Wat je even kwijt wil #36

Sowieso is er vandaag een motie doorheen gekomen dat er geen boetes uitgedeeld zullen worden. @Madam-Mikmak
Weet niet of je overweging ook het lesdeel is maar je kan vragen wat thuis te doen evt? Tis toch lang weekend en ze is 't zelfs ondertussen gewend haha.

1 like

Ik ben aan het schilderen in m’n onderbroek en moet me zó inhouden om niet met die kwast een streep op m’n been te zetten

Edit:

Update

17 likes

Ik wil Emma van Dream School echt door de tv heen klappen geven.

12 likes

Hahahaha love it, mini body paint? Vlechtwerkje?

2 likes

Ik zag die tompouce al de sjoelbak over gaan en zet me te bedenken wat een rotzooi dat zou worden. En lastig om door die openingen te krijgen.

18 likes

Dit is gewoon half cola half sinas toch?
Zo maakten wij het tenminste altijd vroeger

1 like

Ik ben op zoek naar dat filmpje waarin een witte dolfijn tegen het raam botst, en je dan zo’n toetergeluid hoort. Heeft iemand die toevallig?

10 likes

Dankje!!!

Hahaha lolllll


Ik denk dat ik vandaag in bed blijf.

Oh daar ben ik echt een muts in. Zal ik nooit zomaar doen… :slight_smile:

Ja weggegaan na een beetje gedoe in het coronatopic :frowning:

1 like

Ik denk dat ik het dan maar eerst met de leerkracht ga overleggen. Wie weet zegt hij “veel plezier!”
Mijn dochter is nooit ziek.

Ook tnx @bee @Kusjessoldaat
Dit geeft me allemaal wat meer rust.

3 likes

Ik heb een baan voor drie dagen aangeboden gekregen in mn studentenstad (vitale sector) en ik ben super blij, maar mn moeder is zo verdrietig, ze wil echt niet dat ik wegga :frowning:

2 likes

Nou je girl heeft lang weekend. Zou eigenlijk morgen en maandag werken (horeca) maar ben net een tikkie verkouden (moet vooral af en toe m’n neus op halen) en ze hebben liever dat ik thuisblijf. Supergoed natuurlijk om het zekere voor het onzekere te nemen, helemaal omdat we met eten werken, maar voel me toch een beetje schuldig omdat ik me verder prima voel…

Ik keek een video over viral tiktok food hacks van Saffron Barker en daarin maakte ze mozzarella sticks van babybels en nu kan ik aan niks anders denken.

2 likes

Heb mijn laptop mee naar werk. Collega en ik gaan heel de dag naar het programma Bed & Breakfast kijken. Helemaal zin in

30 likes

Hoi Dames,

Poging 2 om weer een update te geven nu bijna maand later. Ik was vorige week ook al online maar niet lukte om de updates die ik in de tussentijd geschreven had te plaatsen. Het gaat redelijk deze ochtend wel onrustig gevoel weten dat het morgen alweer de 26ste is. Maar goed ik ga proberen vandaag een fijne dag van te maken. Ik hoop dat het met iedereen goed gaat inzoverre het kan en lukt in deze bizarre tijd.

30 maart;

Samenvatting

Hoi Dames,

Hier weer een update. Ik voel mij sinds zaterdag avond niet zo lekker. Ik hoop dat ik mij lichamelijk snel weer de oude voel. En ja elk moment van de dag is weer anders kwa gevoel. Maar ik geef me er maar aan over. En ik durf ook niet te diep te denken tja zelfbescherming. Mijn vriend is weer de oude en klachten vrij gelukkig! Dus gister kon hij eindelijk bij ons zijn en zijn zoontje ontmoeten en in de arme sluiten. Wat een heel mooi moment was! We hebben met zijn vieren foto’s gemaakt als herinnering en samen op de bank doorgebracht. Dat was gewoon heel fijn om compleet te zijn. Ik heb verder een zeer lieve kraamverzorgster dus daar ben ik ook blij mee. Één keer per dag nemen we door wat we al geregeld hebben voor de crematie of nog moeten doen. Maar het liefst wil ik aan die dag nog niet denken. En de dagen dat hij nog bij ons mag zijn wil koesteren en genieten inzoverre dat kan. We verder alle drie nog steeds in shock zijn dus de klappen moeten nog komen. Het is niet anders helaas. Ja meer heb ik voor nu even niet. Maar dan zijn jullie op de hoogte hoe het hier thuis gaat.

En nogmaals ontzettend bedankt voor jullie steun, medeleven, likes, lieve woorden en berichten :heart::heart::heart::heart:!

6 april:

Samenvatting

Hoi Dames,

Sorry dat ik nog niet eerder een update heb gegeven.

