Ik ben vanaf 1feb werkeloos en heb daar zelf voor gekozen. Ik zat totaal niet op mijn plek en het bedrijf werkte niet mee. Gelukkig hebben mijn man en ik ons leven zo ingericht dat we makkelijk van een loon rondkomen dus ik had ruimte om deze keus te maken.
En ondanks dat voel ik me als een mislukkeling. Ik heb ook alleen maar irrationele gedachtes als ‘ik vind nooit meer een baan’, ‘ik vergooi mijn toekomst’ en ‘ik ben een afhankelijk iemand’. Groetjes van een onzekere boogschutter.