Is het gek om het op jezelf te betrekken als letterlijk wordt gezegd ‘ik lees hier wel niet meer mee want jullie berichten irriteren me’?
Ik vind er overigens helemaal niets slechts aan dat moeders fulltime willen werken, had t zelf ook wel gewild maar ik trek het gewoon niet. En meer dan ik van tevoren had gedacht wil ik idd ook graag bij mn kindjes zijn. Betekent niet dat dat beter of slechter is dan fulltime werken
Ik snap Bergamot wel hoor. Ik denk dat de insteek hier nu vooral is om ‘deeltijds’ werken te combineren met zorg voor kinderen, terwijl er weinig aandacht is voor de fulltime werkende moeders. Ik vul het nu even voor mezelf in, maar ik zou ook denken dat er hier weinig (h)erkenning te rapen valt als er grotendeels mama’s posten die toch eerder neigen naar deeltijds werken. Een positie voor vrouwen die sowieso al in de maatschappij als norm wordt beschouwd, terwijl FT werken als mama nog steeds als uitzonderlijk beschouwd wordt. Wanneer je dan denkt in dit topic gelijkgestemden te vinden, dan zou ik ook afhaken omdat het ook hier (online) over deeltijds werken gaat en je je bijna schuldig zou voelen om je carrière net zo belangrijk te vinden als ‘bij je jonge kindje zijn’.
TLDR: dit topic voelt niet altijd als een safe space voor fulltime werkende vrouwen
Ik vind dit echt onder de gordel. Waarom voel je je zo aanvallen? Dat zegt ze nergens en is echt je eigen invulling.
Overigens legt ze haar reactie zelf uit:
“En ik voel me heel erg goed bij mijn keuze maar tegelijkertijd ben ik niet immuun voor de boodschap van de maatschappij en dat schuurt mij. “
Wat jammer dat dit topic niet als eem safe space wordt ervaren. Snap ook niet zo goed waarom niet. Volgens mij wordt er altijd met respect naar elkaars situatie geluisterd en is er alleen maar oprechte interesse in elkaars situatie. Dat er minder gelijkgestemden hier te vidnen zijn, ja dat is wel heel jammer, maar toen ik hier kwam lezen had ik zelf nog geen idee hoeveel ik zou blijven werken, is er dan een soort minimum wat je moet werken om hier te blijven posten? Soort gatekeeping?
Ik vind het juist erg knap als het je lukt om fulltime te werken en heb er verder totaal geen (negatief) oordeel over, maar volgens mij kan ik dat nog 100x zeggen, t komt toch niet aan
Ik vind het ook helemaal niet negatief overkomen. Juist goed dat je dit ook benoemt! Net als het fulltime werken.
Zelf lees ik dit topic ook juist om te zien wat anderen doen en hoe zij het aanpakken.
Dus ik kan me heel goed voorstellen dat wanneer je fulltime werkt of als alleenstaande moeder, dat je dan gewoon zelf niet veel uit dit topic haalt omdat het meeste niet op je eigen situatie toepasbaar is.
Hier sluit ik me bij aan, ik lees en post hier ook om te zien hoe anderen ermee om gaan. Ik krijg elke keer weer de vraag of 4 dagen werken voor mij en 5 dagen werken voor mijn partner niet te veel is. Mijn broer en ik hebben 2 fulltime werkende ouders gehad en dit was echt altijd helemaal prima. Wij kwamen nergens iets te kort en ook nu niet (wij zijn allebei over de 30). Ik ben heel erg blij om hier te lezen dat er gelijkgestemden zijn die niet stoppen met of minder gaan werken.
Wij zijn van plan als de baby er is allebei 4 dagen te gaan werken (allebei dus 1 dag ouderschapsverlof opnemen), misschien tijdelijk, bijv. alleen tijdens het eerste jaar maar dat zien we dan wel weer. Maar we krijgen zo veel opmerkingen dat het zo zielig is als we ons toekomstige kind 3 dagen naar de opvang brengen. En altijd wordt eerst aan mij gevraagd of ik minder ga werken, nooit aan mijn vriend. Merk echt dat ik daar ontzettend recalcitrant van wordt.
Voor jouw @anon50301661 berichtje heb ik echt nergens iets negatiefs gelezen over wel of niet full time werken. Jij begon je ineens te irriteren aan dat je een van de enige ( dat lijkt zo maar is waarschijnlijk echt niet zo ) bent die full time werkt. Ik denk dat de meeste hier het echt prima vinden dat ene wel of niet full time werkt.
