Hij heeft nog veel pijn en voelt zich misselijk maar hij had ook nog geen enkele pijnstiller genomen sinds het gebeurde deze nacht dus nu heb ik wel gezegd dat hij er best eentje neemt. En dat ie wat slaap probeert te pakken ook.
We hebben niet zo’n goede band maar ik heb echt niet getwijfeld om hem naar spoed te voeren, water voor hem te halen en bij hem te blijven, naar de panos te rijden voor eten en om krukken voor m te gaan (leek wel alsof ik op automatische piloot ging). Ik voel me net een mamaatje maar ben blij dat ik kunnen helpen heb en hij is me er ook dankbaar voor wat heel fijn is 