We hebben zaterdag de crematie gehad. Ondanks dat ik er heel erg tegen op zag. In het ziekenhuis de tijd heel langzaam ging en ik echt op de klok zat te kijken of het al 00:00 was vlogen de dagen thuis zo voorbij en daar wel echt zwaar mee gehad. Maar dankbaar ben dat ik toch nog voor hem heb kunnen zorgen zoals zijn water te verversen ook al had ik het liever anders gehad. Het afscheid nemen was ontzettend mooi, fijn en sereen en we hem met een goed gevoel hebben achter gelaten. Ik dacht dat ik het meest zou huilen maar dat was onze dochter. En langzaam bij haar nu wel duidelijk word dat haar lieve mooie kleine broertje niet meer terug zal keren. Ik had toen de bel ging en we werden opgehaald wel even een break down maar verder huil ik zo nu en dan maar ook oprecht lach om leuke grappige dingen. Het voelt wel raar in huid sinds we thuis kwamen van de crematie , een soort leegte en stilte maar niet mijn gevoel in woorden kan omschrijven. Misschien dat het gevoel veranderd als we zijn as weer terug thuis hebben. Als het mee zit kunnen we het eind deze week al ophalen. We hebben besloten dat we zelf een urn gaan ontwerpen en het kostenplaatje ons niks uit maakt als het maar goed voelt en perfect is. De crematie is ook precies zo gegaan zoals wij wouden en voor ogen hadden. Het was ook op een mooie locatie uit kijkend op de Maas. En natuurlijk was het prachtig mooi weer. Ik had voor onze dochter een diy cake besteld en we deze bij thuiskomst met ze drieën ter ere van onze zoontje en broertje toch zijn geboorte dag en dat hij nog kort geleefd heeft even gevierd. Ik merk nog wel dat mijn lichaam nog lange herstel proces heeft maar dat weerhoudt mij niet om zo nu en dan toch even een frisse neus te halen. Eind deze maand hebben we een gesprek met de gynaecoloog en we echt wel een hoop vragen hebben. Ik benieuwd of we onze vragen beantwoord krijgen. Mijn vriend heeft besloten om te blijven werken, dochter bij familie en ik komende tijd bezig hou met de grote schoonmaak in huis waar ik aan begonnen was het weekend voor mijn vliezen braken. Maar dat brengt mij ook een stuk rust en niet steeds op de bank met een doffe blik voor mij uit zit te kijken en ga afvragen wat als ik dit dat zus zo gedaan had. Het doet ons ook heel goed om te weten dat we zoveel mensen bekende als onbekende om ons heen hebben die met ons mee leven vooral nu in deze bizarre tijd dat de wereld op zijn kop staat.

Hmm volgens mij ben ik halverwege gestopt met schrijven en niet af heb gemaakt.

14 april:

Samenvatting

Hoi Dames,

Sorry dat ik zolang afwezig ben geweest. Ik ben jullie niet vergeten. Maar ik heb het fysiek en mentaal heel zwaar. De ene dag is het fysiek zwaarder en de andere dag mentaal of beide. Ik heb wel momenten dat ik even goede momenten heb en oprecht om dingen kan lachen en genieten. Maar goed dan komt het schuld gevoel, pijn, verdriet en gemis omhoog. En ik hem zo erg mis. Stiekem hoop dat het een verschrikkelijke nachtmerrie is maar ik weet dat het echt is. En ook verteld iedereen mij dat het niet mijn schuld is maar toch voel ik mij en schuldig dat mijn lichaam hem en mezelf zo gefaald heeft en nog steeds als ik tegen hem praat mijn excuses aanbied. Afgelopen zaterdag hebben we zijn as opgehaald. En dat heeft mij die dag zo goed gedaan en hele dag niet gehuil had maar met een lach bij het crematorium aankwam en daar zat omdat onze kleine jongen weer mee naar huis kon. Nu is hij thuis en geeft zeker een stuk rust. Maar sinds paar dagen toch door mijn hoofd wat als ik dit of dat anders had aangepakt? Was het dan anders afgelopen? Of had ik hem maar een seconde, minuut, kwartier, halfuur, één dag, een week, een maand of jaar langer bij ons gehad. Ik hem nog zo graag even langer had willen knuffelen of kusjes kunnen geven. En hem steeds vraag of hij het me asjeblieft kan vergeven. Ik wou dat ik de tijd kon draaien en voorkomen dat dit gebeurd was. Het voelt zo raar dat mijn buik zo goed als plat weer is. Geen getrappel of andere bewegingen meer voel. Ik mis het zo!

Met mijn vriend en dochter gaat het redelijk. Mijn vriend die gaat er stuk nuchter mee om. Maar bij onze dochter begint het verdriet, pijn, gemis langzaam los te komen. Maar dat is prima. We zullen er voor haar zijn. Maar het liefst neem ik van beide hun verdriet, pijn en gemis over. Ik wou dat ik het ze had kunnen besparen en beschermen. En ergens bang ben dat ze me het ooit kwalijk zullen nemen. Ook al weet ik dat de liefde daar te sterk voor is en we als gezin van 4 nu hechter dan ooit zijn. Maar toch ik voel me zo schuldig.