En ja, waarom werken de mannen wel full time en de vrouwen niet ? Wij hebben daarvoor gekozen omdat mijn man hoger opgeleid is en dus beter verdiend. Niets houd jullie toch tegen om jouw eigen man aan te sporen om minder te werken ?
En over het woordje onnatuurlijk, ik zeg toch HELEMAAL NIET dat full time werkende ouders onnatuurlijk is ?
Maar heeft iemand van jullie mannen dan ooit al eens een part time job proberen / willen zoeken ? Dit is een oprechte en niet sarcastische vraag. Dit kan toch gewoon ?
En dit is ook zo onderdeel van de kern van het probleem in de maatschappij. Wij zijn de enige in onze (inmiddels zeer kinderrijke) vriendengroep die onze kinderen 3 dagen in de week naar de opvang brengen en zeker in het begin heb ik zo vaak het gevoel gehad die keuze te moeten verdedigen. Doordat wij onze kinderen 3 dagen wegbrengen, geeft het mij de vrijheid om makkelijker een 4e dag te werken als dat nodig is in drukke periodes, omdat opa/oma graag af en toe oppassen. In ons geval zou die flexibiliteit weg vallen als ze al een vaste dag zouden hebben (plus nog andere redenen waarom wij er persoonlijk niet voor kiezen). Ik weet nu al bv dat ik vanaf eind april tot ongeveer mei een hele drukke werkperiode heb waarbij er veel dingen zijn die niet eerder kunnen. Op deze manier kan dat voor ons en kan ik die weken gewoon 40 uur of meer maken. Zonder dat mijn man alle dagen dat de kids niet naar de opvang gaan op hoeft te vangen (hij werkt ft in loondienst, heeft nu 1 dag in de week ouderschapsverlof dus 4 dagen en daarnaast eigen bedrijf). Maar goed onbedoeld zit ik me nu dus ook alweer een soort van te verdedigen voor de keuze die wij maken. En dan kom je weer bij de kern van het probleem, het is er zo ingeroest dat de vrouw minder gaat werken, dat het zielig is voor de kinderen als ze meerdere dagen naar de opvang gaan of als mama als ze straks naar school gaan niet net koekjes en thee klaar zit als de school uit is.
En als er al zo gedaan wordt over 3 dagen opvang, moet je je voorstellen wat moeders (in mijn ervaring zijn het meestal de moeders die het te horen krijgen namelijk) die hun kind meer dagen naar een opvang brengen te horen krijgen.
Ik snap het gevoel wel wat fulltime werkende moeders kunnen ervaren hier. En ik kan me ook heel goed vinden in wst @Ovenschaal zegt over langer verlof. Als ik naar mezelf kijk: In het begin wilde ik echt niet meer werken dan die 3 dagen, maar nu onze jongste een jaar is zou ik het veel minder vervelend vinden om een dag extra te gaan werken weer. Ik neem deze zwangerschap ook een paar weken extra verlof, maar die moet ik helaas uit eigen zak betalen (of eigenlijk WE betalen die uit eigen zak, want mijn man betaalt daar gewoon aan mee). Daarna ga ik in de basis weer 3 dagen werken, met uitschieters naar 4 of 5 dagen als het nodig is. Maar ik kan me prima voorstellen dat als de jongste dan weer een jaar is, ik uiteindelijk weer meer ga werken (en mijn man bv een dag minder).
Tldr; ik kan me prima voorstellen dat je fulltime wilt blijven werken en het idee van vrouwen werken parttime/zielig als je je kind meerdere dagen naar opvang brengt zit echt gigantisch vastgeroest in onze maatschappij.
Wij weten nog niet hoe we het precies gaan verdelen maar mijn vriend wordt niet per se gelukkig van werken (en het is mentaal best belastend) en gaat waarschijnlijk 2-4 dagen per week werken. Maar dan is hij al ondernemer en kan hij bepalen hoe en wat en heeft geen leidinggevende om het mee te overleggen.
Het punt is dat het in Nederland helemaal niet een neutrale keuze is voor de man om minder te werken. Ik ben opgegroeid met een vader die 3 dagen in week vanuit huis werkte en heel af en toe 1-3 nachten weg was. Hij deed de boodschappen, kookte, maakte schoon. Hij deed alles behalve de was eigenlijk. Ik kan je vertellen dat ook in een Randstedelijke progressieve bubbel dit in de vroege zeroes echt als heel raar gezien werd en ik steeds mensen moest corrigeren als ze het weer hadden over mijn moeder als een soort primair verzorgende. Het is geen neutrale keuze, het is doorspekt met maatschappelijk oordeel zoals @Atlas mooi aanhaalt.
