En vaak bouw je over onbetaald ouderschapsverlof wel pensioen op en als je in de ww of arbeidsongeschikt raakt krijg je de contracturen vergoed. Snap het vanuit de werkgever maar het is wel sneaky hoor.
Ja pensioenopbouw is in de cao van mn man niet over het verlof wat je opneemt, maar ww gaat idd over je contracturen. Dus zeker als je daar op een gegeven moment terug valt naar 70% ivm langdurig ziek zijn is dat best een verschil.
En als je maar 1 dag in de week opneemt ben je best een tijd verder voor je door je ouderschapsverlofuren heen bent, dus stel er gebeurt iets in die tijd is dat toch wel een fijne extra zekerheid vonden wij. Mijn man zou bv per kind 130 weken 1 dag in de week op kunnen nemen voor hij er door is.
Het merendeel van zijn collegaâs had geen idee vd voordelen van onbetaald ouderschapsverlof omdat manager dus meteen met een ander tegenvoorstel kwam en ze dachten ohja prima ze doen niet moeilijk en denken mee.
Dank voor je uitgebreide reactie! Ik ben heel benieuwd hoe dat zich hier gaat ontwikkelen. Ik merk dat ik door jouw bericht ook al wel een beetje positiever naar weer aan het werk gaan ben gaan kijken, of misschien komt het doordat ik een paar nachten goed geslapen heb en ouderschapsverlof iets minder gespreid opnemen zou denk ik een mooie oplossing voor dit âprobleemâ zijn, omdat dat iets tijdelijks is. Mijn man zegt alleen (misschien terecht): is het wel handig om dan zo snel door je ouderschapsverlof heen te gaan? Maar goed, eerst maar eens rekenen. In ieder geval heel fijn dat jouw werkgever zo flexibel is.
â-
Wat betreft de verdeling - mijn man werkte al 32 uur en ik zou dus van 36 tijdelijk teruggaan naar 32 dmv ouderschapsverlof. Mijn man heeft na de geboorte 13 weken verlof opgenomen en dat maakt dat we de verzorging van ons kind heel goed kunnen delen. Het huishouden blijft wat dat betreft lastiger omdat hij dat minder belangrijk vindt. Op zich heeft hij zijn prioriteiten wel goed op orde dus maar ik vind het wel fijn om het huishouden een beetje bij te houden dus die verdeling is vaak wat scheef. We praten daar wel vaak over en er zit nog steeds wel beweging in, gelukkig. Maar goed, ik heb nu nog verlof dus ben nog lekker zen, ben benieuwd hoe dat gaat als alles straks weer volle bak druk wordt⊠Van hoe halen en brengen zal gaan heb ik nog geen idee. We hebben in eerste instantie één dag opvang en twee dagen opa&oma, en over een tijdje drie dagen opvang. We zijn daarnaast allebei een dag thuis met de baby.
Edit: goed dat de contracturen als basis voor pensioen enz ook weer genoemd worden hierboven, dat was voor mij ook een reden om mijn contract voorlopig op 36 uur te laten.
Bij ons was het helaas mijn werkgever die altijd moeilijk deed en heel resoluut ânee, regel het maarâ zei als er iets met kind was. Toen kind 4 was, had ik een keer echt geen opvang. Dit gaf ik 2 weken vantevoren aan bij mijn werkgever. Dat was de ENIGE keer in die 4 jaar dat het echt niet anders kon. Mijn vriend had ALLES opgevangen, ook toen de scholen/bso/kdv dicht waren tijdens corona. Als hij niet kon werken, kostte ons dat geld want hij liep dan bonussen/commissies mis. En die keer kreeg ik dus te horen âdat papa dan maar iets moest regelenâ. Ik ben toen ontzettend uit mijn slof geschoten en heb excuses gekregen. Een week later ben ik gaan solliciteren, en nu werk ik ergens waar wel eens iets mogelijk is en dat is echt een verademing.
Dat lijkt mij dus echt helemaal niks, een sabbatical om dat soort dingen te doen. Neem hem liever over 18 jaar als de kinderen alleen thuis kunnen blijven en ik lekker lang op vakantie kan en heerlijk tijd aan mezelf kan besteden.
â-
Ik werk 4x9 (is fulltime bij deze organisatie) en zou ook niet minder willen. Heb na mân vrije dag ook echt weer zin om aan de slag te gaan. Partner is wel iets minder gaan werken
Heel lang, en dan werd het zo lang mogelijk uitgesteld om het goed te keuren. Soms wist ik 2 weken van tevoren niet eens of ik dan wel vrij had. Wettelijk gezien mag dat helemaal niet, maar daar hadden ze lak aan.
Het zal aan mij liggen, maar het blijft in mân hoofd zitten dus nu ga ik toch alsnog reageren na een paar uur.
Maar ik vind het ergens best wel laag om een (moeilijk verlopende) kinderwens er zo random bij te halen op een stukje tekst met verder letterlijk 0.0 context.
Zal vast aan mij liggen en dat dat dan voorbij overdreven gevoelig ligt ofzo. Maar wmb gewoon zo onnodig.
Snap ik! Met mijn werk kan ik er regelmatig een paar maanden tussenuit dus gelukkig niet eenmalig
Ah dat is wel echt lekker ja! Dat mis ik nu wel, wat langere periodes er tussenuit kunnen. Na 3 weken vakantie ben ik net niet voldoende opgeladen. Al helemaal niet met een kind wat al 2 jaar waardeloos slaapt.
Oh man dit soort werkgevers snijden zichzelf toch alleen in de vingers. Zou ik al irritant vinden als ik geen kinderen had en spontaan een dag vrij wil hebben omdat het gewoon mooi weer is.
