Werkende moeders

[Peyton]

Ik denk dat het al mis gaat vanuit de maatschappij. Als man & vrouw (beiden ouders iig) evenveel rechten krijgen met verlof dat is alles anders.
Mijn man is hier de ‘parttimer’. Wij werken allebei bij hetzelfde bedrijf dus daar zijn ze het gewend. Maar alsnog krijg ik overal de scheve blikken.
Zelfs op de peuterspeelzaal ben ik een apart geval, want ik ben de enige moeder die werkt. En krijg dit ook regelmatig te horen.
Zelfs mijn moeder die mij appt of ze bijvoorbeeld een sjaal mee had in de tas als ze alleen een muts vinden. Ik heb geen flauw idee wat mijn kind aan heeft de helft van de tijd. Want ik kleed haar niet aan en breng haar niet weg Maar ik ben haar moeder dus ik moet het blijkbaar weten.

Ik heb ondertussen geleefd dat niks goed is, want iedereen heeft een mening. Dus wij doen het maar zoals wij het goed denken te doen. Een situatie waarbij iedereen in ons gezin gelukkig is. En ook dat kan veranderen met de tijd.

[Broodrooster]

@Popje

Nog steeds blijft mijn vraag, hebben jullie mannen al eens de moeite gedaan om minder te werken ? Een nieuwe job gezocht of in de huidige functie ?

Ja hoor m’n man is na 10 jaar vast dienstverband in de logistieke wereld met goed salaris vanwege de zorg van ons zoontje en (we probeerden toen voor een tweede) gestopt met z’n baan. Het was een ideale baan, slechts op 15 min rijafstand. Groot internationaal bedrijf. Er werd namelijk besloten dat hij in ploegendienst moest gaan werken ( starten wisselend tussen 6.00 en 9.00, geen avond of nachtdiensten) en dat heeft hij geweigerd vanwege: 1) hij mij mijn carrière toewenste en 2) hij graag z’n kind naar school brengt en daar graag de zorg van wil doen. Direct erna wel een goede baan gevonden met veel mogelijkheden (nog niet vast maar komt wel). Dus het kan zeker dat de man minder gaat werken als hij dat wil en niet de zorg makkelijk doorschuift naar de vrouw toe.

Edit ohja op baan 1 was zijn vrouwelijke leidinggevende die hem voor blok zette. Of jij je carrière of je vrouw je carrière ,zij wist wat ik deed).

[Popje]

@Broodrooster

Dus het kan zeker dat de man minder gaat werken als hij dat wil en niet de zorg makkelijk doorschuift naar de vrouw toe.

Oke top, wat is het probleem dan ?

Ik moet zeggen dat dit in mijn omgeving gewoon kan en normaal is. Ik werk en woon in Belgie ( grote stad ). Misschien ligt het dan aan mijn omgeving ? Dat we hier wat vooruitstrevend zijn… geen idee.

Heb allesins niemand willen veroordelen en omgekeerd waarschijnlijk ook niet. Vind wel dat mijn woorden enorm zijn uit context gehaald.

[Kahlo]

De vanzelfsprekendheid waarmee je je argumenten probeert kracht bij te zetten is volgens mij hetgeen dat de meeste mensen stoort. Alsof niemand die denkpiste (waarom gaat de man dan niet gewoon thuis blijven/meer voor de kinderen zorgen) nog niet overlopen heeft met de partner.

Wij zijn in België trouwens ook niet zo vooruitstrevend hoor, want ook hier worden vooral vrouwen verwacht deeltijds te werken en deeltijds de zorg op te nemen.

[Broodrooster]

Op mijn werk werken alle vaders ook parttime. Zelfs mannen die geen vader zijn overwegen ergens tijdens de opleiding minder te gaan werken. Is best wel acceptabel bij ons. Dus het kan zeker.z maar denk dat hier op het forum anders ligt. Edit en bij groot gedeelte in Nederland/België.

[Suikerklontje]

Even voor mijn beeldvorming; wat is parttime in jouw ziekenhuis? Ik ken namelijk alleen een arts in opleiding en die werkt rustig 60u in de week. Die noemt 40u per week parttime, wellicht dat mijn beeld daardoor wat vervormd is.

@Popje serieus wat is het probleem? Dat de situatie van Broodrooster helaas voor veel bedrijven en stellen niet de norm is in Nederland. En dat zou het wel moeten zijn. Samen kijken wat het beste past en niet de vanzelfsprekend dat de vrouw minder gaat werken.

