Ik moet trouwens ook nog eens m’n hart luchten. Mijn collega’s zijn zo xenofoob, racistisch, homofoob, … Ik word er soms zo moedeloos van. Ik ben ook echt niet goed in discussiëren, ik ben heel overtuigd van m’n eigen standpunt, maar ik kan dat vaak niet goed overbrengen. Nu probeer ik af en toe erop in te gaan, maar het is zo’n onbegonnen werk soms. Vandaag ging het dan over transgender mensen en dat wordt dan gelijk gesteld aan travestieten en in 1 adem vermeld met “verwijfde homo’s” en iemand zei letterlijk dat hij er misselijk van wordt. Of dan gaat het over “die zwarten” als “het zal wel weer niet in orde zijn, als het die zwarte was” e.d. Fouten van blanken zijn “dingen die kunnen gebeuren”, fouten van mensen van kleur worden “ze kunnen het ook nooit doen zoals het hoort”.
Het idiote is dat we dus ook o.a. een homoseksuele collega hebben, die tegen alle stereotypen ingaat, en een donkere collega die duidelijk hard werkt, echt voorbeelden dat hun denkwijze op z’n minst niet helemaal terecht is, maar dat is dan geen reden om anders te gaan denken? Ugh, ik word er zo moe van.
hahaha.
. Ik heb geen druppel alcohol gehad btw 
) maar voel me nu echt heel warrig en krijg een beetje waanideeën. Echt irritant eigenlijk hoe afhankelijk je bent van die shit.