinnen die inderdaad heel veel doorvragen en dan op een gegeven moment realiseer ik me dan van goh ik ben nu echt al heel lang aan het woord. Maar dan vind ik het soms juist een beetje zoeken hoe je dan op een vloeiende wijze over kan gaan naar de ander. Bijv. als iemand vraagt hoe het op mân werk is en ik dan wat ga vertellen over een voorval met een collega of een bepaald project en diegene gaat daar dan heel specifiek op doorvragen. Dan moet ik het op een gegeven moment voor mân gevoel echt een beetje afkappen en weer terug naar de oorspronkelijke vraag: en hoe is het bij jou op je werk? Terwijl mensen soms dan ook in kunnen haken op wat ik vertel met iets over zichzelf en het dan voor mân gevoel veel natuurlijker gaat. Dus als ik vertel over een voorval met een collega dat de ander dan bijv. zegt van ja ik had laatst ook zoiets etc.
Dat verklaart wel wat ja! Het viel mij laatst toevallig ineens op dat een gesprek heel vaak bestaat uit 2 mensen die omstebeurt een ervaring delen die een soort van enige raakvlak heeft met wat die ander net vertelde. En als de groep groter wordt, is het gewoon een kringetje van iedereen die een ervaring deelt. In ieder geval was dat mijn observatie in de pauze van mijn werk.
Maar ik denk dat ik het zelf ook doe eigenlijk. Alleen met mensen die ik echt goed ken stel ik veel vragen.