Wat je even kwijt wilt #17

Ik heb net 400 gram ananas gegeten en nu een prikkelend schuurpapier gehemelte en tong. Even gegoogled en misschien was het niet zo slim om zo’n grote hoeveelheid te veroberen en ik wilde nog wel gezond en verstandig zijn vandaag qua eetkeuzes. :sweat:

1 like

Lief dankjewel!! Ja moet wel maar miet al Mn medicijnen nog innemen, en omkleden denk dat ik dat maar oversla, durf nog niet in actie. Ben t gewoon zo zat en wil zo graag naar huis (sja wie niet hier). Vertrek wird steeds uitgesteld, komen steeds lastigere kamergenoten en ik word beroerder :cold_sweat:

Ja dat kan elkaar echt versterken hè? Is fijner om er door een ander wat genuanceerder naar te kijken. Wel toevallig, want ik ken juist niemand die bang is voor onweer :stuck_out_tongue: terwijl dat ook best vaak voorkomt geloof ik

1 like

Omg ik heb dit helemaal gemist en vind dit zooo leuk! Ook die parodie van year 3000 :smiling_face_with_three_hearts:

1 like

Ik probeer al de hele avond spoilers te ontwijken voor wie is de mol. Geen radio op, geen social media, in Whatsapp groepen zeggen yooo ik kijk vanavond niet. Hier niet kijken in het topic en morgenochtend gelijk terugkijken. Ik dacht, nog even een Amerikaanse site bekijken (zelfs bewuste afweging gemaakt echt een ijzeren verdediging). Kom ik in dat scherm van Google met relevante nieuwsberichten, staat het daar in :sob:

Ik Heb zoveel wijn gedronken. Bij een vriendin en ben nu thuis, zoveel sigaretten gebietst op de terugweg, ik ben echt een pro in dat. De tip is van te voren geld aanbieden en claimen dat je niet bij de kiosk kan komen omdat er paaltjes staan en je geen ov hebt, dan krijgen mensen medelijden en geven ze sigaretten mee.

Eigenlijk zouden ze gewoon sigaretten los moeten verkopen want ik wil nooit een pakje, maar as ik echt dronken ben wil Ik er graag een voor de tocht naar huis

Kost echt zieke moeite dit te typen maar de gouden tip is een oog dicht knijpen, dat is goed voor de focus. Dus hierbij twee tips voor een succesvolle avond.

38 likes

Hahaha heerlijk verhaal, slaap lekker vanavond!

1 like

Drie mensen zeiden vanavond hoe de hel ben jij single en dat was echt vleiend voor Mn ego want Mn ego is echt een stoeptegel.

Maar Jokes on them want mijn persoonlijkheid is manafstotend. Maar Ik deed de hele Tijd van “huh hoezo is dat moeilijk voor te stellen dan???”

Gewoon om nog meer complimenten te krijgen, dit is Mn derde tip deze nacht en ik heb Mn linkeroog nog steeds ferm dichtgeknepen om goed te typen, maar dat werkt dus echt als een tiet.

35 likes

Haha lief! Ik heb een lekkere avond gehad, ik ga zo slapen want ik moet morgen weer werken. Weltrusten!

1 like

Ik voel me een beetje paniekerig maar ik ben rustig aan het ademen en heb wat water gedronken. Durf niet echt te slapen maar ik ga gewoon lekker liggen. Komt wel goed

2 likes

:heart::heart:

Oke even een dubbelpost want ik lig te denken hahaha. Ik ken dus een gezin met drie kinderen en de oudste heeft echt een supernormale naam, laten we zeggen David. Het tweede kind is vernoemd naar een juweel, naam als Kristal of Diamant zeg maar. En het derde kind heet een kleur. Dus bijv Paars als naam. Maar dan niet Paars natuurlijk. En ik vind dat zo raar bij elkaar! Noem dat eerste kind dan ook Specht ofzo, iets van een rare naam, maar niet gewoon David. Dat is zo raar bij elkaar!! David, Kristal en Paars. Wtf!
Waar maak ik me eigenlijk druk om.

16 likes

Jezus,Ik heb net echt een kutopmerking over de ouder van een vriend van mij gemaakt, echt godverdomme waarom laat ik me hierover uit

Ik heb het wel eens eerder gezien bij je zal het maar hebben geloof ik.

