ik moet zeggen dat het bij ons in dit geval 100% meehelpt dat ze een dag helemaal met z’n 2en zijn.
we hebben weleens besproken of we zouden kunnen schuiven met werkdagen/minderen etc. maar dan houdt hij altijd vast aan die ene dag van hun samen. blijkbaar is dat toch anders als ik er niet bij ben (en dat snap ik ook wel).
vaak gaan ze dan ook dingen doen waar ik 0 zin in heb, zoals samen koken of iets bakken, kliederen met verf of naar het zwembad. vind het heel leuk om te zien dat ze echt hun ding hebben samen haha
4 likes
In ons geval scheelt het minder dan 70% omdat we in de periode geen kinderopvang nodig hebben. Doordat in de periodes (want zowel voor mij als mijn man dus 2x 9 weken) minder jaarinkomen hebben krijgen we ook meer toeslag in de periode dat er wel opvang is. Dus onder aan de streep is het inkomen verlies wel een stuk minder dan 30%. Maar goed dan moet ten eerste die kennis wel hebben, niet de meest simpele materie. Ten tweede is voor iemand die een minimumloon verdiend €100 al een hoop geld.
Het is natuurlijk gevaarlijk om aannamen te doen over iemand besteedbaar inkomen maar ik zie het argument “70% is te weinig” wel heel vaak voor bij komen bij mannen die dat iig van buitenaf gezien prima zouden kunnen betalen.
4 likes
Verder vind ik die brief als reactie zeer kinderachtig. Klopt dat er vrouwen zijn die het liefst alles naar zich toe trekken maar dat zijn incidenten vergeleken bij hoe scheef huishoudelijke taken nog verdeeld zijn.
1 like
Ik ben in juni uitgerekend van de tweede en wij willen misschien nu ook gebruik gaan maken van die regeling, dus mijn vriend een jaar lang 1 dag per week minder werken, zodat we ook 1 dag minder kinderopvang nodig hebben. Vind het alleen wel een erg ingewikkelde rekensom om te kijken of we nou onder de streep hier wat op voor of achteruit zullen gaan qua verhouding loon/toeslag 
Ja ik ook hoor. Wij gaan er van op vakantie, 2 maanden. Dus het zal ons sowieso meer geld gaan kosten dan opleveren. Denk dat de opvang van de eerste dan ook gewoon doorloopt dus dan scheelt het sowieso veel minder omdat het tweede kind een stuk goedkoper is.
@Willy helaas gaat deze vlieger niet altijd op als je al oudere kinderen hebt die ook naar de opvang gaan. Wij hebben toen onze 2e werd geboren en pas na 6 maanden alle dagen terecht kon gekeken of we onze oudste dan ook een dag extra thuis konden houden, op de dag dat mijn man extra verlof op nam (was toen wel nog onbetaald trouwens). Zou ons een half jaar 1/3 van de opvangkosten voor de oudste schelen. Maar dan kon onze oudste pas halverwege 2022 op zijn vroegst weer terecht op die dinsdag. Het zou dan dus niet om een paar maanden gaan maar om ongeveer 1,5 jaar.
Bij 1 kindje is dat natuurlijk anders, maar als je meerdere kinderen hebt wel iets om mee te nemen in de overweging (en dus even te informeren naar de wachttijd voor kindjes die al geplaatst zijn).
@Tostibrood ik denk dat dit als je partner weer meer kan echt wel weer recht kan trekken, zolang de wil er is en als ik jouw verhaal zo lees is die wil er wel.
4 likes
Ja klopt als je al een of meer kinderen hebt die naar de opvang gaan is het lastiger.
Met de Werkzorgberekenaar kun je alles invullen en dan aan wat knoppen draaien en weet je precies hoe en wat!
Wij gaan ook geen gebruik maken van ouderschapsverlof want de oudste gaat toch al naar de opvang. Alleen als we geen opvang kunnen regelen voor de baby nemen we het op.
Als het goed is gaat de baby met vier maanden naar de opvang, ik neem twee weken aanvullend op en mijn man dan nog een aantal weken om ook de wenperiode op de opvang te overbruggen. Maar meer is een beetje zinloos voor ons, ondanks dat we het op zich kunnen betalen.
Edit: ik denk dat meer tijd met de baby trouwens niet zinloos is, maar als alles goed gaat wil ik met 3,5/4 maand gewoon weer gaan werken. Die behoefte heb ik zelf vooral.
5 likes
De situatie nu is heel shit, maar een taakverdeling is (in een situatie met 2 gezonde ouders) imo nooit permanent verdeeld en iets dat je altijd nog kunt herzien. Het is altijd te leren.
En gelijkwaardig betekent ook niet dat je allebei dezelfde taken uitvoert toch? Mijn man weet niet welke schoenmaat onze kinderen hebben en ik weet niet op welke dag de container aan de weg moet. Zo hebben we allebei onze taak, helemaal prima. Ons aandeel in het grote geheel ervaar ik als gelijk en met respect voor elkaar.
12 likes
@Nefertiti @Mexi
Over dat controle houden, had ik het eigenlijk ook niet over mijn partner eigenlijk maar meer andere mensen die dan de baby over willen nemen. Had dat even verkeerd geïnterpreteerd.
