Ha ha ha ha ha ha ha ADELE IK BEN HELEMAAL GEEN JAPANNER HAHAHAHHAA IK BEN GEWOON EEN WITTE VROUW DIE JE AL EEN UUR MET EEN ZEER RACISTISCH ACCENT INTERVIEWD EN KIJK HAHAHA MN TANDEN ZIJN NEP EN MN OGEN NAAR ACHTER GETROKKEN HAHA HA .
Kijk hier heb je een foto van me die ik gister met je gemaakt hebt ha ha ha ha kijk ik ben gewoon een blonde vrouw leuk hè?!
ha! serves him right.
Ah bah 
Zo’n dagen zijn er soms. Je hoeft je niet verplicht te voelen om dingen te ondernemen, soms kan alles teveel zijn 
der.ek o.gil.vie
hhaha ja met name die foto met dat BALR petje? Dat ziet er gewoon NIET natuurlijk uit
Ja snap ik, we zijn altijd harder voor onszelf dan voor anderen, toch. Maar als je er zo verdrietig / overprikkeld / … van geraakt, is het nu misschien juist het moment om te proberen lief te zijn voor jezelf en te luisteren naar jezelf, en hoe je je beter kan voelen. Misschien voel je je beter als je een was insteekt en boodschappen doet, zodat je straks propere kleren en een gezond en lekker maaltje hebt. Maar misschien kan dat ook wachten en is het niet zo erg als dat morgen pas komt. In dat geval kun je proberen voor nu gewoon te relaxen 
Ik hoop dat je je snel beter voelt!
Ik heb altijd zo snel medelijden met mensen? 
snap hier zelf echt niets van
De buurman van mijn ouders probeert het leven van mijn ouders bewust te verzieken. Hij maakt ze overal zwart en probeert de verbouwing die noodzakelijk is vanwege de handicap van mijn vader te stoppen. En net toen ze begonnen met het afbreken van de schutting wegens de verbouwing, stond hij daar heel paniekerig en wanhopig en ik vond het gewoon heel erg voor HEM? Hij behandeld mijn ouders echt als stront en nu voel ik ook nog met hem mee? Is niet normaal toch?
Grr ik heb echt crap wiet gekocht.
toch niet gestopt? (geen omg he)
Ik heb ook altijd medelijden met iedereen en dan vooral oudere mensen. Het is gewoon ontzettend irritant, ik voel me oprecht rot als ik een ‘‘zielig’’ iemand zie. Dus ik snap je wel, hoe rot het ook is voor jouw ouders!
Nee nog even niet. 
Geen idee of dit hier thuis hoort maar ik merk echt dat ik al drie weken in een verschrikkelijk dip zit. Letterlijk niks loopt nu lekker in mijn leven, en ik word er zo moedeloos en lusteloos van. Het liefste (en dat doe ik dus ook gewoon echt) lig ik in bed serie te kijken of te slapen en kom ik er niet meer uit. Heb mij vorige week zelfs ziek gemeld bij werk omdat ik 0 puf had om te gaan. Het ergste is ook nog dat ik weet dat ik niet zo moet overdrijven en gewoon dingen moet doen, maar ik kan er echt niet de wil en motivatie voor vinden.
Ik liep net voorbij een basisschoolklas en hoorde een jongetje tegen z’n vriendje zeggen “kijk die mevrouw met dat mooie blauwe haar” en ik ben er helemaal vrolijk van 
Ah jeetje, dat is ook super sneu. Hoe werd hij behandeld op zijn werk?
Wat is er gebeurd dan op zijn werk?
misschien vind je het fijn om het er hier verder over te hebben: Het niet zo lekker in je vel-topic
Clownsschoenen of niet?
0 stemmers
Ik herken wel wat dingetjes. Maar voor (sommige) Chinezen is het wel echt serieus.
ja I know! ik vind het ook wel uhhhh hmmm oprecht interessant.
(het woord oprecht heeft wat inflatie ondergaan)