Vorige week woensdag was het dacht ik had ik nog een bijzonder moment. Ik stond terwijl ik aan het bellen was uit mijn dochters slaapkamer naar buiten te kijken en er een knal gele kleine vlinder voorbij vloog en zolang als onze kleine jongen geleefd heeft door de tuinen en mini parkje vloog. En zondag waren we wezen fietsen met zijn drieën en onze dochter foto’s van de ganzen wou maken en terwijl ze op ze afliep ze op één na allemaal het water in gingen. Maar eentje bleef op nog geen 40 cm naast haar staan en ze tegen hem/haar sprak en de gans haar aankeek en vervolgens zijn/haar lichaam schudde en een veer los kwam en toen het water in ging. Mijn vriend en ik stonden echt spraken loos naar het moment te kijken. En ik achteraf spijt heb dat ik geen foto gemaakt hebt.

We moeten nog steeds de urn laten maken en de kaartjes. Maar we hebben even genoeg ervan omdat het zo intens was. Zo zit je bezig te houden met een kinderwagen te bestellen en vervolgens zit je op diverse webshops naar baby kistjes en mandjes voor premature baby’s te kijken. Ja dat kwam op een gegeven moment wel hard binnen. Dat je opeens realiseert wat je aan het doen bent compleet het tegen over gestelde.

Ik ben blij dat we hem even leventjes hebben mogen leren kennen. En 9 dagen in bakje water thuis bij ons heeft gestaan. En hij elke dag alleen maar mooier werd. En we op de dag van de uitvaart ontdekte dat hij blonde wimpers had en geen zwart haar maar donker blond licht bruin zoals mijn vriend.

Ik heb een foto collage in de spoiler gezet voor indruk van de afgelopen weken. Er zit een foto van onze kleine jongen bij maar niet waar je zijn gezicht kan zien. Maar gewoon indruk hebt voor hoe klein maar perfect een baby’tje met dat termijn al is. Ik haal het uit eindelijk weer weg. Maar ondanks alles ben ik zo trots op hem dat hij zo gevochten heeft :blue_heart:.

Ik zou normaal alles terug lezen als ik een dag niet op het forum was geweest maar dat is nu te veel. Maar bij deze wil ik opnieuw iedereen die wat geschreven en geliked heeft bedanken(of de gene die ik buiten het forum ook ken een kaartje gestuurd hadden). We het zo waarderen en dankbaar zijn!

Maar ook wil ik iedereen die in deze tijd een dierbare verloren heeft een hart onder de riem steken. Zelf ziek is of geweest. Of jarig is geweest en het anders heeft moeten vieren dan normaal. Of de gene die ondertussen voor de eerste keer of tweede, derde keer moeder zijn geworden en geen kraamvisite kunnen ontvangen. Of een andere mijlpaal. Of mensen die het moeilijk hebben fysiek of mentaal. En ga zo maar door. Elke dag schiet het forum door mijn gedachte en van harte hoop dat iedereen het ondanks de situatie waarin we wereld wijd zitten het goed maken. Bij het liedje Birdy - People help the people denk ik aan jullie. En de steun die we van jullie ontvangen hebben. Lieve dames nogmaals bedankt. Stay safe en het komt allemaal goed :heart:!

Foto collage(verwijder het later weer):

Samenvatting

Dat waren de updates die ik geschreven had. Inmiddels hebben we de gynaecoloog gesproken telefonisch en uit het placenta onderzoek niks is gekomen. En de infectie die geconstateerd was heel gering was en niet de oorzaak is van de te vroege gebroken vliezen en bevalling. Maar ook lag het niet aan onze zoon en hij gezond met alles er op en aan geboren was. En zelfs groter en zwaarder was dan dat ze de gynaecoloog de dag ervoor geschat had. Zodra het weer kan hebben we nog face to face gesprek maar ook over toekomst. Want ondanks het verdriet, pijn en gemis(deels ook boosheid) wil ik als het ons gegund is nog altijd een groot gezin. En graag een derde zou willen als het kan het lukt. Maar goed dat is voor later want ik ben nu fysiek en mentaal daar nog niet klaar voor. Met mijn vriend en dochter gaat het wel goed gelukkig. De dames die mij privé bericht gestuurd hebben, ik heb het gelezen en als het goed is geliked. Zal uit eindelijk alsnog op reageren maar dankjewel!

Nogmaals iedereen bedankt voor jullie lieve woorden, berichten en likes :heart::heart::heart:.

Ik ga weer poging wagen topics bij te lezen zodat ik weer beetje up to date ben. Fijn weekend allemaal!

133 likes

Voel alsjeblieft niet schuldig over het niet plaatsen van updates :two_hearts:

9 likes

Rationeel gezien denk ik er ook zo over. Maar met slecht weer is mijn stemming nu meteen om te huilen.

2 likes