Ugh zulke rotbeestsen. Heb daar toen ook een lelijke donkere vlek aan overgehouden die pas na 1 jaar minder werd 
1 like
Ik heb allemaal fruit in huis maar ik heb ineens zo’n maagpijn dus het lijkt me niet verstandig om nu te eten (zuur). Had er juist zo’n zin in. En ik ga vanavond verse spring rolls maken, hoop maar dat het dan voorbij is
1 like
Ik woon nu een dik half jaar niet meer thuis en altijd als ik bij m’n ouders kom heb ik mixed feelings. Heb echt een super fijne jeugd gehad en mijn kamer was echt “mijn plekje”, ik bracht daar echt zooooveeel tijd door. En er werd echt voor me gezorgd. Maar tegelijkertijd hou ik van m’n onafhankelijke leven, van de stilte en de rust in m’n huisje, van het alles zelf bepalen.
(Dit is vast heel normaal alleen ik woon dus pas sinds kort alleen)
2 likes
Aah ja taart is het beste medicijn voor alles! Geniet ervan 
1 like
Dikke knuffel voor jou! 
1 like
Deze gedachte had ik vanmiddag ook, toen ik mijn vader mijn (oude) slaapkamer zag schilderen. Dat wordt nu de kamer van mn zusje en dat vind ik stiekem best moeilijk…
Terwijl ik heeel blij ben met mn eigen plekje
1 like
Een pokebowl
Ik zit in een tweestrijd. Momenteel woon ik al een aantal jaar in een studentenhuis, maar inmiddels is het huis een ‘werkend’ huis geworden en werken mijn huisgenoten allemaal. Op zich prima natuurlijk, maar het voelt niet meer als thuis en na al die jaren ben ik het zat. Ik zou graag een woning voor mezelf hebben, maar dat gaat nu niet. Het enige voordeel van het huis is dat ik op mezelf woon en midden in de stad woon.
Maar ik mis dat huiselijke gevoel zo erg en het irriteert me dat ik alles op mijn kamer moet doen. En elke keer als ik bij mijn ouders ben vind ik het enorm fijn. Ik wil eigenlijk weer terug naar mijn ouders, maar ik ben bang dat dat niet goed gaat (tussen mij en mn vader gaat het of super goed of enorme spanning) en dat ik spijt ga krijgen. Voordeel is wel dat ik met het geld dat ik overhou een auto zou kunnen kopen en meer kan sparen.
Ik vind het zo moeilijk. Daarbij ben ik ook een beetje bang wat mensen ervan gaan vinden ofzo? Ik ben 28 en om dan weer thuis te moeten gaan wonen… Maar ja, ik ben ook de oudste in dit huis en dat merk ik ook enorm qua schoonmaken (ik ben heel netjes, huisgenoten veeeeeel minder) bijvoorbeeld
1 like
Ik merk dat ik heel veel moeite heb met vaderdag dit jaar. Mijn vader is sinds mijn ouder gescheiden zijn niet echt in beeld of ongeïnteresseerd. Nu ging het vorig jaar een tijdje goed totdat ik best ziek werd door complicaties van mijn zwangerschap. Zijn desinteresse was zo groot dat ik zelf ook geen contact meer opgenomen heb. Nu ben ik 36 weken en zou hij me afgelopen week bellen (zijn uitspraak nadat ik hem tegenkwam op straat). Hij zegt zelf ook te weten dat het niet goed is dat hij zich zo terugtrekt, maar dat hij wel heel trots op me is etc.
Ik kan het me gewoon echt niet voorstellend als ik erover nadenk dat volgend jaar wij zelf ook vaderdag vieren maar dat het ouderschap na 20 jaar ‘gewoon’ opeens geen prioriteit meer heeft.
TLDR: Vaderdag issues door slechte relatie
2 likes
Er kwam net een auto met muziek keihard aan langsrijden. Ik werd er helemaal draaierig en misselijk van. Die auto is allang weg en ik lig nog bij te komen
1 like
Hier hetzelfde! Mijn vader toont ook geen interesse in zijn kinderen sinds de scheiding. Ik heb het er de afgelopen twee weken af en aan wel moeilijk mee gehad omdat ik toch ook misschien wel eenzaamheid bespeur aan zijn kant en daar voel ik me dan weer schuldig aan. Het is zo raar om je grote, stoere vader ineens zo kwetsbaar te zien. Terwijl ik ondertussen denk dat er niets kwetsbaars aan hem is want hij is de volwassene, etc. All over the place dus. 
