Mijn vriend praat Limburgs met zijn zus en het is zo lelijk 
(sorry Limburgers het is niet persoonlijk)
4 likes
Ik heb een lange tijd niet echt gesport (of überhaupt bewogen), maar ik heb zaterdag 20.000 stappen gezet en nu heb ik nog steeds mega spierpijn. Spierpijn van het wandelen omg 🥲
5 likes
Na 2 weken ziek zijn vandaag weer begonnen met werken maar merk dat ik nog niet al mijn energie terug heb.
Ik heb de afgelopen maand zo’n €2.000,- uitgegeven aan een aantal ‘leuke’ dingen doen, maar echt leuk bleek het meeste niet te zijn. Kutzooi.
2 likes
Ik had zaterdag, zondag en vandaag plannen gemaakt met mensen. En echt allemaal hebben ze op de dag zelf gecanceld of niets meer laten weten, kan gebeuren natuurlijk en ik begrijp ook wel dat dingen soms anders lopen. Maar ik voel me er super rot door, echt wel buitenproportioneel rot denk ik ook. Ik woon alleen en dat vind ik heel moeilijk, is echt eigenlijk wel een dagelijkse strijd, ik voel me best wel snel eenzaam en bepaald verdriet/pijn komt dan heel snel naar boven. Afleiding werkt goed voor me en alleen zitten of gebrek aan sociaal contact laten me heel hard terug een diep dal in vallen.
Lang verhaal kort, ik heb een kut weekend omdat ik me eenzaam voel en heb nu nog een hele vrije middag + avond voor me en weet niet wat ik met mezelf aan moet. Heeft iemand tips voor een activiteit of dag invulling waardoor ik me wat minder eenzaam voel?
11 likes
Het is nu bijna 2 maanden geleden dat mijn relatie onverwachts is uitgegaan en ik kom er maar niet overheen. Ik kan het niet loslaten. Ik kan het niet accepteren. Ik slaap en eet amper. Het doet gewoon nog steeds zoveel pijn. Vooral ook het feit dat hij al na een week samen was met diegene waarover ik me geen zorgen moest maken. Heb een afspraak staan met de praktijkondersteuner maar dat is pas over 3 weken. Pfff gaat dit gevoel ooit over?
17 likes
Dat is zo kut als je ergens vanuit gaat en het loopt spaak. Heel erg balen! Jezelf toestaan dat je baalt helpt vaak al. Alleen wonen kan ook gewoon heel rot zijn.
En misschien iets van puzzelen, wandelen met muziek aan, ergens koffie drinken, kaartje sturen naar iemand, film kijken. Kan je misschien nog met iemand bellen? Een stukje met de trein reizen oid kan ook leuk zijn. Toerist in eigen woonplaats. Naar de bibliotheek. Sauna? Of ergens een massage boeken.
1 like
Heb je een vangnet, mensen bij wie je terecht kan? Ik denk dat je nu alle steun wel kunt gebruiken namelijk, alleen soms willen we daar niet altijd zo snel gebruik van maken/ of mensen tot last zijn.
1 like
Ah zo lief al jullie reacties! En heel helpend ook 
ik ga de tips ook even opslaan en denk mezelf maar forceren om iets daarvan te gaan doen. Ik tag jullie even zo, (weet nooit echt wat hierin de etiquette is haha?).
wil niet het hele topic overnemen
@monkeyslut de oorsprong zit hem eigenlijk in een gebroken hart dat langzaam (naar mijn zin ook te langzaam) heelt. Het samenwonen en nu dus alleen is daardoor dan op momenten heel confronterend/pijnlijk waardoor alles nog meer naar boven komt. Is ook iets waar ik aan werk (met psycholoog) maar het heeft dus wel een duidelijke oorzaak zeg maar.
@marquez ja het is vooral omdat ik dan dus denk een fijn weekend in te gaan en het dan even tegenvalt, sta mezelf ook wel toe om te balen maar het is heel confronterend dat er dan een heleboel onverwerkte emoties meteen naar boven komen en merken dat het me zoveel moeite kost om dat dan onder controle te krijgen?