Herkenbaar dit. Ik zit momenteel in zoân dienstenblok. Is echt aanpoten. Man deed al brengen van de baby naar KDV en zoontje naar school (geen VSO) en afhankelijk van wie eerder klaar was haalde dan de kids op. Nu ligt gedurende 3 weken alles bij hem. Nog ruim een jaar dit soort ellende en dan ben ik er van af, hoop ik. Vind werken in de zorg zo niet flexibel.
Ik zag dat er vandaag als reactie op dit artikel een ingezonden brief in de krant stond vanochtend met als quote (verrassend): âVrouwen: doe ook water bij de wijnâ. Ik denk dat de ingezonden brief helaas precies laat zien waar het nog misgaat. In de brief schijnt het dat zijn vriendin ânogal perfectionistisch isâ en hij daarom sommige dingen maar gewoon niet doet.
linkje naar de brief (ik zie wel dat de titel hier wat is aangepast)
Hmm vind deze wel lastig. Ik vind de titel niet goed, vrouwen hoeven niet altijd âwater bij de wijnâ te doen en dit is ook zeker geen probleem wat we maar weer op de vrouw moeten schuiven. Maar tegelijkertijd ken ik genoeg vrouwen die inderdaad het liefste alles zelf doen âwant dan weten ze ten minste dat het goed gebeurtâ. Tot aan dingen met hun kind aan toe. Als je dan dingen graag beter wilt verdelen en zelf meer tijd wilt overhouden, moet je ook dingen kunnen loslaten.
Ik herken het wel, ik ben ook altijd een pietje precies geweest en ik kreeg op dit forum ook commentaar âwees blij dat hij het doet, al is het niet perfectâ. Maar mijn man wilde ook heel graag, dus hij vroeg om een briefje met welke temperatuur voor welke was en wat er al dan niet in de droger moet. Die had hij al snel niet meer nodig. En inmiddels snapt hij ook wel dat stofzuigen weinig nut heeft als je niet onder de bank stofzuigt :â)
Er was laatst ook een artikel hier gedeeld volgens mij van âdonât become the baby expertâ. Dus dat je niet meteen de baby afpakt als die begint te huilen en niet alles overneemt van je partner. Bij ons ging dat automatisch want ik kon niks vanwege de keizersnede, maar ik ben daar ergens ook wel dankbaar voor. Want ik ben wel lichtelijk perfectionistisch.
Maar de man is daar dan echt geen slachtoffer van hoor, die kan er ook aan werken. En de voorbeelden in die brief vind ik ook stom.
Alleen dat was opvouwen is wel een dingetje haha, ik heb een heel specifieke manier (beetje Konmari ook) dus dan past het gewoon niet in de kast. Inmiddels doet hij het wel volgens mijn standaarden maar eigenlijk is dat ook van mijn kant belachelijk en irritant. Want hij vouwt netter dan ik.
Oh ik vind dit helemaal niet raar. Ik heb hetzelfde met de was draaien, vouwen etc. Ik heb hem gewoon laten zien hoe ik dat dan doe en nu doet hij het ook op mijn manier. Hetzelfde geldt ook voor eten maken en speelgoed opruimen bijvoorbeeld.
Nou ja ik sorteer al het speelgoed op soort/kleur/formaat. Dat doet mijn man niet hij stopt gewoon alles terug in de kist. Inmiddels heb ik dat geaccepteerd maar hij probeert wel enigszins alles te sorteren op soort omdat anders alles zoek raakt.
Daarnaast denk ik ook wel dat het iets natuurlijks is voor nieuwe moeders dat je graag de controle over je baby en alles daaromheen wilt houden. Volgens mij gaat dat bij iedereen geleidelijk aan wat minder.
Maar waarom zou alles op de manier van de vrouw moeten? Dat vind ik gewoon een beetje gek, want mijn man heeft ook zijn eigen huishouden gehad.
En dat onderste, tsja dat kan misschien maar het klinkt voor de partner dan waarschijnlijk alsof je hem totaal niet vertrouwt met de baby. En je leert ook niks als de baby steeds van je weg wordt genomen. Tuurlijk is het logisch, maar je moet ook proberen los te laten.
Wellicht spelen hormonen een rol, ja. Maar dat betekent niet dat je je daar per se aan over moet geven, toch? In nederland is het momenteel zo geregeld dat je als bevallende ouder drie maanden fulltime bij je baby kunt zijn en daarna kan de vader ook drie maanden⊠oh nee de niet-bevallende ouder kan hooguit vijf weken daarna bij de baby zijn als je het kunt betalen tenminste
dus als je in die eerste drie maanden al een soort Hoofdouder bent geworden, lijkt het me best wel lastig om dat daarna weer recht te breien als er op dat bevalverlof niet een periode volgt voor de andere ouder waarin die óók Hoofdouder kan worden. Dus mij lijkt âdonât become the baby expertâ juist een heel zinnig advies. Ook als het iets natuurlijks zou zijn voor de bevallende ouder om wel de baby expert te willen worden
Hier zitten nog negen weken extra ouderschapsverlof bij maar inderdaad wel slechts 70% betaald, wat voor veel mensen niet te betalen is nu.
Ik ben zelf in ieder geval heel blij dat ik de zorg voor mijn zoontje heb losgelaten en we nu geen âdefault parentâ hebben.
Ik denk dat het ook niet meehelpt dat het nogsteeds âgrappigâ is om mannen weg te zetten als een soort goedbedoelende klunzen rondom huishouden/kinderen. Dat het op papadag een grote chaos is in huis met kinderen die in de meest onmogelijke kledingcombinaties rondlopen en een tosti als avondeten het hoogst haalbare is. Hoeveel vaderschapsboeken/films/memes zijn er bijv. wel niet met die boodschap.
Alleen al de Albert Heijn reclames