Is wel vaak het beeld wat, voornamelijk mannen, erbij hebben. Al houden vrouwen dit ook in stand door niet eerlijk te zijn over hoe saai en zwaar het soms is. En dat je dat heb zin in hebt snap ik heel goed. Vind het leuk om hier mee te lezen. Al lijkt het mij ook wel pittig zoveel ballen in de lucht. Zo heeft alles wel voor een nadelen
Ik heb er geeen ervaring mee, maar bedacht een paar praktische dingen, misschien kan je er wat mee
Je gaat een klap minder verdienen - maar ook minder kosten. Misschien geeft het lucht / ruimte als je het netto verschil uitrekend? Gaat je man Bijv ook weer naar 5 dagen dan? Als jij stopt met werken of minder gaat werken? Dat levert ook weer op natuurlijk.
Heb je nu Bijv 2 autoās omdat je moet werken en kan er 1 dan weg? (Gewoon praktische dingen om over na te denken ).
Ik zou je zelf ook ziekmelding en dan via arbo-arts eeh plan opstellen tot re-integratie in bv een lagere functie of minder dagen? Zoals @Koda aangeeft in dat andere topic zijn er chronische zieken met kinderen aanwezig die ook proberen balans te zorgen tussen rust en werk. Misschien helpt dat.
Thanks voor jullie berichtjes en het meedenken!
(Berichten weggehaald ivm herkenbaarheid)
Ik heb zelf een soortgelijke ervaring, mijn oudste zoon is geboren met een zeldzaam syndroom en de eerste 2,5 jaar van zijn leven ben ik om die reden thuis gebleven. Wel ben ik uiteindelijk vanuit huis wat administratieve werkzaamheden gaan oppakken om toch iets te kunnen verdienen. In jouw geval, waarbij er dus een werkgever aanwezig is en het om jouw medische situatie gaat, zou ik zeker gaan voor (deels) ziekmelden i.p.v. uit eigen beweging ontslag nemen. De financiƫle consequenties hiervan zijn idd groot. Wel zou ik eens op papier gaan zetten hoe groot precies (al zie ik dat je dat advies al kreeg). Wij hebben ons leven destijds wel aardig aan weten te passen aan ƩƩn inkomen (een auto, niet op vakantie, daar waar te besparen valt besparen). Je bent altijd welkom om een pb te sturen!
Super bedankt nog voor alle tips en bemoedigende berichtjes. In de tussentijd eigenlijk helemaal ingestort en binnenkort neemt de bedrijfsarts contact op met me, voor nu 100% ziekgemeld en gestart met nieuwe medicatie erbij. Het moeilijkste issue waar ik nu tegenaan loop is dat het ziek zijn onvoorspelbaar is en er veel op de schouders van mān vriend komt (die ook iets chronisch heeft gekregen afgelopen jaren en daardoor op zān gezondheid en grenzen moet letten). Sommige dagen functioneer ik gewoon helemaal niet en soms denk ik echt dat ik het verzin? Maar ik verzin het echt niet, ken mezelf niet terug zo en het speelt nu al wat jaren zonder echt zicht op verbetering. Denk dat ik het moet leren accepteren maar dat vind ik ontzettend moeilijk, zo moeilijk dat ik er passief van raak en bij de pakken neer ga zitten. Heel lastig deze faseā¦
Wat heftig ook jouw ervaring @koda! Knap dat je hebt kunnen ontdekken wat je wel en niet kunt en hoe je dat hebt aangepakt. Heb je ook die fase van acceptatie gehad? Ik merk dat ik deze fase ontzettend lastig vind. Veel succes bij je nieuwe baan!
Heb je inderdaad mensen om je heen, familie, vrienden, buren die af en toe een tas boodschappen kunnen langs brengen? Of wat maaltijden kunnen maken die je in de vriezer gooit en je vriend dan eruit kan halen en opwarmen? Dit heb ik gedaan voor mijn schoonzus in haar kraamtijd, zij en haar man hadden het heel zwaar. We wonen op 1,5 uur rijden dus konden ook niet makkelijk even uurtje op de baby passen. Dus toen zijn we langsgegaan met 2 weken aan vers eten wat ik gekookt had en in de vriezer kon. Hoefde ze alleen een blok eruit te halen en op te warmen + pasta/rijst/stokbrood en dan hadden ze gezond eten zonder dat het veel tijd kostte. Dat soort dingen kunnen erg helpen! Scheelt vooral ook mentaal, niet na te hoeven denken (voor jou of je partner) wat er gekookt moet worden. Of de boodschappen daarvoor te halen enzo.
Ik heb een vraag maar ik weet niet of ik hiervoor in het juiste topic zit (indien nee, sorry ). Vanaf welke leeftijd gingen jullie kindjes naar de kinderopvang? We hebben te horen gekregen dat ze plek hebben vanaf september, wanneer ons kindje bijna 4 maanden zal zijn. Nu het zo āconcreetā is, lijkt ons 4 maanden nog best wel vroeg?
Initieel hadden we ook gevraagd vanaf september, maar we hielden ook al rekening met oktober of novemberā¦
(Om op de vraag van het topic te antwoorden: Ik blijf 4/5 werken en zodra de baby naar de opvang gaat zal mijn vriend ook tijdelijk 4/5 werken mbv ouderschapsverlof).
