Ze noemt een aantal dingen die wel zorgelijk zijn, ongeacht soort opvoeding. Deze dingen baren mij wel zorgen:
-we horen super vaak heel veel gestommel en gejank van die kinderen (die zijn 8 en 10 ongeveer denk ik),
-heel veel ânee niet doenâ, âhou nou opâ
-het is al eens voorgekomen dat een van die kinderen huilend in de voortuin zit
-het meisje zelfs een paar keer in haar onderbroek
- Nu staan die kinderen ook weer op straat te huilen.

alle gordijnen zitten daar ook altijd potdicht, als je ze toevallig tegenkom op straat duiken ze allemaal een beetje weg alsof ze niet gezien willen worden
Te veel wordt een onveilige thuissituatie niet gezien enz en opgemerkt, juist alerte buren zoals onze medeforummer in dit geval zijn nodig om het op radar te krijgen⊠er moeten mensen spreken voor deze kinderen. Volgens mij heb ik dat deze week al gepost haha sorry maar we hebben de samenleving hiervoor nodig. Worden ook landelijke campagnes over uitgezonden. En als het uiteindelijk niets Blijkt te zijn (komt niet vaak voor met zulke feiten maar ja het kan), kun je vaak wel verantwoorden waarom er een korte bemoeienis is geweest en adhv welke gebeurtenissen die gezien/gehoord zijn. Soms is er zelfs al hulp betrokken.
Daarom is veilig thuis bellen in zulke gevallen zo goed! Die kunnen je adviseren. Zij kunnen ook wel het verschil tussen een âandere manier van opvoedenâ en onveiligheid wel zien en maken!
Voor meer vragen weten jullie me te vinden hahah sorry voor de herhaling 