Ik ben al vier dagen bij mijn vriend en ik moet vanmiddag naar huis maar ik wil nieeeeeet. We wonen 170 km bij elkaar vandaan en ik mis hem altijd alweer nadat ik tien minuten thuis ben ghehe.
Ik wilde vierkante meubelknopjes hebben. Bij gamma zou ik op 90 euro uitkomen bij degene die ik wil.
Heb ze nu op aliexpress gekocht. Totaal 25 euro
Na alle verhalen en foto’s hier heb ik besloten dat ik later deze maand alsnog valentijn donut ga bestellen! Voor vandaag hebben we al ander lekkers, maar ik zag dat ze nog de hele maand valentijn donuts hebben.
Ja, ik heb ze ook gehaald vanochtend en helemaal gelukkig.
Ik heb schaatsen op zolder liggen van toen ik 12 jaar was en er wel regelmatig ijs lag… en ik al dezelfde schoenmaat had als nu. Moest weer even wennen de eerste 10 minuten maar kin er daarna weer goed op weg.
Dat had ik bij gratis banken. We hadden 14 afgesproken en om 15 uur waren ze er nog niet en niets laten weten. Dus ik was naar huis gegaan (banken stonden in mijn moeders huis). Krijg ik om kwart over 3 een telefoontje van de oude buurvrouw dat er 2 mensen voor banken waren. Pfff!
Heb ze nog 1 kans gegeven en de volgende dag waren ze wel op tijd Maar ik doe nooit meer iets gratis, vraag er volgende keer geld voor.
Ik weet niet waar jij woont maar het is hier ijskoud! Vind het nog kouder dan gisteren door de wind
Heerlijk! Ik zit meer richting het noorden dus vandaar het verschil denk ik
Altijd als mijn vader snert maakt maakt hij een extra portie voor mij. Morgen ofzo maar even ophalen.
Net zusje een fijne Valentijnsdag gewenst en verteld hoe trots ik op haar ben qua schoolprestaties, dat ze gewoon zichzelf is en niet bang is om haar mond open te doen en dat ik blij ben dat ze zo’n leuke vriendengroep heeft. Ben echt een trotse oude zus. Voel me echt emotioneel nu.
Speciaal naar de Burger King gereden, hebben ze alle nieuwe burgers al niet meer
Ik vraag mij af wat een ‘goede’ manier is om je excuses aan te bieden. Wie Is De Mol wordt nu aangesproken op racisme en biedt online excuses aan. Dat is dus meer maatschappelijk excuses. Maar ook op persoonlijk gebied - hoe doe je dat?
Jij ook gelukkige verjaardag!
En bedankt aan iedereen voor de berichtjes
Ik word echt een beetje verdrietig van insta: iedereen is of met vrienden schaatsen, of carnaval aan het vieren met gezin, of valentijn met partner of met kinderen.
Oke dan🤷♀️ blij voor iedereen hoor, maar ik voel me er alleen kutter door.
Gelukkig kwam mijn vader net onverwachts langs en hebben we een uur gewandeld, dus ben niet eens de hele dag alleen maar toch
Hartje voor de herkenbaarheid, niet omdat je je rot voelt.
Ik vind excuses ‘goed’ als daaruit erkenning blijkt voor wat je verkeerd hebt gedaan, dat je ook verantwoordelijkheid neemt daarvoor en excuses maakt voor jouw foute actie, en niet excuses voor hoe de ander zich daarover voelt.
Dus niet: sorry dat jij dit racistisch hebt opgevat en je daardoor gekwetst voelt.
Uit bovenstaande blijkt voor mij nergens dat je enig benul hebt dat wat je hebt gedaan fout is, je dat inziet en dat je spijt.
Wel: Sorry dat ik deze racistische of anderszins foute uitspraak/actie heb gedaan.
Punt. Zo simpel is het voor mij. Geen gemaar over intenties of verkeerd begrepen uitingen, niks invullen over hoe de ontvanger zich daarbij voelt of zou moeten voelen.
Hier nog een hartje voor de herkenning.
Ik word tante.
Ik denk eerder: verstandig dat je dit niet op zoekt en met je vader bent gaan wandelen.
Voor de rest denk ik alleen maar: mensen moeten dadelijk niet gaan janken als de cijfers omhoog gaan. (En dit geld voor de mensen die zich niet aan de regels houden en niet aan afstand etc houden.)