Oke gaan we nu allemaal even zeggen wat het mannelijk geslacht doet en kan
Bedoelde dat hij het onder werktijd doet. Op zân thuiswerkdag = dus handig.
Ik zou wel graag een robotstofzuiger/ dweiler willen haha. Staat op het lijstje.
De robotstofzuiger is hier ook echt een uitkomst! âDwingtâ je ook nog eens om op te ruimen, want iedere avond moet al het speelgoed/vieze was/tassen enzo van de grond. Verder heb ik me er bij neergelegd dat de badkamer gewoon niet zo schoon is. Behalve dan de haar- en stofloze vloer door de robot.
Pff ik heb een pro forma salarisstrook ontvangen voor 29 uur per week werken (ipv 38) en schrok toch wel even. Was wel te verwachten maar toch zoân verschil
Ik vind dit ook altijd confronterend als ik op mân loonstrook zie wat er ingehouden wordt door mijn ouderschapsverlof. Ik wil het niet weten haha
Robot zuiger staat hier ook op het verlanglijstje. Er gaat nu een groot deel van mijn salaris naar mijn rijlessen maar als die binnen is, trakteer ik mezelf.
Ik werk vier dagen in de week maar ik ben echt aan het struggelen om alle ballen in de lucht te houden. Ik speel heel vaak met de gedachte om ontslag te nemen en een paar maanden mij enkel op de kinderen en het huishouden te richten. Vooral omdat ik voor mijn gevoel op alle fronten aan het falen ben. Mijn werk vraagt veel van me kwa tijd en energie waardoor ik vaak pas rond 18:45 vermoeid thuis kom en dan niet de sensitieve en beschikbare ouder ben die ik wil zijn. Tegelijkertijd ben ik ook trots op mijzelf dat ik een werkende moeder ben en zou ik niet lange tijd een thuisblijfmoeder willen zijn. Maar de gedachte van een paar maanden lonkt wel.
Ja dat overweeg ik ook wel eens. Ik werk echter nog niet zo lang waar ik nu werk, waardoor ik van mezelf nu nog niet mag opgeven. Maar je hebt gelijk: een stap opzij naar een wat saaiere baan is misschien een duurzamere optie.
Wat vervelend dat je je zo voelt. Ik hoorde pas een uitspraak die mij heeft geholpen en misschien/hopelijk heb jij er ook iets aan (geparafraseerd want ik weet het niet meer precies, maar de inhoud was als volgt):
Je hebt verschillende ballen in het leven die hooggehouden moeten worden. Niet alle ballen zijn echter van glas, sommige zijn van plastic/rubber. Dus het is belangrijk om voor jezelf de keuze te maken welke ballen je echt hoog moet houden (glas) en welke je even kan laten gaan en laten stuiteren (rubber).
Als ik je verhaal lees wil je je prioriteit meer bij je gezin leggen (voor jou dus een glazen bal), dus wellicht dat het mogelijk is om dan iets in je werksituatie aan te passen. Wellicht door in je huidige baan minder te werken of zoals hierboven is voorgesteld een andere baan te zoeken die je meer vrijheid geeft om er voor je gezin te zijn.
Als ik het als buitenstaander lees (maar misschien schat ik het verkeerd in) lijkt de gedachte om een tijdje thuis te zijn meer een vluchtweg dan een diepgewortelde wens omdat je zo overvraagd wordt op je werk.
En als iemand die net na twee maanden bij een nieuwe baan ook weer weg is gegaan omdat ik zo niet op mân plek zat dat het effect had op hoe ik thuis was: het is Ă©cht okĂ© om voor je eigen welzijn te kiezen, je hoeft jezelf niet te verplichten het een minimale periode het geprobeerd te hebben (tenzij je het zelf wilt natuurlijk)
@Flowermarket en @Tostibrood, ik denk dat jullie gelijk hebben, want er stroomt op dit moment een traan over mijn wangen.
Wat zwaar kan dit aanvoelen he? Ik werk 32 uur en mijn werk vraagt ook veel van me, mijn hoofd staat altijd aan. Vorige week heb ik getekend voor een andere baan. 4 uur minder, zelfde salaris, minder druk. Voelt nu al als een opluchting, ondanks dat ik mezelf ook schuldig voel dat ik het al na 1,5 jaar opgeef (want; ik zou dat toch moeten kunnen) en het team âin de steek laatâ.
Wat hierboven gezegd wordt is mij ook verteld en dat is ook zo, je eigen welzijn gaat echt voor!
Kun je misschien onbetaald ouderschapsverlof opnemen? Dan heb je even de tijd om na te denken. Maar kan misschien niet financieel.
