Ik ben (nog
) geen moeder, maar ik werk 36 uur in 4x9 en ben van plan dat te blijven doen als ik moeder mag worden. Kun je je ouderschapsverlof niet inzetten als je extra verlofuren nodig hebt (vooral fijn als je ouderschapsverlof deels betaald is)? Dat zie ik mijn collegaās veel doen. En bij mijn werkgever kan ik ook mijn IKB budget (vakantiegeld en dertiende maand) inzetten om extra verlofuren te kopen. Is dat misschien een optie?
Ik zou ook voor 4x9 gaan, een halve dag met baby lijkt me veel te onrustig/stressvol. Ik had voorheen een baan voor 36 uur, werkte 40 uur dus bouwde altijd veel dagen op. Toen ik mijn dochter kreeg ben ik 4x9 gaan werken. Wel minder vakantieuren daardoor, maar aan de andere kant wel ouderschapsverlof waar ik af en toe een weekje vakantie van opnam. Gaf mij veel rust!
Dank jullie wel! 4x9 lijkt me dan goed om mee te beginnen en dan zou ik het eventueel nog kunnen uitbreiden. Ik heb inderdaad recht op deels betaald ouderschapsverlof, daar moet ik me nog even in verdiepen hoe ik dat het handigst kan inzetten.
En zeker dat mijn partner de weken dat hij in NL is, thuis gaat werken en extra zorgtaken op zich neemt zodat het 50/50 is verdeeld! Speelt ook mee bij mijn keuze om minimaal 36 uur te blijven werken, hij niet minder uren dan ik ook niet 
Is dat extra verlof opbouw erg belangrijk voor je? Of kan je ook evt bijkopen als je tekort hebt?
Als je nu al 4x9 bent gewend, haal je dat wel op een dag. Collegaās doen het bij mij ook.
Ik weet niet of je werk aan flexibel ouderschapsverlof doet? Dan hoef je niet structureel elke week 4 op te nemen.
Ik neem zelf 4 uur per week op en je kan dat heel lang uitsmeren. Als ik er 1 jaar werk krijg ik het ook nog deels vergoed.
Ja daar zit ik dus mee. Ik ben de enige Nederlander in een EMEA team waar verder alle vrouwen/moeders 40u werken. Daarom voel ik me er vrij bezwaard over. Dat en het financiƫle plaatje.
Ooh ik ben nog zwanger, beetje onduidelijk, maar in juni ga ik met verlof en als ik minder ga werken wil ik dat van tevoren geregeld hebben op werk. Ook ivm kinderopvang. Het lijkt mij idd ook fijn om het weer rustig op te bouwen, maar wij betalen de vaste lasten naar draagkracht wat betekent dat ik een heel groot deel voor mijn rekening neem. Dus ik zou even moeten kijken of dat financieel haalbaar is.
Ik ben ook zeker niet tegen 5 dagen werken na mijn verlof. Hoe reageert jouw omgeving daarop? In mijn kring is het geen populaire keuze want āje wil toch tijd doorbrengen met je kind?ā
Maar het is ook niet onnatuurlijk om wel te willen werken. Daar gaat het volgens mij om. Vrouwen worden in onze maatschappij altijd aangevallen op hun gevoel en dat het ānatuurlijkerā is dat zij bij een baby blijven, terwijl mannen prima 5 dagen kunnen werken.
Ik kan niet voor @anon50301661 praten maar ik snap wel dat zij gefrustreerd raakt van de berichtjes hier, maar meer omdat die een weerslag zijn van onze hele maatschappij. En daarbij gaat het niet om al die individuele situaties, die waarschijnlijk op zichzelf allemaal prima geregeld zijn. Het gaat om een samenleving waarbij wordt gedacht: man: veel werken = prima of goed. Vrouw: veel werken = slechte moeder.
Maar komt dat niet meer door jezelf, dat je het op jezelf betrekt?
Ik lees in de berichten vooral de frustratie over de vanzelfsprekendheid dat de man fulltime blijft werken en de vrouw niet.
Maar ik denk ook dat hier veel vrouwen zitten waarbij de man ook parttime werkt, of dat de vrouw gewoon graag minder wil werken.
Is het gek om het op jezelf te betrekken als letterlijk wordt gezegd āik lees hier wel niet meer mee want jullie berichten irriteren meā?
