Het gaat ook automatisch, vooral bij vrouwen, tegen kinderen en dieren. Dat is niet erg, het is juist goed voor de taalontwikkeling. Al erger ik me wel kapot als ik volwassenen tegen een klein kind “Ja dat is een waf waf hè” hoor zeggen. Dat slaat echt helemaal nergens op en dan wil ik wel roepen “Dat is inderdaad een hond ja, zo heten die beesten”. Je moet kinderen wel normale woorden aanleren, maar dat kan dus wel op een hoge toon.
(Ik vind het ook vervelend als kinderen me bij een kindvriendelijke bijnaam noemen, en die ouders dan zo zeggen over mij tegen die kids “dat is “infantiele bijnaam” hè”. Zeg gewoon als ouder mijn normale naam, anders leren die kinderen het nooit).