In mijn persoonlijke situatie was mijn man gewoon 5 weken thuis en heeft daarna ook 2 dagen per week ouderschapsverlof genomen toen ik na mijn verlof weer begon met werken. Dus wat dat betreft is hij net zo’n baby expert als dat ik ben 
.
@Nefertiti om even terug te komen op het huishouden. Ik irriteer mij heel erg aan als bepaalde dingen niet op mijn manier gedaan worden. Ook als mijn moeder ofzo zou helpen in het huishouden en zij vouwt anders dan ik. Mijn man kan zich daar totaal niet druk om maken dus dan past hij zich liever aan op “mijn manier” dan dat ik telkens geïrriteerd ben. Zo vond hij van mij ook irritant dat ik gelijk de boodschappen inruim als dat bezorgd wordt, want zo kan hij niet zien of het volledig is. Nou ja daar ben ik dan ook mee gestopt. Dat is gewoon puur aanpassen omdat je ook niet je partner bewust wilt irriteren. Dat staat volgens mij los van of het de manier van de vrouw of man is.
2 likes
Als ik heel goed kijk zie ik wel wat verschillen tussen kinderen en containers
2 likes
Ja, dit is wat je er uit haalt?
4 likes
Het is wat flauw ja, maar ik denk wel dat dit juist is hoe vrouwen ongelijkheid ook wel reproduceren (maar my bad, ik dacht oo de een of andere manier dat dit gesprek in het feminisme topic plaats vond)
4 likes
Dit lijkt me echt enorm zwaar voor jullie, dikke knuffel! Is er iets qua hulp mogelijk van buitenaf, bijvoorbeeld huishoudelijke hulp, of babyhulp, om jou wat adem te geven?
1 like
Over een jaar is de situatie heel anders. Je man is hopelijk weer beter en de baby is dan een dreumes die veel beter duidelijk maakt wat hij wil en niet wil. Misschien ben je dan nog de default parent, misschien zit jullie kind dan in een papa-fase. Hoe dan ook, kun je dan weer inzetten op een andere verdeling.
Je kunt wensen hebben en richtlijnen en idealen en soms is het leven wat het is. Gezondheid, veiligheid en een uitvoerbaar gezinsleven lijkt me nu voorgaan op gelijke verdeling.
3 likes
Lief jullie reacties! En wel een geruststelling dat deze periode niet betekent dat de achterstand nooit meer in te halen is. Ik krijg wel wat hulp, m’n moeder kwam elke week een dagdeel (en komt vanaf volgende week een hele dag) en m’n schoonmoeder heeft ook aangeboden om wat vaker op te passen. Dus ik heb wel iets ademruimte en dat heb ik ook echt wel nodig. En ik ga een afspraak maken bij de huisarts om naar de praktijkondersteuner te kunnen want het voelt voor mij als een snelweg naar overspannenheid. Ik merk ook dat ik steeds over m’n grenzen ga (moet gaan) en waar ik pre baby op de rem kon trappen voordat ik de grens over was merk ik nu steeds pas te laat dat ik de grens al over ben gegaan. En er zit ook een stemmetje in m’n hoofd dat zegt dat ik blijkbaar niet eens voor m’n eigen kind kan zorgen omdat ik het alleen niet trek en om hulp moet vragen. Dus ik kan daar wel wat handvaten bij gebruiken.
4 likes
Wat fijn dat je uitzicht hebt op hulp, en ook knap dat je ondanks de onrustige tijd thuis goed kan aanvoelen wat je nodig hebt! Hopelijk gaat de combinatie van hulp en zelfzorg snel voor jou/jullie werken. En wat hierboven ook al geschreven werd: ondanks idealen en goede bedoelingen deelt het leven soms ook gewoon wat rare klappen uit en dan is het als gezin toch ook een kwestie van pompen of verzuipen en om hulp vragen tot de situatie weer anders/beter wordt.
5 likes
Fijn dat er wat hulp is. En je bent echt echt echt niet gek. In je eentje voor een kind + huishouden + zieke partner met bijbehorende onzekerheid zorgen is echt heel heftig 
2 likes
@Tostibrood ik heb een gelijkaardige situatie gehad.
Mijn partner heeft een ongeval gehad toen mijn zoontje 3.5 was en mijn dochter 8 maanden. Hij kon door dit ongeval totaal niet meer mee helpen met de zorg voor de kinderen of huishouden of… Ik moest hem ook verzorgen en dergelijke.
Het was een zeer pittige tijd en ik ben in deze periode ook zelf 1 maand thuis geweest van mijn werk. Dus probeer zoveel mogelijk hulp te aanvaarden het is niet meer dan normaal dan dat jij niet alles alleen aan kan! Dat heb ik in die periode ook geleerd ( om hulp te aanvaarden).
En ik moet zeggen mijn dochtertje die toen 8 maanden was en nu 2 jaar en 4 maanden is helemaal dol op haar papa en we hebben de taken terug goed verdeeld.
2 likes
Wat heftig dat jullie dit hebben meegemaakt en lief dat je je ervaring wilt delen. Fijn dat alles bij jullie goedgekomen is, ook qua verdeling!
2 likes