Hoe wil je het anders oplossen als beide 4/5 werken? Wij werken 4 dagen (soms avond/nacht/weekenddiensten) en partner vast 5 dagen. Als we geen opvang afnemen dan is er niemand thuis om voor de kids te zorgen. Mijn baby nummer 2 gaat vanaf halverwege april naar de opvang zij is dan 3 maanden. Eerste twee weken beetje wennen en per 1 mei dan 2 dagen opvang en 2 dagen bij mān schoonouders.
Bij mān eerste hebben mān schoonouders 4 dagen id week opgepast.
Direct na mijn verlof, dus toen ze 16 weken oud was (mijn kindje is te vroeg geboren, vandaar 16 weken verlof na de geboorte want ik had voor de geboorte nog niks āopgemaaktā). Anders was het 12 weken na geboorte geweest, dus 3 maanden oud. En vanaf hetzelfde moment ging mijn moeder ƩƩn dag in de week oppassen.
Na mijn verlof zijn ze allemaal gegaan (behalve de eerste, die is het hele jaar thuis gebleven met mij/man of mijn moeder of schoonmoeder).
De tweede was 5 maanden oud (kreeg de vakanties bij mān verlof opgeteld incl 6 weken zomer) en de jongste nu gaat vanaf 14 feb wennen en vanaf begin maart echt starten, dan is hij 4,5 maand oud.
Middelste en jongste gaan 1,5 dag naar de opvang, 1 dag mijn ouders en 2,5 dag thuis met mij of man.
Oudste en middelste met 3 maanden, afhankelijk van wanneer de nieuwe baby wordt geboren zal die dan 3,5-4 maand zijn.
Herkenbaar gevoel. Mijn baby is straks ook vier maanden als ze naar de opvang gaat. Ik baalde ook best dat mijn schoonouders geen vaste oppasdag wilden (al is dat hun goed recht), dan had ik de opvang nog uit kunnen stellen tot na haar verjaardag. Een dag naar opa en oma voelt toch anders dan een dag naar de opvang. Maar dan denk ik bij mezelf: ik wil geen concessies doen qua mijn werk (behalve een dag ouderschapsverlof in haar eerste jaar), dan is dit ook het gevolg.
Na mijn verlof gaat ze 1 dag naar mijn ouders, 1 dag naar de opvang en is ze 1 dag bij mijn man. Als ze een jaar is komt er nog een dag opvang bij, dan ga ik weer 4 dagen werken. Uiteindelijk moet ik dus nog gaan ervaren hoe het is, maar voor nu ben ik blij met hoe we het gaan doen.
Mijn jongste gaat straks als hij geboren is vanaf 10 weken. Terwijl ik dan nog 6 weken thuis ben. Ik ga mezelf 1 kinderloze dag per week gunnen. Wanneer het dan in het begin stroef zou gaan met wennen heb ik daar ook alle ruimte voor.
De oudste vanaf 10 maanden en de jongste vanaf 6 maanden. Mijn oudste ging wel al eerder naar de omaās.
Mijn zoontje is gisteren voor het eerst gegaan, hij is 11 maanden. Hij gaat 2 dagen per week gaan. Ik besef dat dit uitzonderlijk is; en dat het een privilege is dat we dat kunnen en dat niet iedereen dit wilt. Wij hebben de luxe dat we allebei ouderschapsverlof konden/kunnen opnemen en dat beide grootouders een oppasdag hebben, en dat dit voor ons werkte (al ben ik stiekem niet kwaad dat ik terug meer mag werken - of is dit een biecht?.)
Dat is waar Ik zie dan gewoon nog zoān kleine frummel die ik waarschijnlijk nog de hele dag wil knuffelen. We hebben wel gekozen voor 3 dagen opvang zodat we elk 1 dag met de baby thuis kunnen zijn.
@Broodrooster mijn werkgever is flexibel en ik kan en mag borstvoedingsverlof, vakantiedagen of ouderschapsverlof gebruiken als dat nodig zou moeten zijn bij een latere start dan september.
@Mexi @anon37686689 @Unquestionable @Printemps @anon13937616 @Suikerklontje @Lorem Bedankt allemaal voor jullie reacties! Het zal dus allemaal wel goed komen.
Ik denk dat mān post hier het beste past. M wordt bijna 3 en dan gaan we ook inschrijven voor de basisschool. We moeten dan natuurlijk ook nadenken over BSO. Maar ik vroeg me af of hier mensen zijn die geen gebruik maken van de BSO maar hun ritme zo indelen met partner dat het niet hoeft?
In theorie zou het kunnen, we werken nu beide 32 uur en dat zou zo kunnen blijven in de kleuterklassen als ze op woensdag en vrijdag maar tot 12.00 uur les heeft.
Is er nog een voordeel aan de BSO (behalve dat het natuurlijk heel handig is dat het bestaat).
Hmm ja dat je in de vakanties ook opvang hebt. Als je niet ook beide die 10wkn vakantie en 12 studiedagen ofzo kan opvangen