---

@Perzik kan me goed voorstellen dat het in jullie geval lastig is. Maar als jullie er ok mee zijn is het ook prima he. Zeker als er wel een goede verdeling is als hij er wel is. Mijn man werkt meer, maar de momenten dat hij thuis is doet hij dus ook meer dan mij. Als hij alleen maar op de bank zit te commanderen als hij thuis is… naja dan waren we niet getrouwd

[Merel]

Denk dat dat ook per vakgebied nog sterk verschilt, waar ik nu zit gaat iedereen (zowel mannen als vrouwen, met en zonder kinderen) na de eerste (verplicht fulltime) 6 maanden parttime werken (dat is dan wel 33 uur betaald + 10 onbetaalde opleidingsuren).
Maar mijn vriend in een meer chirurgisch georiënteerd specialisme gaat straks als tweede ooit in hun vakgroep parttime werken (41 uur), en de eerste die dat gedaan heeft wordt nog bij elk voortgangsgesprek op z’n vingers getikt dat hij te weinig exposure zou hebben.

[Broodrooster]

Ja ik werk standaard part- time ongeveer 40 uur ( is dus fulltime voor de andere hier). Ik ben woensdag vrij, maar dat gebruik ik om m’n administratie weg te werken en mn spreekuren voor te bereiden voor de dagen erop. Dus echt vrij ben je dan niet. Salaris is voor 32 uur.

Daarnaast we hebben ook zondagdiensten (1x per maand) en een dienstenblok (7x avond en 7x nacht en 1x weekenddienst bijelkaar dat is veel meer dan 40 uur). Dit dienstenblok is een keer per drie maanden bij goede bezetting of een keer per zes weken bij slechte bezetting.

@Merel oh wat goed in jullie vakgebied!
Ja chirurgie hoek blijft altijd wel een ding. Maar im regio Rotterdam / Brabant is het gelukkig wel wat gebruikelijker om daarin ook parttime te werken.

[Mees]

@Kahlo

Wij zijn in België trouwens ook niet zo vooruitstrevend hoor, want ook hier worden vooral vrouwen verwacht deeltijds te werken en deeltijds de zorg op te nemen.

Ik wilde iets soortgelijks antwoorden. Ik woon en werk volgens mij in dezelfde grote stad als jij @Popje en in mijn omgeving is dat toch allemaal niet zo vanzelfsprekend. Mijn vriend en ik werken nu nog beide halftijds en binnenkort 4/5e en hoe vaak ik niet heb gehoord “wat fijn dat hij ook halftijds werkt.” Niemand die hem (of mij) zei dat het fijn was dat ik halftijds werkte hoor.

Maar hey, vaders en meemoeders krijgen wel al 15 dagen geboorteverlof, lang leve de vooruitgang!

[MtMeru]

Ik ben na 3 maanden onmiddellijk full-time gaan werken (vriend ook) en de baby zat lange dagen in de opvang. Hoewel daar soms wel eens opmerkingen over kwamen ( en dan meer bepaald van mijn moeder en generatiegenoten), heb ik dat nooit echt erg gevonden. Ik voelde wel maatschappelijke druk om minder te werken, maar ik kon dat wel goed plaatsen, denk ik. Nu hij op school zit, vind ik het echter moeilijker, zoals @rockstar zei. Het thuiswerken heeft hier heel wat rust en flexibiliteit gebracht, maar nu dat weer bijna voorbij is, vrees ik dat we in een ritme gaan komen dat te zwaar is voor een 4-jarige. Bovendien zit ik er ook wel mee dat ik op mijn werk om half 5 moet vertrekken (eigenlijk te vroeg) om s avonds nog even een beetje tijd te hebben met mijn kind (eigenlijk te weinig).

Ik weet niet hoe part time werken dit zou oplossen, want dan zou ik 4 dagen om 6 u thuis zijn ipv 5. Dus blijf ik lekker full time werken en probeer ik optimaal mijn flexibele uren te gebruiken.

In mijn omgeving zie ik trouwens vooral vrouwen die ouderschapsverlof opnemen. Ik ken ook een paar mannen die het doen, maar die laten hun kind dan gewoon naar de crèche gaan, en hebben dus een dag me-time. Op zich vind ik dat prima, maar ik ken geen vrouwen die dat doen, dat vind ik ook wel opvallend.

