Hmm misschien valt dit onder dagboek maar dit is meer een buur-waardering post maar zo’n topic is er niet.
We wonen sinds kort in een nieuwe plek en breng mijn kind elke ochtend naar de dagbesteding. Ik wilde gaan autorijden vanochtend, was de accu leeg omdat zij gisteren het lampje heeft aangedaan in de auto zonder dat ik het doorhad.
Ik was best wel gestressed en zag dat mijn naaste buurman thuis was die ik nog niet ontmoet had. Ik belde aan en stelde me voor, en ik vroeg of hij me kon helpen en de auto kon duwen met een andere buur bijv. Hij zag er wel op leeftijd uit. Hij zei dat hij het wel alleen kon, en was echt super vriendelijk verder.
Nou lang verhaal kort heeft hij de auto de straat uit geduwd maar het werkte niet (ik denk omdat hij tegen mij zei dat hij in z’n 3 moest, maar het is in z’n 2 volgens mij), en is hij zijn auto gaan halen en heeft met startkabels de motor gestart. Hij bleek 73 te zijn!
Toen ik weer thuis was kwam hij naar buiten om te vragen hoe het gegaan was en we hadden nog wat gepraat. Ik had ondertussen heel saai (kon niet echt wat vinden) een merci en zakje lokaal gemaakte stroopwafels gekocht voor hem als bedankje maar vond geen moment om het te geven, en ik nodigde hem uit op de koffie na het weekend om mijn man ook te ontmoeten, en dan zou ik het wel geven.
Stond hij net ineens weer voor de deur met een grote bos bloemen met zo’n kaartje eraan met gefelicteerd nieuwe woning. Wat een lieve man zeg. Ik was weer te socially awkward en beetje flabbergasted (wow echt veel engelse kuttermen, sorry) om die bedankjes te geven dus ik zei maar nogmaals dat hij na het weekend écht even op de koffie moet komen.