Verveelt u zich weleens?
Schaterlach: ‘Nou, ik doe niet zoveel meer hoor, maar toch verveel ik mij nooit. Ik heb altijd een roman, de Libelle en mijn krantje, het Haarlems Dagblad, bij de hand. Je moet wel op de hoogte blijven, anders word je dom. En er is hier in huis van alles te doen. Elke zondag ga ik rummikubben met drie dames. Op woensdagmiddag is hier een muziekmiddag, voor 5 euro krijg je bitterballen, een drankje of een advocaatje met slagroom. Je mag een plaatje aanvragen. Ik vraag dan om een nummer van André Hazes, daar was mijn kleinzoon Michel zo gek op. Hij is maar 31 jaar geworden.’ (Ze raakt geëmotioneerd). ‘Zo’n jonge jongen, dat mag toch niet? Hij werd ziek en is in drie ziekenhuizen geweest, maar ze konden niks vinden.
‘Ik had niet gedacht dat ik het zo naar mijn zin zou hebben in een verzorgingshuis. Ik ben een bofkont. De meisjes hier zijn aardig, ik heb een mooie kamer, en mijn kinderen komen vaak langs. Ik denk dat ik het goed heb gedaan, de afgelopen honderd jaar. Ik heb niet zoveel noten op mijn zang en ben een tevreden mens. Ik ben vrij cool, op zijn Engels ja: C. O. O. L.’
ik vind dit zo mooi, denk gelijk van ja, waar klagen wij eigenlijk over dan he (cliche cliche)
Geen spijt van