Ook voor mij erg herkenbaar! Ik kom ook uit een familie van hoarders. Wij woonden oprecht in een groot huis, dat hélemaal vol stond met dozen, én hadden een extra huis vol spullen (de benedenverdieping was mijn vaders kantoor, maar de tweede verdieping en de zolder werd gebruikt om privé spullen te bewaren). Wij hadden een dubbele garage, maar het grootste deel van de tijd kon er geen enkele auto in, omdat de garage gewoon vol stond met dozen. Echt gênant. Ook altijd blinde paniek als er iemand aan de voordeur stond of als er iemand heel kort van tevoren liet weten dat ze zouden langskomen, dan moesten we alle spullen in de living in dozen stoppen en in 1 van de “rommelkamers” duwen (hoe erg is het als je meer dan 1 rommelkamer hebt?). Ik schaamde me ook altijd. Vaak hoor ik dan mensen zeggen over hoe rommelig of ongeorganiseerd hun huis is en dan komt het echt niet in de buurt van hoe het bij ons thuis was.
Ik ben als tegenreactie juist extreem goed in dingen weg doen. Ik moest 2 jaar terug al m’n spullen tijdelijk opslaan en ik had zodanig weinig dat het niet echt de moeite was om er een opslagplaats voor te huren (ik heb mijn spullen bij vrienden verdeeld). Ik word zenuwachtig als ik teveel spullen heb en geen overzicht meer heb.
(Mijn oma was trouwens ook een hoarder, maar zij had een ongelooflijk goeie organisatie, dat zag je niet aan haar huis. Na haar dood was het ongelooflijk hoeveel we uit die kasten haalden, haha, het bleef maar komen. Maar dat zal ook wel die generatie geweest zijn, de oorlog meegemaakt e.d.)
. De kelder was ondertussen zelfs een paar keer onder water gelopen. Echt idioot.)
eerst maar even ontbijten
.