Ik vind er overigens helemaal niets slechts aan dat moeders fulltime willen werken, had t zelf ook wel gewild maar ik trek het gewoon niet. En meer dan ik van tevoren had gedacht wil ik idd ook graag bij mn kindjes zijn. Betekent niet dat dat beter of slechter is dan fulltime werken
Ik snap Bergamot wel hoor. Ik denk dat de insteek hier nu vooral is om ādeeltijdsā werken te combineren met zorg voor kinderen, terwijl er weinig aandacht is voor de fulltime werkende moeders. Ik vul het nu even voor mezelf in, maar ik zou ook denken dat er hier weinig (h)erkenning te rapen valt als er grotendeels mamaās posten die toch eerder neigen naar deeltijds werken. Een positie voor vrouwen die sowieso al in de maatschappij als norm wordt beschouwd, terwijl FT werken als mama nog steeds als uitzonderlijk beschouwd wordt. Wanneer je dan denkt in dit topic gelijkgestemden te vinden, dan zou ik ook afhaken omdat het ook hier (online) over deeltijds werken gaat en je je bijna schuldig zou voelen om je carriĆØre net zo belangrijk te vinden als ābij je jonge kindje zijnā.
TLDR: dit topic voelt niet altijd als een safe space voor fulltime werkende vrouwen
Ik vind dit echt onder de gordel. Waarom voel je je zo aanvallen? Dat zegt ze nergens en is echt je eigen invulling.
Overigens legt ze haar reactie zelf uit:
āEn ik voel me heel erg goed bij mijn keuze maar tegelijkertijd ben ik niet immuun voor de boodschap van de maatschappij en dat schuurt mij. ā
Wat jammer dat dit topic niet als eem safe space wordt ervaren. Snap ook niet zo goed waarom niet. Volgens mij wordt er altijd met respect naar elkaars situatie geluisterd en is er alleen maar oprechte interesse in elkaars situatie. Dat er minder gelijkgestemden hier te vidnen zijn, ja dat is wel heel jammer, maar toen ik hier kwam lezen had ik zelf nog geen idee hoeveel ik zou blijven werken, is er dan een soort minimum wat je moet werken om hier te blijven posten? Soort gatekeeping?
Ik vind het juist erg knap als het je lukt om fulltime te werken en heb er verder totaal geen (negatief) oordeel over, maar volgens mij kan ik dat nog 100x zeggen, t komt toch niet aan
Ik vind het ook helemaal niet negatief overkomen. Juist goed dat je dit ook benoemt! Net als het fulltime werken.
Zelf lees ik dit topic ook juist om te zien wat anderen doen en hoe zij het aanpakken.
Dus ik kan me heel goed voorstellen dat wanneer je fulltime werkt of als alleenstaande moeder, dat je dan gewoon zelf niet veel uit dit topic haalt omdat het meeste niet op je eigen situatie toepasbaar is.
Hier sluit ik me bij aan, ik lees en post hier ook om te zien hoe anderen ermee om gaan. Ik krijg elke keer weer de vraag of 4 dagen werken voor mij en 5 dagen werken voor mijn partner niet te veel is. Mijn broer en ik hebben 2 fulltime werkende ouders gehad en dit was echt altijd helemaal prima. Wij kwamen nergens iets te kort en ook nu niet (wij zijn allebei over de 30). Ik ben heel erg blij om hier te lezen dat er gelijkgestemden zijn die niet stoppen met of minder gaan werken.
Wij zijn van plan als de baby er is allebei 4 dagen te gaan werken (allebei dus 1 dag ouderschapsverlof opnemen), misschien tijdelijk, bijv. alleen tijdens het eerste jaar maar dat zien we dan wel weer. Maar we krijgen zo veel opmerkingen dat het zo zielig is als we ons toekomstige kind 3 dagen naar de opvang brengen. En altijd wordt eerst aan mij gevraagd of ik minder ga werken, nooit aan mijn vriend. Merk echt dat ik daar ontzettend recalcitrant van wordt.
En dit is ook zo onderdeel van de kern van het probleem in de maatschappij. Wij zijn de enige in onze (inmiddels zeer kinderrijke) vriendengroep die onze kinderen 3 dagen in de week naar de opvang brengen en zeker in het begin heb ik zo vaak het gevoel gehad die keuze te moeten verdedigen. Doordat wij onze kinderen 3 dagen wegbrengen, geeft het mij de vrijheid om makkelijker een 4e dag te werken als dat nodig is in drukke periodes, omdat opa/oma graag af en toe oppassen. In ons geval zou die flexibiliteit weg vallen als ze al een vaste dag zouden hebben (plus nog andere redenen waarom wij er persoonlijk niet voor kiezen). Ik weet nu al bv dat ik vanaf eind april tot ongeveer mei een hele drukke werkperiode heb waarbij er veel dingen zijn die niet eerder kunnen. Op deze manier kan dat voor ons en kan ik die weken gewoon 40 uur of meer maken. Zonder dat mijn man alle dagen dat de kids niet naar de opvang gaan op hoeft te vangen (hij werkt ft in loondienst, heeft nu 1 dag in de week ouderschapsverlof dus 4 dagen en daarnaast eigen bedrijf). Maar goed onbedoeld zit ik me nu dus ook alweer een soort van te verdedigen voor de keuze die wij maken. En dan kom je weer bij de kern van het probleem, het is er zo ingeroest dat de vrouw minder gaat werken, dat het zielig is voor de kinderen als ze meerdere dagen naar de opvang gaan of als mama als ze straks naar school gaan niet net koekjes en thee klaar zit als de school uit is.