Ik herken dit heeeel erg. Zit ook niet helemaal lekker op mijn plek (herken het verhaal van @Tostibrood enorm) en in combinatie met vaak ziek zijn en weinig energie overhouden voor meer structurele dingen voelt het vaak alsof ik dan maar de bal âwerkâ moet laten vallen. Terwijl fulltime huismoeder zijn echt mijn grootste nachtmerrie is en ik het mijn kindje ook heel erg gun om lekker op de opvang te spelen ipv de hele dag met mij thuis te zitten. Ik denk iig niet dat ik daar een leukere moeder van word.
Wat mij wel helpt, is om af en toe een dag vrij te nemen als mijn kind op de opvang zit. Even écht tijd voor mezelf en om een to do lijstje af te werken. Is zoiets misschien een optie? Niet gelijk maanden maar een keer een dag of misschien zelfs een week? Daar kan je, als dat financieel ook lukt, evt onbetaald ouderschapsverlof voor inzetten.
Ik heb trouwens ook de stap gemaakt naar een andere baan toen mijn kind net 1 was en los van dat dat dus ook nog niet helemaal bevalt, leverde dat wel al iets op. Ik werk nu 32 uur ipv 36 (en tegen hetzelfde salaris) en ik heb bijna 2.5 uur minder reistijd op een dag. Scheelt voor mij ook veel! Net wat kortere dagen en sneller thuis. Kan nu s ochtends vaak nog even in alle rust een kop koffie drinken thuis nadat ik mân kind naar de opvang heb gebracht en voor ik naar werk ga, of ik begin vroeg en heb dan s avonds nog even een half uurtje voor mezelf voordat ik haar ophaal.
En dit moet toch ook op werk besproken kunnen worden? Het is ook gewoon echt aanpoten met EN een gezin thuis EN een drukke baan. Even terug moeten schakelen is niet falen.
Ik heb toch ook veel collegaâs om me heen die een sabbatical nemen om die reden (wel/niet betaald) en het geeft ze vaak veel rust.
Ergens heerlijk om te lezen dat ik niet de enige ben en ergens verdrietig dat dit dus een hele lange tijd zo gaat blijvenâŠ
Ik ben een nieuwe moeder, mijn zoontje is 5 maanden en ik geef borstvoeding. Op mijn werk moet ik dus kolven. Hier heb ik natuurlijk recht op maar vind het moment en de rust pakken heel lastig. Ik werk op een kinderdagverblijf en een dag is zo vol en druk.
Onze leidinggevende is eigenlijk altijd druk of is thuis aan het werk dus bijspringen op het moment dat ik moet kolven doet ze ook niet. Collegaâs accepteren en begrijpen wel dat ik weg moet maar handig is het natuurlijk niet. We komen dan helemaal niet meer aan andere dingen toe en ik voel mij ook best schuldigâŠ
Vorige week moest ik invallen op een andere locatie en daar hadden ze gewoon een ruimte waar ik even chill kon zitten en deden ze niet moeilijk over dat ik 45 minuten weg ben. Heb toen 1 hele voeding gekolft
Stoppen met borstvoeding wil ik nog niet maar misschien mijn werk anders indelen wel. Bijvoorbeeld meer gaan invallen (als dat kan met het kolven, want als je alleen bent kan je niet weg) stoppen met werken klinkt wel heel aantrekkelijk na zo lang verlof
Klinkt lastig zeg! Kolven is echt zwaar, dus respect dat je het volhoudt. Ongevraagde tip: kun je niet bespreken dat je bijvoorbeeld later begint of juist eerder weg kunt in de middag? Dan kun je thuis misschien live voeden, of in rust kolven. Dat valt ook onder die 25% kolftijd.
@Avocadotoast
Dit!! Zo zo zo waar, ik heb het ook allemaal veel te lang veel te hoog op laten lopen waardoor ik nu ziek thuis zit na 3.5 jaar âalle ballen hoog houdenâ. Nu zoveel spijt dat mijn werk altijd zo belangrijk/dringend voelde terwijl het met mij helemaal niet goed ging, en ik daardoor ook heel weinig heb kunnen genieten van de kindertijd⊠die tijd komt nooit meer terug, werk kan altijd nog hogerop (of niet, en dat is ook goed)!
Echt, ga minder werken/ander werk zoeken, ouderschapsverlof inzetten of je (deels) ziekmelden, want dit is zo zonde en ik typ dit ook met tranen in mijn ogen, ik gun iedere moeder minder momguilt.
Dut is idd iets wat ik wil kijken of het kan. Nu werk ik 2 dagen een vroege dienst en dan ben ik om 5 uur klaar. Vind ik heel prettig want ben toch wel vroeg wakker/ het gewend en dan kan ik hem zelf ophalen bij zijn eigen opvang. Nadeel is dan wel dat ik er niet later of vroeger weg kan, tenzij er al genoeg kinderen zijn opgehaald om 5 uur.
Lief dat je mee denkt