@Oprah @Krabsalade
Ik heb inderdaad een soort gelijk verhaal als @SpeedOfSound

Ik heb ook een gegeneraliseerd angststoornis waarvan emotofobie een onderdeel is.
Ik durfde op een bepaald moment ook helemaal niks. Naar de supermarkt gaan was onwijs eng. Ik moest ineens naar buiken kunnen. De angst voor het overgecen was er continu. Ik durfde niet in het ov of in een grote groep mensen te staan.
Dit was allemaal vlak voor grote geplande operaties en op het moment van dr scheiding van mijn ouders.
Ik heb in die tijd geen enkele les op school gevolgd. Want in de les kun je niet zomaar weg. Ook dan ziet iedereen je en dat vind ik ook eng.

Tijdje erna ben ik erg ziek geweest met veel overgeven. Bij de eerste keer spugen was ik totaal in paniek. De keren erna ging het redelijk.

Op dit moment heb ik een redelijk normaal leven. Alleen op werk heb ik heel veel moeite met het soort van kring gesprek wat we hebben. Daar heb ik nog angst voor overgeven en niet zomaar weg kunnen en opvallen.

1 like

Nee. Een mooi huis is geen basis voor een goede relatie. Mijn ex en ik hadden het op dat gebied ook prima, maar dat was overduidelijk niet genoeg. Ik weet natuurlijk niet wat je verstaat onder ‘niet zo goed’, maar kan het niet gewoon even een (wat langer durend) dipje zijn? Zijn het dingen die nog kunnen veranderen?

Ik ben nu zelf ook zoekende naar nieuwe woonruimte en ja, dat zal een stap terug zijn, maar ik weet wel dat ik over een tijd een stuk gelukkiger zal zijn.

Zo lekker!

Ik ga vandaag mijn vader weer zien, laatste keer was een half jaar geleden. :clap:

2 likes

Ik denk dat er veel mensen zijn die het niet durven te vertellen omdat mensen nogal kut kunnen reageren. Je wilt niet weten hoe vaak mensen expres braakgeluiden gingen maken in het verleden als ik het vertelde.

Ik heb er uiteindelijk voor in therapie geweest, exposure therapie.

Samenvatting

Ik kan er nu mee omgaan als mijn patiënten moeten overgeven, ik kan het soms nog steeds moeilijk vinden, maar dat zal de patiënt niet merken.

Gaat het om een dierbare dan raak ik nog steeds in paniek Voor mezelf kom ik er denk ik nooit meer vanaf. Dit uit zich bijvoorbeeld in niet durven om vis te eten, geen alcohol te drinken, niet in de achtbaan te durven, niet te durven vliegen (heb nog nooit gevlogen) . Ik vind de tandarts doodeng, als ik voor een afspraak moet kan ik gerust heel de dag niets eten (komt het er ook niet uit). Het doet echt de raarste dingen met je.

6 likes

Ik heb echt heerlijk geslapen. Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer ik een weekend had zonder feestjes of uitgaan maar nu weet ik weer hoe heerlijk het is zonder. Straks lekker een koffiedate met vrienden en hopelijk komt vanmiddag mijn vriend

5 likes

Bij mij zelf is het een stuk milder dan de verhalen van @Nox @SpeedOfSound en @mercurysummer. Weet ook niet of ik het echt een fobie mag noemen, maar het is wel een goed woord om het onder te scharen. Voor mijn gevoel heb ik er eigenlijk altijd al last van gehad. Ik was een keer bij mijn oma toen zij heel erg migraine had en ben toen volledig in paniek geraakt, en sindsdien is dat eigenlijk altijd zo geweest. Ik heb er ook altijd veel meer last van gehad bij mensen die ik kende dan bij onbekenden. Dan kan ik meestal wel gewoon doorlopen en versnellen alleen mijn ademhaling en hartslag en beetje. Maar bij bekenden waren het fullblown paniekaanvallen met hyperventilatie en huilen (nu dus niet echt meer, als ik het niet zie in elk geval niet, weet niet hoe het is als ik het wel zie).

Ik heb het nooit zo erg gehad dat ik niet meer naar buiten durfde ofzo, maar ik durfde bijvoorbeeld nooit te vliegen, ging niet uit, dronk zelf weinig, at geen voedsel dat ik niet kende (lustte ook heel weinig) en ik had als kind ook een periode dat ik juist steeds misselijk was en daardoor was ik ook angstig om in de auto te gaan enzo. Kwam toen meestal juist omdat ik niet goed at.

Op een gegeven moment kwam ik erachter dat ik er geen last van had als ik het zelf deed en sindsdien ben ik ook over de rest steeds rustiger geworden. Ik voel me nog steeds niet helemaal kalm als het bij anderen gebeurd en zal waarschijnlijk nooit de persoon zijn die dan juist gaat helpen, maar ik ben wel over het ergste heen gegroeid heb ik het gevoel.

4 likes