Nouja, vrijwillig klinkt zo gek. Ik ga nu anders naar mijn werk dan voor ik kinderen had, het is even minder mijn prioriteit, maar ik vind het ook wel belangrijk de financiële verantwoordelijkheid en het plezier, of soms ook last ;), van met de kinderen zijn met mijn partner te verdelen. Ik snap bij vrouwen die weinig werken (niet persoonlijk naar jou toe hoor, ken je financiële situatie natuurlijk niet) niet dat de partner dan niet ook een dagje wil terugschakelen of osv wil opnemen om een dagje alleen met de kinderen te hebben.
14 likes
Ik denk niet dat dit topic een goeie afspiegeling is van de maatschappij. Dus misschien voel je je hier een ‘vreemde eend’, maar je past prima in het plaatje van hoe de Nederlandse samenleving een moeder het liefste ziet.
8 likes
Ik vond dit wel een interessant artikel in dit opzicht:
In mijn vriendenkring merk ik ook wel verschillen tussen hoe flexibel werkomstandigheden zijn en hoe zwaar de combinatie met ouderschap wordt ervaren. Ook bijvoorbeeld qua kolven. Ja, daar zijn regels en wetten voor, maar hoe zit het in de praktijk?
3 likes
Maar dan begeef jij je toch gewoon niet in een wereld waarin beide partners weinig verdienen en er dus simpelweg 2 salarissen nodig zijn om rond te komen?
Het is toch überhaupt een privilege/luxe als een van de twee (beduidend) minder kan werken, want dat betekent dat de ander dus zodanig genoeg geld binnenhaalt en daarmee een gezin gerund kan worden. Mijn punt ging over basisinkomen en überhaupt kunnen rondkomen, omdat iemand zich afvroeg of het goed was omdat niet veel mensen dat doen in haar omgeving. En ik noemde dat als een van de verklaringen. Los van wie van de twee minder werkt? Nergens noem ik iets over wie van de 2. Dus je tweede punt snap ik niet helemaal, natuurlijk is dat zo? Maar mijn reactie/punt ging over de privilege om minder te kunnen werken want dat betekent dat je die ruimte hebt en dat heeft niet iedereen.
2 likes
Ze bedoelt denk ik vooral dat het een privilege/luxe is om die keus zelf te kunnen maken op basis van waar je blij van wordt.
7 likes
Ik zeg niet dat dit voor jouw situatie ook geldt maar ik hoor en lees regelmatig over situaties waarbij de thuisblijvende partner (vaak de moeder) er bekaaid vanaf komt bij een relatiebreuk. Vooral als ze niet getrouwd waren, want dan is partneralimentatie niet aan de orde bijv en hoef je de pensioenopbouw ook niet te delen. En fijn dat je er zo in staat dat je het samen doet als je elkaar nog aardig vindt, maar dat kan zo maar veranderen als je uit elkaar gaat. In mindere mate heb ik dit van dichtbij meegemaakt en dat beïnvloedt wel hoe ik naar financiële (on)afhankelijkheid kijk en hoe ik mijn eigen situatie als gevolg daarvan inricht.
Dat gezegd hebbend snap ik ook heel goed dat het als werkende partner ook heel fijn kan zijn dat er een thuisblijvende ouder is, en dat situaties soms ook noodgedwongen zo ontstaan maar wilde toch reageren op je citaat
4 likes
Natuurlijk is dat zo, maar ik reageerde je ‘we zijn toch een gezin’ stukje omdat ik dat (gekleurd door mijn eigen ervaringen) een vrij risicovolle take vind als je het niet goed regelt met elkaar.
1 like
En het kan ook goed gaan. Mijn ouders zijn niet prettig uit elkaar gegaan (zij ging er vandoor met een ander en zij was ook de afhankelijke nooit gewerkt hebbende ouder).