[Popje]

Ik werk ook part time en ik stop dan gewoon vroeger, mijn uren verspreid ik over 4 dagen. Ik heb ook 1 vrije dag en dan gaan mijn kinderen naar school. Al de mama’s die ik ken die part time werken hebben een vrije ochtend ( woensdag ).

[Suikerklontje]

@Mexi

Want de man trekt het niet een dag alleen met kind.

Dit vind ik ook zoiets bizars he. Het is je eigen kind. Of mannen die zeggen vind er niks aan aan zo’n baby. Tsjah jammer dan, zet je je maar overheen je partner hoeft niet alles alleen te doen omdat jij niks aan een baby vindt.

[Mees]

Dat laatste doe ik nu (kind naar opvang en ik heb een dag vrij), maar dat is omdat de termijn qua ouderschapsverlof opnemen en kinderopvang starten niet goed uitkwam. Ik ga die dag wel missen binnenkort :p.

Ik voelde hier precies meer druk/commentaar omdat ons kind pas met 11 maanden naar de opvang ging en we hem zolang thuis hebben gehouden. Al die commentaar altijd … .
Je moet het ook maar allemaal kunnen regelen qua uren enzo, niet iedereen heeft flexibele uren (ik ben zo dankbaar dat ik dat wel heb). En je moet het dan nog rondkrijgen qua werkhoeveelheid ook.

Kinderopvang is volgens mij in België wel betaalbaarder dan in Nederland?

Mensen (en vooral vrouwen mbt dit thema) zouden toch veel meer ondersteund mogen worden in doen wat ze willen doen en wat bij hen past, of dat nu fulltime werken is of fulltime thuis zijn bij kinderen, en alles daartussen (en eigenlijk ook als er geen kinderen zijn.)

[Planten]

Vriend en ik werken beide parttime, dochter gaat 1 dag naar schoonmoeder toe. Wanneer zij 2 is gaat zij 2 dagen naar de peuteropvang. Bewuste keuze geweest om beide parttime te gaan werken. Waar ik mij alleen aan stoor is dat mensen tegen mijn vriend zeggen op de dagen dat hij thuis is ‘Oh moet jij oppassen vandaag?’. Waarom zeggen mensen over de vader dat hij aan het oppassen is? Het is toch ook zijn dochter?

[JeMoeder]

Wanneer hebben jullie besloten hoe jullie het gingen doen qua werk combineren met ouderschap? Ik ben nu pril zwanger van ons eerste kindje. Mijn man is freelancer en ik ben in loondienst. We werken beiden fulltime.

Mijn man wil graag wat langer (hij denkt nu een maand) verlof opnemen nadat mijn zwangerschapsverlof is afgelopen, om zo ook de baby echt goed te leren kennen en volledige verantwoordelijkheid ervoor te dragen. Dat vind ik superlief.

Mijn plan is om naar 4 dagen p/w te gaan, door middel vh opnemen van ouderschapsverlof 1 dag per week. Mijn man zou ook 1 dag per week voor ons kindje willen zorgen. Dat betekent dan 3 dagen per week opvang.

Ik weet zeker dat mijn schoonmoeder, die 2 straten achter ons woont, met liefde een vaste dag per week zou willen pakken. Maar iets in mij wil dat zij gewoon oma gaat zijn, en geen vaste opvoeder. En dat ze zeker wel op mag passen, maar dat ik er niet van afhankelijk wil zijn.

Maar toch blijft het raar om hier nu al zo concreet over na te denken. Ik heb nog nooit een kind gehad, heb geen idee hoe het is om iemands moeder te zijn en of 4 dagen werken dan veel of weinig is

Nou ja, genoeg stof tot nadenken. Heb gelukkig nog 7 maanden ofzo

[Broodrooster]

Ik weet niet meer hoe het exact ging 5 jaar terug. Maar m’n man had na de bevalling 3 weken vrij genomen van werk. Daarna oom nog regelmatig een dagje vrij en had de luxe zoontje naar opvang te brengen enzo. Hij bleef wel 5 dagen in de week werken.

Ik heb het eerste 3/4 van het jaar fulltime time doorgewerkt. Maar ik deed toen een promotietraject wat gedeeltelijk ook vanuit huis kon. Daarna ben ik weer in het ziekenhuis aan bed gaan werken en ben ik terug gegaan naar 4 dagen per week met avond/nachtdiensten er los erbij. Dat doe ik nog steeds. Qua salaris verdien ik meer dan m’n man en is het vrij gebruikelijk op m’n werk zo te werken.