Ik kan normaal ook wel heel erg genieten van kleine dingen, even een stukje wandelen met een koffietje of lekker rond snuffelen in wat winkels, maar wel vooral als ik me goed voel eigenlijk haha. Ga zo toch maar even naar buiten om die dingen te gaan doen! Lief ook dat je zo mee denkt qua vrijwilligerswerk etc, maar ik heb het eigenlijk best wel druk haha. En ik heb ook best veel vrienden eigenlijk, dus wat dat betreft voel ik me niet eenzaam, het is nu een beetje een opeenstapeling van moeite hebben met alleen wonen, nog verdrietig zijn en dan de bummer van allerlei plannen die niet doorgaan waardoor je dan beseft dat je uiteindelijk altijd wel op jezelf aangewezen bent ofzo?
oja EN ik ben ongesteld :’) dat kwartje valt nu ff hahaha
5 likes
Dat lijkt me wel iets voor jou. Lekker in de buitenlucht met dieren! Ik hoop dat je het daar fijn gaat hebben en dat het jullie wat rust bied 
9 likes
Hoewel het qua zelfstandigheid als een stap terug voelt, als je je er mentaal beter door gaat voelen is het anderzijds ook weer een stap vooruit toch! Hoop dat het je gaat bevallen daar.
15 likes
Had net een videogesprek met een keuringsarts en het was echt zo’n kut gesprek. En hoe langer ik erover denk hoe pissiger ik word op die man. Ik vond zijn manier van benaderen echt verre van oké, heb zelfs uitgesproken dat ik me onder druk gezet voelde (oké en toen moest ik huilen), en vraag me echt af of hij nu een voldaan gevoel heeft over hoe hij dit heeft aangepakt want iets met m’n opmerking heeft ‘ie iig niet gedaan 
9 likes
Ah dat klinkt wel heel fijn, buiten, en in de rust. Mag je hond doordeweeks ook mee?
Het gaat écht over, ook al voelt het niet zo. Je gaat momenten hebben wanneer je niet meer aan hem denkt. Deze momenten worden steeds langer en met behulp van je praktijkondersteuner ga je het een plekje geven en mogelijk zelfs acceptatie bereiken. Echter is voor iedereen dit anders, sommige hebben dit al na een paar weken, andere maanden en sommige jaren. Alles is oké en het komt goed, als je er over wilt praten staat mijn DM open.
@Musa het is super begrijpelijk dat je hier rot om voelt, ik geloof echt niet dat het buiten proportioneel is hoor maar juist gegrond. Wat bij mij hielp toen ik alleen woonde was een podcast opzetten of de radio aan laten waardoor ik het gevoel had om niet alleen te zijn. Daarna hielp het om me te focussen op iets wat ik niet vaak doe: ineens uitgebreid iets bakken, boeken lezen of een serie bingewatchen. Hele dikke knuffel & ook mijn DM staat echt open voor je!
2 likes
Bah wat naar. Is het iets om een klacht over in te dienen of wil je dat liever niet?
1 like
Nou toevallig zie ik morgen wel mijn manager van werk weer, en ik wil dit iig wel tegen haar vertellen. Dan kan ik altijd nog even kijken of zij als mijn werkgever daarover iets kunnen aangeven bij dat (externe) bedrijf of niet
3 likes
Even een zeikbericht om het van me af te schrijven hoor, maar ik heb het even heeeul zwaar. Ben helemaal klaar met al mijn klote-essays, echt geen zin meer.
Dan ook nog gedoe met vrij vragen op werk. Heb dat echt al een ruime maand geleden gedaan en kreeg steeds maar niks te horen dus na 3 (?!) mailtjes eindelijk reactie dat dat de week voorafgaande aan die betreffende week bekend gemaakt wordt ivm rooster maken. Is toch geen doen zo? Heb in elk geval voor over 2 weken duidelijkheid, maar met Kerst etc. valt dus nog maar te bezien. Echt bloedirritant 
En dan komt mijn vriend ook nog eens met de mededeling dat de APK niet is goed gekeurd waardoor hij een nieuwe auto moet zoeken (please niet weer een klusbak) waardoor we de komende maanden echt niks leuks kunnen doen want meneer heeft geen geld en OV en fiets is hij te goed voor.
Sorry voor de rant maar ik moest het even kwijt
5 likes
Gosh elke keer als ik zo’n covid test doe zit ik echt half te bidden op een negatieve uitslag, net als bij zwangerschapstesten die ik in het verleden deed. En hoe dubbel dat eigenlijk is. Dat het merendeel van de wereld er vanuit gaat dat elke vrouw huilt van blijdschap met een positieve zwangerschapstest in d’r hand. Omdat dat beeld zo erg wordt gecreëerd. Moest er ff aan denken nu ik weer eens op de uitslag van een covid test wacht die hopelijk negatief is.
4 likes
Hallo ik moet me op mijn werk concentreren maar hoe wil ik dat doen als er voor het raam een groep konijntjes aan het spelen is?? Die diertjes zijn veel te schattig.
30 likes
Passende Alice in wonderland vibes.
2 likes