warrig verhaal mentale gezondheid
Ik ben autist en inmiddels ruim half jaar werkloos en heb een ww-uitkering. Gaat mentaal al geruime tijd erg matig er is privé nogal wat ellende en heb ook een burn-out / depressie. Is in mei soort van semi vastgesteld door een psycholoog. Heb paar sessies met haar gehad maar dat afgerond (ik deed alsof het goed ging) daarna geen hulp.
Nu loopt mn uitkering af dus moet ik werken en heb ik een baan gekregen bij een bedrijf op kantoor en zou morgen beginnen. Alleen heb sinds vanavond zoân gigantische paniekaanval. Ben al de hele tijd aan het huilen en het idee van een kantoor met onbekende mensen en socializen en nieuw werk en onbekend terrein maakt me zo enorm angstig. Ik denk oprecht niet dat ik het kan.
Het beste is waarschijnlijk als ik weer naar een psycholoog ga en serieuze begeleiding krijg.
Nu is het alleen zo dat in mijn omgeving niemand mij begrijpt, ook mâm ouders niet, dus als ik morgen niet naar die baan ga dan is iedereen teleurgesteld in mij en gaat nooit begrijpen waarom ik het niet kan. En ik voel me dan zo mislukt. Hoezo kan het niet normaal gaan.
Ik ben zo ellendig weet echt niet wat ik moet doen en kan alleen maar janken.