[Pippa]

We hebben het daar toen onze kinderwens serieus werd gelijk wel over gehad. M’n man is ook mede hierom van baan gewisseld, zodat hij flexibeler zou worden.
Mijn moeder wilde sowieso een dag oppassen en m’n schoonouders bleken dit ook graag te willen. Dus er bleef uiteindelijk 1 dag over voor de kinderopvang.

Wat betreft opa’s en oma’s met een vaste oppasdag. Het is helemaal niet mijn ervaring dat ze echte mede-opvoeders zijn en dit de band anders maakt. Er is een echte opa- en omaband. Dat zie ik ook bij de kinderen van m’n zus, waar m’n moeder al veel langer oppast. De opa’s en oma’s passen hier ook bij ons thuis op, zo hou je het ritme van thuis makkelijker aan.
Als we op ‘visite’ zijn dan mag er ook net wat meer. (Heel verhaal, hoop dat ik het een beetje duidelijk uitleg).

Maar denk dat je er gewoon samen over moet praten en moet bedenken waar je zelf het beste gevoel bij hebt.

[Keroppi]

Het is echt een aanrader als ook de man een tijdje ‘alleen’ voor de zorg verantwoordelijk is, vind ik zelf.

Bij ons was het maar een weekje (ik moest voor werk naar het buitenland) toen ze 4 maanden was. En ze ging ook al drie dagen naar de opvang.

Hij heeft ook meerdere malen aangegeven dat hij dit superwaardevol vond omdat hij het nu echt even zelf allemaal moest bedenken/oplossen.

(Ik had trouwens verwacht veel kritiek te krijgen omdat ik mijn 4 maanden oude baby een week ‘achterliet’. Maar viel me gelukkig reuze mee!)

[ARIZONA]

Wij hebben het er voor de zwangerschap al over gehad hoe we dat wilden doen met werken. Ik werkte al 32u maar wilde dat mijn partner ook een dag met de kleine zou zijn. Lijkt mij hartstikke gezellig voor hem om ook eens per week alleen te zijn met papa. Mijn vriend vond dat gelukkig ook dus hij werkt nu 36u (4x9).

Ik stond er hetzelfde in als jij met betrekking tot opa en oma en een vaste dag. Ik wilde ook liever dat opa en oma af en toe zouden oppassen zodat het geen verplichting zou worden. En vond het wel heftig dat ze dan wel een deel uitmaken opeens van de opvoeding van je kind. Ik ben na het starten op het kdv daarop teruggekomen. Ik denk dat het voor mijn zoontje fijn is om een dag extra 1 op 1 aandacht te krijgen en mijn schoonouders willen het dolgraag. Hij gaat vanaf volgende week dus 2 dagen opvang, 1 dag opa en oma. Hij is nu drie maanden.

Ik zou van tevoren goed kijken naar de voorwaarden van je kdv. Wij waren er toen niet zo mee bezig, maar bij ons blijkt dat je minimaal 2 dagen moet afnemen. Dit zou betekenen dat opa en oma niet kunnen oppassen als ik toch een dag(deel) extra met mijn zoontje zou willen.

[JeMoeder]

@Pippa

Mijn moeder wilde sowieso een dag oppassen en m’n schoonouders bleken dit ook graag te willen. Dus er bleef uiteindelijk 1 dag over voor de kinderopvang.

Wat betreft opa’s en oma’s met een vaste oppasdag. Het is helemaal niet mijn ervaring dat ze echte mede-opvoeders zijn en dit de band anders maakt. Er is een echte opa- en omaband. Dat zie ik ook bij de kinderen van m’n zus, waar m’n moeder al veel langer oppast. De opa’s en oma’s passen hier ook bij ons thuis op, zo hou je het ritme van thuis makkelijker aan.
Als we op ‘visite’ zijn dan mag er ook net wat meer. (Heel verhaal, hoop dat ik het een beetje duidelijk uitleg).

En hoe is het voor je kindje? Het lijkt me zo ‘rommelig’ als die elke dag van de week naar iemand anders moet luisteren. Is dat niet verwarrend?

We gaan denk wel het gesprek voeren met mijn schoonmoeder, ik verwacht dat ze er zelf wel over begint. Vind het heel lastig om dat nu te besluiten.