In bed liggen en naar de storm luisteren mmmm
Heb je hier een recept van? Wil dat ook eens gaan proberen!
Ik heb zo een massage geboekt. Maar in plaats van dat ik er zin in heb maak ik me enorm druk. Het is best een luxe zaak en ik wil me niet opmaken maar voel me dan wel een enorme slons en onverzorgd (lelijke huid). Mijn haar in een knot laat me ook onzeker voelen (zo weinig haar). Ik heb stomme voeten die ik het liefst in sokken laat maar dat is niet gebruikelijk. En dan hoop ik nog dat ik mezelf goed heb gewassen. Of ja dat heb ik
natuurlijk gedaan, maar hoop niet als ik daar aankom dat ik bang ben dat ze me ruiken.
Echt tering, lekker ontspannen dit maar niet heus :â)
Ja heb ik!
Echt walgelijk. Erg dat je dat mee moest maken
Ik heb zoân erge kater. En ik zou eigenlijk naar de ikea gaan maar denk niet dat ik het aan kan
Mijn moeder wil heel graag naar de huishoudbeurs en nu heb ik toegezegd om mee te gaan. Gelukkig betaald zij mân kaartje
Wat een kut weer. Kan me niet herinneren dat het vorig jaar ook zo lang slecht weer was.
Ongeveer één keer in het jaar (misschien zelfs wel minder) heb ik zoân zin in wit brood met boter en hagelslag. Dus ben net door dit schijtweer naar de supermarkt gelopen en zit op de bank op te drogen met mân broodjes.
@Airy-fairy Ik lees nu je bericht over die mededeling van je ex. Ik vind dat je je super goed houdt na die breakup, en vind het van hem eigenlijk best apart dat 'ie mededeelt met wie hij gaat daten als dit voor jou een ding is geweest in het verleden. Ik snap heel goed dat dat dan steekt, ook al heb je vrede met de situatie.
Hopelijk geniet je lekker van je nieuwe huis!
Het alleen maar kunnen liggen, me laten bedienen en netflixen is slecht voor mijn bankrekening. Ik moet echt kappen met internetshoppen
Voor jezelf hopelijk toch wel he?!
Ik het het gevoel dat ik weer met mijn rug tegen de muur sta. Ik verdien de aankomende 4 maanden te weinig om een eigen onderkomen (å la studio) te kunnen bekostigen, dus moet ik nog even thuis wonen. Heb in de tussentijd wel gekeken naar tijdelijke oplossingen maar dit was zonder succes. En ik heb gezien het feit dat ik én studeer, én werk en ook nog een traject in moet (wat ik zelf ga bekostigen), geen energie en tijd om nog naar wat anders te kijken. En het is ook niet handig om bijvoorbeeld een jaarcontract te tekenen voor iets omdat ik misschien na augustus gewoon een tijd ga reizen.
En ik date maar wil niemand thuis ontvangen. En alles kost mij extra energie omdat ik moet wonen met iemand die tegen een burn-out aanhikt en eigenwijs is. Ik zie het even niet meer zitten om zo nog voor 4 maanden door te gaan. Dan heb ik gewoon zin om met alles te stoppen en gewoon weer een âechte baanâ te zoeken.
Dan gooi ik het liefst de handdoek ik de ring en neem ik weer een âechte baanâ aan, puur om nu al weer te kunnen leven zoals over 4+ maanden weer mogelijk is.
HĂ© ik snap dat deze situatie je het gevoel geeft dat je een beetje klem zit. Vervelend zeg! Weten de mensen met wie je thuiswoont (je ouders denkik?) ook dat je je zo voelt?
Misschien is het mogelijk om toch thuis een soort eigen plekje voor jezelf te creëren, door een zolder of tuinkamer o.i.d.
Knap dat je de combinatie van werk, studie en een traject volhoudt en bekostigd! Misschien even een kwestie van doorbijten nu⊠klinkt alleen zo makkelijk voor een buitenstaander.
Ik heb net nog een serieus gesprek met de persoon in kwestie aangegaan. (Doe ik regelmatig.) Expliciet gezegd dat ik het gevoel heb elk moment op eieren te moeten lopen om de situatie niet te laten escaleren en dat hij er verstandig aan doet echt eens naar de huisarts te stappen. Dat het echt alle energie uit mij zuigt hoe ik geacht wordt te functioneren in de huidige situatie En dan krijg ik te horen: âJaja, je hebt gelijk,â om vervolgens mij weer dom uit te lachen.
