Wat je even kwijt wil #36

@Totoro @hereandnow ja dat geluid is zo hard! Ik woon er zo’n 30 km vanaf, lijkt me een kleine das dat je er hier last van hebt toch.

Nee volgens mij niet! Ruiken sowieso niet, lucht is gewoon blauw, klein beetje heiig maar misschien wil ik dat er in zien haha

1 like

Ik heb echt zo’n zware dag op werk :sob: Mag ik al naar huis

Ik ben echt teleurgesteld in mijn ouders. Ik ben in BE, zij in NL. Toen ik corona kreeg heb ik ze meteen gebeld, toen zeiden ze dat ze me vet vaak zouden bellen. Maar ik heb bijna niks van ze gehoord, geen kaartje, geen bloemetje, maar een paar appjes en maar één keer videobellen met de hele familie. Ik ben nu al een maand herstellende en het is best zwaar geweest, vooral de eerste weken isolatie. Daarnaast ligt ook alles van mijn stage overhoop en heb ik gewoon last van mijn lichaam en de dichte grenzen. Toen ik aan mijn zus vroeg of ze een kaartje wilde sturen, zei ze dat ik er maar één van haar moest kopen (ze ontwerpt ze en verkoopt ze).
Ik voel me gewoon echt in de steek gelaten door ze. Ze beloven zoveel, maar maken zo weinig waar en ik voel me er echt alleen door. Ik krijg nu alleen maar rants over wat er daar aan de hand is en hoe gestrest iedereen is.
Ik heb erover nagedacht om ze een pot met vergeet-me-nietjes te sturen.
Zelfs toen ik vertelde over mijn master, kreeg ik maar één reactie waarin stond ‘oh, ik dacht dat je dat al lang gedaan had’

1 like

Dat laatste is een stunt.

Maar wat vervelend dat je je niet gehoord voelt en dat ze niet echt naar om omkijken. Ik hoop echt dat er tot hun door gaat dringen hoe zwaar je deze corona hebt ervaren. Veel sterkte !!

Dit is misschien wel een heel extreem voorbeeld van hints niet begrijpen maar toen mijn (nu) man voor het eerst bleef slapen, keurig op een luchtbed op mijn studentenkamer, vroeg ik hem of het luchtbed wel lekker lag. Dat heb ik 2 keer herhaald, want het luchtbed lag uitstekend, totdat ik hem maar gewoon gevraagd heb in mijn bed te komen liggen. Heb hem later nog gevraagd waarom hij er niet op in ging… Hij dacht dat ik het uit beleefdheid vroeg :joy:

30 likes

Dankjewel! Ik hoop het ook. vind het ook gewoon gek. Als mijn dochter met een enge ziekte met complicaties in een ander land ligt, zou ik me echt zorgen maken en haar in de watten leggen denk ik. Maar ja.

1 like

hahahaha, hier heb ik echt om gelachen. Maar wel netjes van hem haha

1 like

Ik heb iets afgesproken met een collega en ik hoop zo dat ze af gaat zeggen want heb er precies 0,0% zin in

2 likes

Wie kan mij helpen, ik loop zo achter met mijn school opdracht omdat ik het gewoon echt niet op een rijtje kan krijgen. Ik heb een interview gehouden, deze getranscribeerd, gecodeerd en thema’s gemaakt. Mijn verslag is deductief dus inleiding, theoretisch kader, methode, bevindingen, discussie, conclusie. Maar hoe ga ik nu literatuur vinden voor mijn theoretische kader? Op basis van wat ga ik zoeken?

Wat verschrikkelijk kut dat je zo weinig steun en interesse vanuit je familie krijgt. Klinkt als een hele scheve verhouding, hoop dat jullie wat nader tot elkaar kunnen komen :bouquet:

1 like

De vergeet-me-nietjes zijn onderweg naar mijn ouders

50 likes

Ook na een avondje vol wijn, geflirt, etc? Want anders had ik dit ook nooit durven vragen!

1 like

Ik heb het zo koud. Het tocht hier en heb geen zonlicht in huis en fuck veel te koud voor mij. Verwarming kan niet meer aan en blegg. Zit nu met koude handen en ingepakt alsof het winter is.

Ah, ik vind dit echt verdrietig en ontzettend onaardig van je familie dat ze zo niet reageren. Zouden ze dit wel snappen denk ik? Ik hoop echt dat er wat zal veranderen.

1 like

Alleen mijn moeder misschien. Maar het is ook gewoon een beetje voor mezelf om het toch nog grappig te maken. Ik krijg ook alleen kaartjes op mijn verjaardag als ik erom vraag en afgelopen jaar hadden ze alleen een taart voor mijn tweelingzus en niet voor mij. Dus dit is een patroon waar we in zitten. Mijn moeder zegt er vaak sorry voor, maar gaat dan weer zo erg in de slachtofferrol dat ik er echt niks mee kan.
Maar even ter verdediging tegenover hen: ik snap het ergens ook wel. Allebei mijn ouders zijn chronisch ziek, zowel fysiek als psychisch en mijn vader en zus zijn autistisch. Ik ben degene die de minste aandacht vereist en daardoor helaas ook krijgt. Maar gezien de situatie is het logisch. Alleen op dit soort momenten heel erg pijnlijk.

Is je laatste zin echt waar? Alleen op dit soort momenten heel erg pijnlijk, want lijkt mij over het algemeen heel erg pijnlijk.
Is echt pure nieuwsgierigheid dit, negeer als je wil :grimacing:

1 like

75 gyoza’s zijn in de maak! Ik spreek jullie weer na mijn foodcoma :pregnant_woman:

14 likes

Hahaha ik had in de crimibox facebook een berichtje gestuurd over of via skype een crimibox spelen werkt en leuk is, reageren er mensen met: je kan ook whatsappen op je computer

Ja dat weet ik Gerda?? Hahah

4 likes

Het is normaal gezien iets wat bij vlagen pijnlijk is, want ik ben opgegroeid zo en het is dus ook wel normaal voor mij. Soms heb ik een vlaag dat ik er extra bij stil sta en besef dat het niet makkelijk is. Alleen op dit soort momenten is het gewoon extra pijnlijk. Dan besef je weer hoe naar de situatie is en dat is confronterend. In het normale dagelijks leven doe ik het er gewoon mee zonder er te hard over na te denken. En ik kan er ook best mee leven inmiddels. Ik heb gelukkig wel wat veerkracht en ben zelfstandig (geworden).
Dus over het algemeen gaat het wel, alleen zijn er momenten met of zonder aanleiding waarop het heel pijnlijk is. Dit is zo’n moment. Ik ben nu ook dramatisch want ik moet ongesteld worden, dus ik kan het nu ook wel plaatsen. Het is gewoon even uitzitten nu en gewoon weer verder daarna. Het vraagt veel van je incasseringsvermogen en vergevingsgezindheid, en op dit soort momenten breek ik dan even omdat ik zelf ook minder sterk ben door alles.

1 like