Dit somt ook precies op waarom ik er makkelijker mee kan dealen. Maar soms heb ik het gevoel dat anderen dat raar vinden (of dat ik hen het gevoel geeft dat het mij niet boeit). En ik wil natuurlijk niet ongeïnteresseerd/gevoelloos overkomen en ik heb ook wel eens uitleg verschaft maar dat maakte de situatie alleen maar slechter dan houd ik maar wijselijk mijn mond.
En ik heb dat soms ook met mijn gezondheid. Dat sommige dingen voor de buitenwereld al gauw als heftig worden gezien en de ‘kind blijf vandaag toch thuis’ mij om mij oren vliegen, terwijl het eigenlijk wel meevalt voor mijn doen. Maar soms raak je gewoon aan dingen gewend en kan je het makkelijker relativeren of zo. Dat het wel weer overwaait / morgen een betere dag zal zijn.