Ik snap dat het onwijs lastig voor je is.
Ik kan niet voelen hoe jij je voelt, maar ik kan mij er wel een voorstelling van maken.
Van uitstel komt afstel. Het is een drempel die je over moet en jij kan dat! Dat weet ik zeker. Je zou echt heel erg trots zijn op jezelf.
Vaak denk je dat mensen kijken, ik maak mij daar ook van ten voren ontzettend druk om. Achteraf vind ik het altijd heel erg mee vallen.
Als jij zwemmen leuk vindt en zin hebt om te zwemmen, dan er lekker voor gaan!
Om je wat moed in te spreken:
Ik heb totaal iets anders dan dat jij hebt, maar ik heb een onwijs lelijke rug, vind ik zelf. Mijn schouderblad steekt uit en ik heb een litteken over de gehele lengte van mijn rug (scoliose). Altijd ben ik bang voor de blikken van mensen en eventuele vragen/opmerkingen die mensen stellen/maken.
Toch weerhoudt het mij er niet van om te gaan zwemmen. Toen ik voor het eerst naar mijn operaties ging zwemmen, deed ik dat s’avonds doordeweeks. Vaak zijn er dan heel weinig mensen. Dit heb ik een aantal keren gedaan tot ik dacht “dan kijken mensen maar”. Het is echt een drempel, maar als je die drempel eenmaal over bent ben je ontzettend trots op jezelf.
Jij kan dit! Ik hoop dat als je gaat er heerlijk van kan genieten en daarna op de bank kan ploffen met een heel voldaan gevoel 