Ik voel me kut en verdrietig. De hond van mijn ouders is ernstig ziek, iets met zijn nieren. Waarschijnlijk moeten we hem in laten slapen. Hij is nog maar drie jaar. Het is echt mijn hondje ook al woon ik niet meer thuis.
Mijn moeder wilde het niet eerder zeggen omdat ik op vakantie was. En om even geen sociaal wenselijk antwoord t geven het was helemaal niet zo leuk/ gezellig, voelde me niet echt op mijn gemak. Had denk iets te hoge verwachtingen