En toch heeft mijn vader alles voor haar geregeld financieel. Een auto gekocht, huis inrichting, deel van pensioen etc. Hij had carrière gemaakt dankzij haar aandeel thuis. En hoe de breuk nu ook was gegaan, dat feit stond.
Plus dat kinderen er ook last van zouden hebben als zij letterlijk niks had (oké ze had een vent met een baan en geld. Dat wel. Maar dat was ook zo weer voorbij lol)
5 likes
Sorry maar dit vind ik echt om te janken, hoezo kan je man niet minder gaan werken? Wat nou als hij jou niet had, zouden z’n kinderen dan altijd alleen thuis zijn? Of zouden ze meer bij zn ex zijn?
Dat is toch geen houdbare situatie zo…
10 likes
Ik zou dit inderdaad goed uitzoeken, want ik zit nu dus in een kut situatie hierdoor! Ik heb een nieuwe baan, terwijl mijn ouderschapsverlof (40% betaald) net is afgelopen. In mijn CAO staat dat je alles terug moet betalen als je tijdens- of binnen 6 maanden na het verlof ontslag neemt. Ik moet dus bijna 4000(!!) euro terug betalen. Voelt echt genaaid, maar echt m’n eigen domme schuld dat ik dit nooit goed heb gelezen/uitgezocht…
Is het echt zo erg? Hij is al lange tijd aan het proberen elders zijn beroep uit te kunnen gaan oefenen in 32 of 36 uur ipv 40, maar overal willen ze echt alleen fulltimers of er is (te)veel inkomensverlies. De hoge alimentatielast gaat indd niet omlaag als je vrijwillig daarvoor kiest. Alleen noodgedwongen ontslag en aantoonbaar bewijs dat hij geen 40urige baan kan vinden voor hetzelfde salaris zouden daar mogelijkheden in kunnen bieden. Wat @Vloeistof ookal zegt.
Daarom wil hij dus van beroep gaan veranderen zoals bijvoorbeeld in de sales in de branche waar hij nu werkzaam is. Dan zou hij deels vanuit huis kunnen werken of wel eens smiddags vrij kunnen zijn en dan savonds werken. Maar dan willen we wel graag dat ik eerst weer een stabiel inkomen (en uberhaupt een baan) heb.
Ik werkte trouwens al 24 tot 32 uur, ik ben niet in uren geminderd voor mn bonuskinderen of voor mn man. Ik wil nu wat gaan minderen doordat de tweeling erbij gekomen is. Voordat hij met mij samen was, en in het eerste jaar dat wij samenwoonden, hebben zijn ouders altijd tijdens werktijd de zorg voor zijn kids uit zn vorige relatie op zich genomen. Daarna hebben we dat langzaam afgebouwd omdat de kids graag met mij wilden zijn en ik mn werkdagen zo kon inplannen dat dat mogelijk was zonder minder te gaan werken.
6 likes
Oh wow, wat shit! Dat is echt zuur zeg…
5 likes
Het is toch algemeen bekend dat vrouwen vaak minder verdienen dan mannen, voor hetzelfde werk. En dat als er kinderen komen, de vrouw 9 van de 10 keer degene is die degene is die minder gaat werken. Prima als het voor jullie werkt maar dit is wel maatschappelijk een ongeschreven regel die geldt. Dat kun je gewoon niet ontkennen.
5 likes
Ik kan je geen privébericht sturen dus even zo: in welke richting zoek je een baan? Mijn werkgever heeft regelmatig leuke en afwisselende vacatures voor 18 uur (fulltime is 36 uur, daar komt die 18 vandaan), hybride werken, betaalt goed, super flexibel, meedenkend etc etc en centraal in NL. Het is leuk om te zien welke mensen in die functies zitten, niet alleen moeders maar ook mensen met andere zaken waardoor ze niet fulltime kunnen of willen werken en ze voelen zich allemaal alsof ze met deze baan de jackpot gewonnen hebben.
Stuur me gerust een privéberichtje als het niet wil lukken met je zoektocht, ik weet dat het heel lastig is.
