Ik kreeg gisteren bericht dat mijn vader bijna overleden was door een fout van het ziekenhuis. Blijkbaar hebben ze te vroeg bepaalde dingen verwijderd na zijn operatie. Hij mocht naar huis en daar is het fout gegaan. Zijn lichaam begon te trillen en hevige koorts te maken en ging uiteindelijk ook in shock.
Gelukkig was er iemand thuis op 112 te bellen. Ik durf niet denken wat er anders gebeurd zou zijn.
En nu voel ik me gewoon zo machteloos en verdrietig sinds ik het nieuws gekregen heb. Ik dacht altijd dat mijn ouders er altijd zouden zijn en dat ze overal wel doorheen zouden komen maar die illusie is nu opeens brutaal weggerukt. De gedachte dat een van hen er niet meer zou zijn maakt me zo verdrietig