Nou, volgende en laatste hoofdstuk. Ik ging naar binnen. Iedereen die er werkte deed extreem hartelijk, op het verdachte af. Alsof ze allemaal heel blij waren dat ik er was. Zodat ze me ook eindelijk konden verheffen tot hun perfect geurende, gekapte en geverfde soort. Ik ging een beetje hulpeloos bij de balie staan. Een vrouw vroeg of ze me kon helpen of dat ik lekker aan het kijken was. Ik zei dat ik lekker aan het kijken was (dat was niet zo) en smeerde 3 lippenstiften op mijn hand. Ik wist al welke ik wilde want dat had internet me verteld.Toen dacht ik oke need to get the fuck out of here en keek angstvallig naar haar collega en zei âik wil dieâ terwijl ik wees. En toen ging ze hem pakken en kwam ze niet terug want blijkbaar was de kassa ook die kant op en ik stond daar met een rode kop hulpeloos te zijn en keek ze me zo aan van kom je nog, alsof ik een kleuter op zijn eerste schooldag was en zij de juf. En toen ik had betaald liep ik met een rood hoofd snel de winkel uit terwijl ik schichtig om me heen keek of niet iedereen naar me zat te kijken van wat doet zĂj hier. Toen dacht ik kut daardoor lijk ik natuurlijk nog verdachter straks denken ze dat ik een dief ben. Toen liep ik met een nog roder hoofd naar buiten. Maar wel een lippenstift rijker. En 32 euro armer.
Epiloog
Toen kwam ik thuis en ging ik vol verwachting meteen de lippenstift opsmeren. Ik had hem niet op mijn lippen getest want bij iedereen op internet stond hij supermooi en iedereen zei ook dat deze lippenstift zo bijzonder was omdat hij echt bij iedereen en alle huidskleuren mooi staat. Nou bij mij dus niet. Ik zie eruit als een lijk. Gelukkig had ik daarvoor nog een reep Tonyâs coffee crunch gehaald dus die heb ik tenminste nog als troost. Never again.
