Je zit inderdaad wel aan een minimale en maximale lengte (geldt ook voor piloten).
Misschien staat het niet in de vacature maar keuren ze er wel op af bij het gesprek?
Wat @HvO zegt inderaad. Als sterwardess slaap je bij lange vluchten ook boven in het vliegtuig en als je daar wilt komen, mag je niet te dik zijn. Daarnaast moet je bij noodlandingen een goede conditie hebben om je passagiers veilig aan de grond te krijgen.
waarom kun je je evenwicht niet bewaren als je je ogen dicht hebt? is het echt onmogelijk of alleen heel moeilijk?
anyway
Hoe kan het dat de ene persoon meer verslavingsgevoelig is dan de ander? Is dat nature of nurture of praten mensen zichzelf dat aan?
Als je een bril met sterkte opzet in een pik donkere kamer waar je helemaal niets kan zien, passen je ogen zich dan ook aan door de bril?
Het kan een combinatie zijn van de drie. Of je wel of niet snel verslaafd raakt is echt van heel veel dingen afhankelijk. Ligt ook aan hetgeen waar je aan verslaafd raakt.
Verslavingen kunnen bijvoorbeeld in de hand gewerkt worden door hormoonreceptoren in de hersenen. Als je van nature die âverslavingshormonenâ zoals dopamine niet veel aanmaakt of als je receptoren niet gevoelig genoeg zijn zou je in theorie ook sneller verslaafd kunnen raken aan iets wat jouw dopamine-ervaring een beetje opkrikt.
Mensen met ADHD schijnen wel meer verslavingsgevoelig te zijn dan gemiddeld, maar ik weet niet meer precies het mechanisme er achter
Ik heb zelf het idee van wel. Ik heb -6 dus zonder bril zie ik âs nachts echt niks. Maar als ik mân bril opzet is het natuurlijk ook donker, maar zie ik wel contouren van de kast bijvoorbeeld. Dit is mijn eigen ervaring, geen idee hoe het echt zit.
Volgens mij passen je ogen niks aan, de lens stuurt gewoon het licht op de juiste manier naar binnen, toch? Dus geen licht = geen invloed; die bril heeft niks aan te passen.
Ja precies. Als de omgeving compleet vrij is van licht doet de bril niks, maar als er ook maar een beetje licht is wel.
Ik heb ook wat @Okapi zegt in het donker, maar dan met -2. Zie gewoon zwarte en grijze vlekken zonder bril, maar met bril echt de vormen.
Heb even snel het een en ander opgezocht over specifieke symptomen van ADHD en daaruit zelf het volgende geconcludeerd, dus pin me hier niet op vast.
Mensen met ADHD reageren impulsiever, dus zullen waarschijnlijk meteen reageren als zij iets willen, waardoor een verslaving zich sneller kan ontwikkelen.
Mensen met ADHD kunnen gevoeliger zijn voor prikkels en zoeken deze prikkels sneller op wanneer deze ontbreken. Dingen die meer prikkels opleveren zullen ze dus sneller en vaker opzoeken.
Ook hebben medicijnen zoals Ritalin invloed op dopamine(receptoren) in de hersenen.
Al met al denk ik dus dat er inderdaad wel een verband zou kunnen zitten tussen ADHD en verslavingsgevoeligheid. Maar nogmaals, dit is van nog veel meer factoren afhankelijk, ik denk zelf dat mindset hier ook een grote rol in speelt (tot op zekere hoogte dan, sommige substanties (zoals cocaine) en zelfs het maken van bepaalde bewegingen zoals scrollen op je telefoon en het indrukken van een knop op een gokkast zorgen voor meer dopamine in het brein).
Hoe het voelt om verslaafd te zijn aan roken.
Hmm ik ga dit proberen uit te leggen, maar is wel lastig. Het is eigenlijk een beetje zoals honger denk ik? Behalve dan dat het geen levensbehoefte is ofc, maar het gevoel. Je wil het gewoon Ă©cht heel graag en het voelt wel alsof je het nodig hebt. Een verslaving heb je (ik tenminste) niet echt door als je het gewoon kan âuitoefenenâ, maar juist op de momenten dat je het niet hebt voel je hoe graag je het wilt. En als je dan eenmaal rookt, komt er zoân ontspannen âhĂš hĂš eindelijkâ gevoel.
Maar zoals ik al zei, meestal merk je niet dat echt je verslaafd bent omdat je gewoon kunt roken. Het voelt dus zeker niet altijd zo. Ik weet niet of deze uitleg klopt, want ik kan het zelf ook echt moeilijk onder woorden brengen!
Ja echt helemaal mee eens! Goed omschreven
Off topic
Ik weet niet of jij het verkeerd hebt onthouden of dat hij het verkeerd heeft gezegd, maar bij het syndroom van Down (trisomie 21) is er geen afwijking op één gen. Maar een extra chromosoom, in dit geval chromosoom 21.
Ik besefte zelf dat ik verslaafd was toen ik merkte dat ik mezelf altijd excuses gaf om toch nog eentje te roken. Of wanneer ik dacht aan stoppen en ik dan eigenlijk ook meteen dacht âoh maar dan mag ik dus op feestjes ook niet roken, nee laat maarâ. Het was bij mij dus ook niet zozeer een lichamelijk gevoel (behalve die rusteloosheid idd), maar echt een mentaal iets. Dat je hersenen je proberen wijs te maken dat je net niet verslaafd bent? Weet niet of dat logisch klinkt haha. Een groot gedeelte van de dag gingen mijn gedachtes bewust en onbewust naar roken.
De luikjes open is, omdat mocht er iets gebeuren de hulptroepen van buitenaf kunnen zien waar in het vliegtuig bijvoorbeeld eventueel brand is of nog mensen zijn.
Ja, toen ik nog bij een low-cost maatschappij werkte in het begin wel, maar het wordt normaal ofzo? Op luchthavens en in vliegtuigen is alles altijd duur :â) Je denkt er niet meer over na, de baas wil het zo.
Maar het voelt wel fijner nu ik bij een maatschappij werk waar alles gratis weggeven is. Al schaam ik me wel dood om oploskoffie te geven aan Italianen die heerlijke koffie thuis zijn gewend haha
(er zijn trouwens geen magnetrons aan boord haha)
Haha ja
Edit: die kaas en saucijzenbroodjes zijn meestal dezelfde als die je in de supermarkt koopt in zoân plastic zak van 4 :â)
@Briseis ik vond het ook vergelijkbaar met moeten plassen. Net geplast = niks aan de hand, blaas raakt steeds voller = steeds meer aandrang en het idee het fysiek niet te redden zonder te gaan. En de opluchting voelde voor mij meer gelijk aan plassen dan eten haha.
Honger kon ik langer negeren, moeten plassen voelde fysieker. Slaat dat ergens op?