1 like
Dus zij wilt niet dat hij naar haar vraagt maar zij mag wel zelf een vraag naar hem gooien. Ik hou zelf niet zo van oude mensen privileges wegens ervaringen maar jezus hoor wat zijn oude mensen gek in hun kop.
6 likes
Exact dat!
Ik voel me altijd deels verantwoordelijk voor hem en ook zijn gezondheid. Maar hij is de vader en ik het ‘kind’. Hoop dat ik er ooit rust in vind 
1 like
Ook @Twijfelaar: een dikke knuffel en veel sterkte voor jullie, ik kan me voorstellen dat Vaderdag een akelige/moeilijke/gekke dag is als je moeizaam of weinig contact hebt met je vader. Ik hoop voor jullie dat het contact in de toekomst (weer) verbetert! 
2 likes
Ik ben bij mijn vader. Hij kijkt naar een bepaald aspect van mij en zegt dan: “Je bent echt lelijk” (ipv zeggen: “ik vind dat je X hebt lelijk”). Fijne vaderdag allemaal.
“Wat doe je lelijk” zeg je dan terug.
8 likes
Wow ben echt verbaasd hoe goed het al gaat met mijn vader eigenlijk! Hij loopt gewoon als een kieviet met een rollator door dat ziekenhuis heen. Nu is mijn vader alleen niet de makkelijkste en heb ergens ook wel een beetje medelijden met dat personeel haha.
Nu blijkt het dat hij een paar keer had gevraagd om pijnstillers, dus die zusters hadden al een paar keer gezegd dat hij moest wachten, omdat ze dat alleen op specifieke tijden doen.Op een gegeven moment was het lunch tijd. En hij had nog steeds geen pijnstiller gehad. Dus die vrouw vraagt:’ Wilt u nog wat op uw brood meneer?’. Zegt mijn vader:’ Ja een pijnstiller graag ’ 
34 likes
Inmiddels 280 en alles ging goed! En heb de trick ontdekt qua optrekken want bij deze auto moet ik dus inderdaad al wat gas geven ipv eerst koppeling op laten komen zoals bij mijn lesauto. Dus gaat nu al veel beter 
7 likes
Nou, dat weet ik niet goed. M’n vader en zijn precies hetzelfde qua persoonlijkheid en dat zorgt ervoor dat we of 4 handen op 1 buik zijn of elkaar dood kunnen zwijgen bij wijze van spreken. En zo zijn er wat dingen voorgevallen vroeger die we nooit echt hebben uitgesproken en zijn er nu ook dingen waar ik me aan irriteer, maar ja als ik weer terug naar huis ga, dan zal ik die dingen ook moeten accepteren want ja, zijn/hun huis. In september loopt mijn contract af van m’n werk en ik denk dat ik dan tegen die tijd een beslissing ga maken. Ik ben nu al bij mijn ouders op mijn vrije dagen en blijf ook wat vaker logeren daar.
En wat betreft die meningen heb je gelijk, die moet ik achterwege laten want uiteindelijk is het mijn leven en ik moet doen waar ik happy van word. En moet eerlijk zeggen dat de mensen waar ik mijn dilemma voorleg hetzelfde reageren zoals jij, dus dat is ook wel weer fijn
1 like
Wat een kut werkdag.
Sta in een andere wijk dan normaal, dus ik kon overal en nergens heenfietsen.
Blijkt in de middag dat ik alleen in 2 wijken sta, gaat er eentje op zijn bek in huis, dus werd gebeld door de alarmering.
Kom ik bij mijn eigenlijke eerste middag cliënt aan, wordt ik weer gebeld dat een ander heeft gealarmeerd…
Daar tussendoor even heen.
Kom ik er om 15 uur achter dat ik nog naar een insuline klant moest (was in de ochtend iets mis gegaan), zou daar om 15 moeten zijn. Keihard gefietst om van punt A naar B te gaan, wat zo een 6 km is.
Terug naar halverwege punt A omdat daar mijn laatste cliënt van de dag was.
Eindstand: bezweet, helemaal rood, dikke overuren gemaakt (hallo ORT)
Maar wel ergens onderweg een chocolaatje gekregen en een appel van cliënten.
9 likes