Zo voelde ik me bijna dagelijks, nu minder (ook al ben ik nog geen hout verder), maar wat mij altijd helpt is het idee dat ik het gewoon op mijn eigen tempo doe. Je mag best nu even de tijd nemen om alles op een rijtje te krijgen en dat is gewoon niet patsboem gefixt in twee seconden.
En daarnaast doe je allemaal andere dingen, je staat niet stil. Je bent alsnog een leuk, volledig mens. Is het kut dat je even geen huis hebt, tuurlijk, maar dat doet niet alle andere dingen die je gedaan en bereikt hebt teniet. Het leven is niet alleen maar huisje boompje beestje en het komt allemaal echt wel <3 (en je mag je er ook kut over voelen natuurlijk, maar inhalen bestaat niet, je doet het gewoon op jouw moment en daar hebben andere mensen niks mee te maken).
Beetje cliché misschien maar wel echt waar!