En als er al zo gedaan wordt over 3 dagen opvang, moet je je voorstellen wat moeders (in mijn ervaring zijn het meestal de moeders die het te horen krijgen namelijk) die hun kind meer dagen naar een opvang brengen te horen krijgen.
Ik snap het gevoel wel wat fulltime werkende moeders kunnen ervaren hier. En ik kan me ook heel goed vinden in wst @Ovenschaal zegt over langer verlof. Als ik naar mezelf kijk: In het begin wilde ik echt niet meer werken dan die 3 dagen, maar nu onze jongste een jaar is zou ik het veel minder vervelend vinden om een dag extra te gaan werken weer. Ik neem deze zwangerschap ook een paar weken extra verlof, maar die moet ik helaas uit eigen zak betalen (of eigenlijk WE betalen die uit eigen zak, want mijn man betaalt daar gewoon aan mee). Daarna ga ik in de basis weer 3 dagen werken, met uitschieters naar 4 of 5 dagen als het nodig is. Maar ik kan me prima voorstellen dat als de jongste dan weer een jaar is, ik uiteindelijk weer meer ga werken (en mijn man bv een dag minder).
Tldr; ik kan me prima voorstellen dat je fulltime wilt blijven werken en het idee van vrouwen werken parttime/zielig als je je kind meerdere dagen naar opvang brengt zit echt gigantisch vastgeroest in onze maatschappij.
Wij weten nog niet hoe we het precies gaan verdelen maar mijn vriend wordt niet per se gelukkig van werken (en het is mentaal best belastend) en gaat waarschijnlijk 2-4 dagen per week werken. Maar dan is hij al ondernemer en kan hij bepalen hoe en wat en heeft geen leidinggevende om het mee te overleggen.
Het punt is dat het in Nederland helemaal niet een neutrale keuze is voor de man om minder te werken. Ik ben opgegroeid met een vader die 3 dagen in week vanuit huis werkte en heel af en toe 1-3 nachten weg was. Hij deed de boodschappen, kookte, maakte schoon. Hij deed alles behalve de was eigenlijk. Ik kan je vertellen dat ook in een Randstedelijke progressieve bubbel dit in de vroege zeroes echt als heel raar gezien werd en ik steeds mensen moest corrigeren als ze het weer hadden over mijn moeder als een soort primair verzorgende. Het is geen neutrale keuze, het is doorspekt met maatschappelijk oordeel zoals @Atlas mooi aanhaalt.
Hierop inhakend; het nichtje van mijn man zou nu de kinderen naar school gaan dolgraag meer willen werken, opleidingen volgen en een bepaalde richting opgroeien. Die kans krijgt ze, maar dan moet ze wel 40 uur gaan werken. Wat ze ook wil. Haar man wil dan minder gaan werken, bv 32 uur verdeeld over 5 dagen, zodat hij de kinderen op kan vangen als school uit is etc. Dat zou prima kunnen binnen zijn kantoorfunctie en er zijn zat vrouwen binnen zijn bedrijf die dat zo doen. Maar hij mag het niet. Als hij dat wil, moet hij maar ergens anders heen. Hij is nu dus ook aan het kijken naar een andere baan, maar is toch van de zotte eigenlijk. Dan gaat hij nog minder werken trouwens, omdat hij dat gewoon wil en hij dan meer huishoudelijke taken oppakt. Maar de oordelen die daar over worden uitgesproken⦠word je gewoon boos van hoor.
@Popje inhakend op jouw vraag over pt werkende mannen.
Je vindt echt dat we/ik hier vergelijkbare post doen als zeggen dat 1 kind zielig is in het 1kind topic?
Ik zei toch juist net nog dat ik het knap vind dat je fulltime werkt en dat ik er verder geen negatief oordeel over heb, juist niet?
Maarja zoals ik ook al zei, kan het blijkbaar 100x zeggen maar het komt niet aanš¤·āāļø beetje jammer dat oa ik nu word weggezet als een soort 3-dagen-werkende-moedermaffia, terwijl ik hier ook alleen maar kom om ervaringen uit te wisselen en op niemand ooit iets negatiefs heb gezegd over fulltime werken.