13 likes
Ik heb je een pb gestuurd!
1 like
En dat gaat ook hand in hand (het minder werken en minder verdienen). Het is minder heftig (financieel) als ik ene dag minder ga werken dan wanneer m’n man dat zou doen. Want de financiële gevolgen zijn groter (want hij verdient meer). En doordat hij redelijk fors meer verdiend is de KOT lager, en is het wel de oplossing (voor puur financieel dan hè) als ik een dag minder werk en niet wanneer hij dat zou doen…
Yes ik! Officieel is het geen fulltime. Op papier is het 32 uur, maar ik werk 4 dagen van 8 tot 18 uur en dan heb ik ook regelmatig avond-, nacht- en weekenddiensten. Mijn kinderen kennen mij niet anders dan met deze routine. Soms is het wel pittig hoor, maar m’n partner heeft een normale kantoorbaan en is itt mij veel flexibeler. Dat zorgt voor een fijn balans in ons gezin.
Mbt “later weer extra kunnen werken”, dat gaat helaas niet op in m’n vakgebied. Wel heb ik het idee dat het straks iets beter voor mij is qua werktijden en ik meer tijd heb voor de kids. Juist op de basisschool extra tijd vind ik belangrijker. Het is een enorm beïnvloedbare periode voor hun. En ze snappen zoveel meer, dat vind ik juist heel fijn.
2 likes
Ik wil graag even klagen.
Ik werk 38 uur in 4 dagen dus heb 1 dag ouderschapsverlof. Omdat ik zulke lange dagen maak is mijn man duidelijk primary caregiver, omdat hij hem altijd haalt en brengt naar de opvang. Ik doe dan altijd het bedritueel, maar dat is effectief maar 1 uurtje per avond. Ik merk de laatste dagen dat mijn baby (10 maanden) heel erg gefocust is op mijn man. Hij is de hele tijd op zoek naar hem; springt bijna uit mijn armen als ik hem vasthou, kruipt straal langs me als mijn man ook in de ruimte is, en het maakt me echt verdrietig. Ik wil niet minder werken, ik ben gek op mijn werk en vind mijn carrière heel belangrijk dus wil graag 4 dagen blijven werken, maar ik vind dit heel lastig omdat ik het gevoel heb dat mijn baby en ik te weinig ‘exposure’ hebben en hij daardoor minder/anders aan me hecht… pfff ik weet dat dit soort eenkennigheid van voorbijgaande aard is en dat het echt wel goed komt en hij écht wel goed gehecht is aan mij. Maar man man man wat vind ik het zwaar.
3 likes
Is ook heel zwaar! Maar inderdaad niks persoonlijks. Kinderen wisselen daar ook in en vaak helemaal niet gelieerd aan hoeveel je bij ze bent. Neemt niet weg dat het best wel rot kan voelen als je kind je afwijst t.o.v. je partner. Goed over blijven praten samen en dingen met je kind doen met de andere ouder buiten het zicht helpt hier goed.
5 likes
@the.rebel.club Dit wilde ik ook zeggen. En ook dat het niet hoeft te liggen aan hoeveel je werkt, ook kinderen die voornamelijk bij de ene ouder zijn kunnen naar de andere ouder neigen. Daar valt in mijn ervaring geen peil op te trekken en het zijn inderdaad allemaal fases. Voor hetzelfde geld zit je dadelijk in een fase waarin jouw zoontje alleen jou wil.
Mijn partner en ik hebben allebei fases waarin ons werk drukker is of rustiger, en waarin we dus meer of minder met ons kind kunnen zijn, en wat we altijd doen in zo’n drukke periode is heel specifiek ‘andere’ activiteiten dan normaal doen, in je eentje met het kind. Dus echt even een momentje voor jullie samen. Gewoon hele simpele dingen hoor, niets speciaals, maar wel even focus 1 op 1.
1 like