Deze week heb ik eindelijk toegegeven dat het niet meer gaat en ik *even niet meer kan werken, wat me meteen veel rust gaf. Krijg ik vanavond via automatische mail de vacature doorgestuurd voor mijn uren. Huilen. Voel me nu weer heel verslagen en machteloos.
Edit: *even. Zometeen ben ik beter en kan ik weer! Hopelijk snel.