Het is dat ik een bepaald traject uit eigen zak moet betalen, waardoor de woonopties zeer beperkt zijn in de randstad.
@Aksiram ik heb 2 âkamersâ in dit huis maar hoe ik het ook inricht, het voelt niet aan als een thuis. Zelfs niet met mijn dieren. Ik denk omdat de algemene sfeer zo ronduit kut is dat je ik mij hier nooit thuis kan voelen. Vrees dat het toch nog even voor 4 maanden mijn kiezen op elkaar zetten en soms kijken of ik een weekend elders kan bivakeren.
Het is half 1 en terwijl ik in bed lig te forummen en mijn vriend het huis schoonmaakt, ben ik aan het bedenken of ik zin heb in chips of paaseitjes. Living the life. Sowieso, hoe chill is het dat je als volwassene zelf bepaalt wanneer je wat eet. Dat je in de Ikea staat en aan niemand hoeft te vragen of je een hot dog of een ijsje mag. Het is weer duidelijk, ik ben een simpel mens en snel tevredenâŠ
Ik weet van cookies etc, maar nu krijg ik een reclame te zien van een product dat hier werd besproken (de panty van @Rockabye). Zonder het te hebben gegoogled oid. Zo raar wel dat Google alles scant.
Ik wil hier niet te veel over neerzetten maar ik ben opgegroeid in een ongewone gezinssituatie en ik ben eigenlijk op veel gebieden meer de persoon geweest die ervoor zorgde dat alles goed verliep (dus al vroeg bepaalde verantwoordelijkheden op zich nam). Dus de normale verhoudingen (ouder - kind) zijn hier altijd zoek geweest. Zie het nog wel verkeerd gaan als ik weg ben. Dus het voelt ook niet echt aan als âwat lief dat dit wordt toegestaanâ, omdat ik weer de puinruimer ben en de coach. :â)
Hm, klinkt niet echt als relaxed thuis wonen nee. misschien kun je het voortouw nemen en een afspraak maken samen met diegene, bij de huisarts?
Ik kan me goed indenken dat het niet als een gunst op het gebied van emotie voelt dat je thuis woont (andere post ook gelezen), maar misschien kun je proberen het als een financiële gunst te zien?
Dat veranderd vast je gevoel over de situatie niet, maar misschien wel je kijk ernaar zodat je het die 4 maanden nog redelijk kunt uitzingen. De nadruk leggen op de voordelen.
Het is nu ook shit weer, en de avonden zijn kort. Aankomende maanden is het weer langer licht buiten en de temperatuur gaat omhoog⊠misschien biedt dat wat meer gelegenheid om in de avonden wat meer buiten te zijn en niet zo in die 2 kamers gepropt te zitten. Zodat het voelt alsof je wat meer ruimte voor jezelf hebt.
Het lijkt nu net alsof ik hier bivakkeer zodat ik straks op lekker reis kan gaan. (Althans zo interpreteer ik het en ik ben wel enigszins aangebrand vandaag.) Daarom wil ik niet voor onduidelijkheid zorgen waarom ik zo kortaf reageer. Maar ik zit al langere tijd weer thuis juist door wat zich hier voor 15+ jaar heeft afgespeeld. Ik heb juist vroeger ontzettend veel zorgtaken en financieel bijgedragen om dit huishouden overeind te houden zodat de andere jongeren thuis ook niet de dupe werden van de situatie die door volwassenen was ontstaan. Ik was eerder de bezorgde ouder, dan het kind, de rol die mij eigenlijk toebedeeld zou moeten zijn. En dat is mij dus niet in mijn koude kleren gaan zitten, dat ik nooit heb kunnen doen wat ik wilde of waar ik aan toe was. Of beter gezegd wat goed was voor mijn ontwikkeling. Alles ging ten koste van mijzelf.
Ik ben eindelijk sinds september de situatie mentaal en lichamelijk weer te boven en daarom trek ik het nu allemaal nog slechter. :'D Ik wil niet alleen het licht aan het einde van de tunnel zien, maar het liefst nu gewoon die tunnel uitlopen (in plaats van over 4 maanden).