Ik voel me echt totaal niet serieus genomen door mijn huisartsenpraktijk en volgens mij komt dat omdat er ergens in mijn dossier staat dat ik hypochondrie trekken heb (Wat ook zo is maar hallo ik maak me in zo’n geval oprecht zorgen).
Hij geeft me 0 ruimte om vragen te stellen, vraagt niet eens hoe t gaat (terwijl hij vorige week na die val naar mijn huis heeft moeten komen), en ik werd afgedaan met een: je komt voor je teen ga maar meteen zitten, nee ik voel op eerste gevoel nu geen breuk, moet gewoon herstellen, Ik tape het in maar heeft eigenlijk geen effect meer. Nou fijn dat hij geen breuk.voelt en t alsnog intaped want dat geeft wat tegendruk.
Ik vraag nog iets over doorademen waar ik door ribben meer moeite mee heb: gaat vanzelf wel over als mijn ribben beter zijn. Niet doorvragen even of ik last heb van mijn longen of even luisteren voor zekerheid (want verhoogd risico longontsteking door kneuzing ribben wat hij me twee weken terug vertelde en wat ik maar in de gaten moest houden. Daarnaast ben ik er ook gevoelig voor). Meteen afkappen elke keer als ik iets vraag. Echt niet tof. Ben maar gewoon weggegaan heb echt energie niet om er iets over te zeggen of zelf even assertief te zijn in dit geval. Vind mezelf al irritant genoeg.
Bij nader inzien vind ik vooral kut en vreemd dat ie niet over all even vraagt hoe t gaat met klachten door die val maar oké.
Ik heb een iets empathischere huisarts nodig denk ik. Alleen elke keer als ik probeer te wisselen van huisarts hebben praktijken die ik bel een patiëntenstop