Ah ik ben gevraagd voor iets leuks op mn werk, een soort “eliteclubje” (dit klinkt superkut) maar ik mag meer meedenken over dingen/projecten. Het is nog allemaal een beetje vaag maar voel me wel vereerd want ik word als enige gevraagd van de mensen met mijn functie
Ik erger mij zo aan de HR afdeling op mijn werk. We hebben heel hard meerdere nieuwe collega’s nodig, maar de vacatures worden echt totaal niet gepromoot (staan bv niet op LinkedIn, alleen ver weggestopt op andere vacature sites). Er komen nu dan ook bijna geen sollicitaties binnen. Ben nu al meerdere keren langsgelopen, omdat de druk op mijn team echt te groot wordt… maar zie gewoon niets gebeuren.
Oefenen idd, en mocht het toch slecht gaan, en je wordt er naar gevraagd tijdens het gesprek (of als je niet wordt uitgenodigd even bellen met de recruiter) dan zou ik dit gewoon uitleggen. Zelf zou ik ADD en perfectionisme namelijk echt een volkomen legitieme reden vinden om minder goed te zijn in assessments en als iemand dan gewoon leuk en slim overkomt in het gesprek zou ik diegene gewoon aannemen. Zo’n assessment is ook maar een middel en als ze dat als een ultieme bron van waarheid over jouw slimheid beschouwen zou ik daar niet willen werken!
Succes!
Is er hier toevallig iemand die in het onderwijs heeft gewerkt en een carrièreswitch heeft gemaakt?
Ik sta bijna tien jaar voor de klas en het lesgeven past helemaal bij mij, heb nooit iets anders gewild, maar er zijn steeds meer dingen binnen het onderwijs die me zo tegenstaan.
Heb vaker periodes gehad dat ik dacht ik ga iets anders doen!! Maar nu ben ik er wel heel serieus over aan het nadenken.
Vinden jullie dat je altijd alles moet delen met je directe collega ook wanneer het om je eigen persoonlijke ontwikkeling gaat?
Huh waarom zou dat moeten, natuurlijk niet!
Collega is boos op me omdat ik iets niet met haar gedeeld heb terwijl ik nog niks concreets qua info heb. Zij is van mening dat ik dat wel had moeten doen terwijl ik wilde wachten totdat ik meer informatie had.
Wat heeft zij ermee te maken dan?
Ze is gewoon een nosy bitch, je bent niemand iets verplicht te vertellen hoor
Geen idee maar ze is boos omdat ik (in haar optiek) iets voor haar verzwegen heb. De grap is wel dat ik het zelf net een paar dagen weet en nog van alles moet navragen en uitzoeken voordat er überhaupt een vervolg aan wordt gegeven. Dat eventuele vervolg zou indirect effect op haar hebben omdat ik dan wat minder uren mijn huidige werk zal gaan doen. Maar als ik inderdaad wat minder uren mijn werk ga doen wordt daar iemand voor aangetrokken dat hoeft collega niet op te vangen. Mijn plan was eerst alles duidelijk krijgen voordat je het deelt. Voor hetzelfde geldt gaat het niet door (ga ik niet van uit maar je weet maar nooit)
Nee dat lijkt mij ook maar ik begon door haar boosheid echt aan mezelf te twijfelen.
Nee, zij is gewoon irrationeel bezig.
Ja je/ jullie hebben gelijk. Ik baal alleen dan zo erg wanneer dat gebeurd want ik voel me daar dan echt naar over en ga aan mezelf twijfelen (stomme onzekerheid/faalangst)
Ik wil na bijna 10 jaar ook het onderwijs uit, weet alleen niet wat ik dan wil en kan doen. Waar ik steeds op uit kom is werken voor een uitgever, lesmethode ontwikkelen, ambulant begeleider. Eigenlijk toch wel in dezelfde hoek als het onderwijs. Ik lees even mee voor hopelijk goede tips.
Wat zijn je eisen aan een ander beroep dan?
Goede vraag, heb daar niet direct een antwoord op. Ik vind lesgeven en kinderen zien groeien geweldig, alleen de dingen om het onderwijs heen niet meer. Moet er eens echt voor gaan zitten en goed over nadenken.
Ik weet niet of het bij je past hoor, maar er is ook een duale en versnelde HBO verpleegkundige opleiding. Daarbij heb je iig tijdens een deel wel inkomen. Ik werk met een aantal die deze vorm van de opleiding hebben gedaan en sta elke keer weer te kijken van hoe handig hun ervaring buiten het ziekenhuis is. Daarnaast kan je met de HBO V echt veel kanten op en vervolgopleidingen doen. De nood voor kinder verpleegkundigen is bijv. hoog maar je blijft flexibel.
Bijzonder dat je dat zegt. Voordat ik in het onderwijs ging werken heb ik een aantal maanden de opleiding HBO V gevolgd. Van kleins af aan wilde ik ontzettend graag de zorg in. Tot de opleiding… ik merkte dat ik het te veel mee naar huis nam. Ik denk er nog vaak aan, de zorg trekt mij en ik vind het werk van een verpleegkundige heel mooi. Misschien dat ik werk en privé nu beter kan scheiden, toch nog maar eens over nadenken.
Ja het kan heftig zijn hè (werk niet als vpk maar wel in de zorg). Merk het op z’n tijd ook nog maar je zal inmiddels een bak meer levenservaring hebben en dat slijt ook. Al blijven er altijd situaties die je echt bij blijven. Als je dingen kunt toevoegen is er juist ook wel voldoening.