Hierop inhakend; het nichtje van mijn man zou nu de kinderen naar school gaan dolgraag meer willen werken, opleidingen volgen en een bepaalde richting opgroeien. Die kans krijgt ze, maar dan moet ze wel 40 uur gaan werken. Wat ze ook wil. Haar man wil dan minder gaan werken, bv 32 uur verdeeld over 5 dagen, zodat hij de kinderen op kan vangen als school uit is etc. Dat zou prima kunnen binnen zijn kantoorfunctie en er zijn zat vrouwen binnen zijn bedrijf die dat zo doen. Maar hij mag het niet. Als hij dat wil, moet hij maar ergens anders heen. Hij is nu dus ook aan het kijken naar een andere baan, maar is toch van de zotte eigenlijk. Dan gaat hij nog minder werken trouwens, omdat hij dat gewoon wil en hij dan meer huishoudelijke taken oppakt. Maar de oordelen die daar over worden uitgesproken… word je gewoon boos van hoor.
@Popje inhakend op jouw vraag over pt werkende mannen.
Je vindt echt dat we/ik hier vergelijkbare post doen als zeggen dat 1 kind zielig is in het 1kind topic?
Ik zei toch juist net nog dat ik het knap vind dat je fulltime werkt en dat ik er verder geen negatief oordeel over heb, juist niet?
Maarja zoals ik ook al zei, kan het blijkbaar 100x zeggen maar het komt niet aan🤷♀️ beetje jammer dat oa ik nu word weggezet als een soort 3-dagen-werkende-moedermaffia, terwijl ik hier ook alleen maar kom om ervaringen uit te wisselen en op niemand ooit iets negatiefs heb gezegd over fulltime werken.
Maar ik als 3 dagen werkende moeder heb die ergernis ook? Heel sterk zelfs. Daarom vind ik het zo zo zo jammer dat ik hier dan gezien word als iemand die ‘tegen’ fulltime werkende moeders is en dit topic vervuild/ een onveilige plek maakt.
Het is niet zo dat parttime werkende moeders niet geemancipeerd (kunnen) zijn. Maarja ik ben nou eenmaal degene van ons 2 die de tweeling heeft gedragen en gebaard en wiens lichaam daarvan nu naar de knoppen is. Kan ik nog zo geemancipeerd zijn maar 5 dagen werken zit er gewoon niet (meer) in.
Pfoe, of ik heb mazzel gehad of ik heb dat soort opmerkingen onbewust genegeerd 
Maar zonder grappen, echt enorm naar dat mensen dit soort dingen tegen je zeggen.
En het is echt niet zielig hé. Als ze jong zijn dan zijn ze waarschijnlijk des te sneller gewend dan wanneer ze maar 1x in de week gaan en als ze ouder zijn dien ze allemaal superleuke dingen. Daar knutselen ze zich een ongeluk terwijl ik op mijn thuisdag echt geen zin heb om voor 5 minuten verven alles uit de kast te trekken
Helemaal mee eens. Maar daar kunnen we hier toch met zn allen over praten, ipv een soort van 2 kampen te willen creeeren van parttime vs fulltime werkende moeders? Zo onnodig en jammer…
Ja ik heb hier ook het idee dat ze op de opvang beter ge-entertained worden dan thuis hahaha. En als ze wat ouder zijn dan kunnen ze ook lekker met andere kindjes spelen enzo. Ik heb ook echt geen enkel probleem of schuldgevoel dat ze naar de opvang gaan. Waarom zou ik ook. Echt vervelend als andere mensen daar zo over doen. Alsof je alle zorg voor je kind zelf moet doen?
Sorry maar dat is niet wat @anon50301661 en @Ovenschaal doen, dan moet je echt beter lezen. Er wordt hier terecht fel gereageerd op oordelen die tussen de regels door te lezen vallen. Dat lijkt me op deze plek op dit forum en internet als geheel HEEL terecht en nodig.
Ok schiet mij maar lek. Heb nu al paar keer aangegeven juist totaal geen negatief oordeel te hebben en, sterker nog, als ik het kon ik zelf ook ft zou willen werken, maar er wordt me keer op keer een visie (of ‘oordeel tussen de regels door’) in de schoenen geschoven die ik niet heb.
Ik vraag me ook af hoeveel meer vrouwen hier fulltime zouden werken als ze de Deense werktijden hadden. Een stuk middag met m’n kind lijkt me zo fijn en minder zwaar dan in één keer die hele dag. Maar daar wordt mijn baas echt niet blij van, terwijl hij wel vrij flexibel is.
En zelfs als het kan mag ik m’n kind niet eens voor half vijf ophalen van de opvang haha.