Zo had ik het nog niet bekeken, ik hang er inderdaad best veel gewicht aan omdat het plan van samenwonen naar iets alleen kopen zo’n gigantische wijziging is waardoor het voor mij aanvoelt als een enorme stap terug in de relatie. Het is gewoon jammer dat hij er qua communicatie zo licht over gaat terwijl ik best wel overstuur ben nu en geen houvast vind in mijn partner (en omgekeerd dit ook niet samen met hem kan vieren, wat ook niet leuk is voor hem).
En @kika en @ZusjevanJoost, hoe het uitgesproken was langs zijn kant wilde hij ook graag samenwonen. Hij was wel duidelijk dat hij op termijn graag iets met mij wilde kopen en het dus niet zag zitten om bij wijze van spreken de rest van ons leven in mijn huis te wonen. Maar hij wilde wel samenwonen en starten met iets op te bouwen met z’n tweetjes. Een paar weken geleden is dan de twijfel toegeslagen bij hem en heeft hij het in zijn hoofd gestoken dat hij denkt dat het voor hem momenteel beter is om alleen iets te kopen en daar te gaan wonen. Ik heb ook het gevoel dat hij niet begrijpt wat voor een emotionele rollercoaster dit allemaal voor mij is.
Kleine edit: toen hij dat idee van zelf iets te kopen dan lanceerde heb ik gezegd dat ik hem niet ging verplichten om in mijn huis samen te wonen, maar dat ik zo’n grote wijziging in de plannen niet heel leuk vind en ik heb hem ook gezegd dat het voor mij een beetje voelde als een soort van falen van de relatie. Zware woorden maar zo voel ik het echt aan