Sorry maar dit vind ik echt om te janken, hoezo kan je man niet minder gaan werken? Wat nou als hij jou niet had, zouden z’n kinderen dan altijd alleen thuis zijn? Of zouden ze meer bij zn ex zijn?
Dat is toch geen houdbare situatie zo…
9 likes
Ik zou dit inderdaad goed uitzoeken, want ik zit nu dus in een kut situatie hierdoor! Ik heb een nieuwe baan, terwijl mijn ouderschapsverlof (40% betaald) net is afgelopen. In mijn CAO staat dat je alles terug moet betalen als je tijdens- of binnen 6 maanden na het verlof ontslag neemt. Ik moet dus bijna 4000(!!) euro terug betalen. Voelt echt genaaid, maar echt m’n eigen domme schuld dat ik dit nooit goed heb gelezen/uitgezocht…
Is het echt zo erg? Hij is al lange tijd aan het proberen elders zijn beroep uit te kunnen gaan oefenen in 32 of 36 uur ipv 40, maar overal willen ze echt alleen fulltimers of er is (te)veel inkomensverlies. De hoge alimentatielast gaat indd niet omlaag als je vrijwillig daarvoor kiest. Alleen noodgedwongen ontslag en aantoonbaar bewijs dat hij geen 40urige baan kan vinden voor hetzelfde salaris zouden daar mogelijkheden in kunnen bieden. Wat @Vloeistof ookal zegt.
Daarom wil hij dus van beroep gaan veranderen zoals bijvoorbeeld in de sales in de branche waar hij nu werkzaam is. Dan zou hij deels vanuit huis kunnen werken of wel eens smiddags vrij kunnen zijn en dan savonds werken. Maar dan willen we wel graag dat ik eerst weer een stabiel inkomen (en uberhaupt een baan) heb.
Ik werkte trouwens al 24 tot 32 uur, ik ben niet in uren geminderd voor mn bonuskinderen of voor mn man. Ik wil nu wat gaan minderen doordat de tweeling erbij gekomen is. Voordat hij met mij samen was, en in het eerste jaar dat wij samenwoonden, hebben zijn ouders altijd tijdens werktijd de zorg voor zijn kids uit zn vorige relatie op zich genomen. Daarna hebben we dat langzaam afgebouwd omdat de kids graag met mij wilden zijn en ik mn werkdagen zo kon inplannen dat dat mogelijk was zonder minder te gaan werken.
6 likes
Oh wow, wat shit! Dat is echt zuur zeg…
5 likes
Het is toch algemeen bekend dat vrouwen vaak minder verdienen dan mannen, voor hetzelfde werk. En dat als er kinderen komen, de vrouw 9 van de 10 keer degene is die degene is die minder gaat werken. Prima als het voor jullie werkt maar dit is wel maatschappelijk een ongeschreven regel die geldt. Dat kun je gewoon niet ontkennen.
5 likes
Ik kan je geen privébericht sturen dus even zo: in welke richting zoek je een baan? Mijn werkgever heeft regelmatig leuke en afwisselende vacatures voor 18 uur (fulltime is 36 uur, daar komt die 18 vandaan), hybride werken, betaalt goed, super flexibel, meedenkend etc etc en centraal in NL. Het is leuk om te zien welke mensen in die functies zitten, niet alleen moeders maar ook mensen met andere zaken waardoor ze niet fulltime kunnen of willen werken en ze voelen zich allemaal alsof ze met deze baan de jackpot gewonnen hebben.
Stuur me gerust een privéberichtje als het niet wil lukken met je zoektocht, ik weet dat het heel lastig is.
13 likes
Ik heb je een pb gestuurd!
1 like
En dat gaat ook hand in hand (het minder werken en minder verdienen). Het is minder heftig (financieel) als ik ene dag minder ga werken dan wanneer m’n man dat zou doen. Want de financiële gevolgen zijn groter (want hij verdient meer). En doordat hij redelijk fors meer verdiend is de KOT lager, en is het wel de oplossing (voor puur financieel dan hè) als ik een dag minder werk en niet wanneer hij dat zou doen…
Yes ik! Officieel is het geen fulltime. Op papier is het 32 uur, maar ik werk 4 dagen van 8 tot 18 uur en dan heb ik ook regelmatig avond-, nacht- en weekenddiensten. Mijn kinderen kennen mij niet anders dan met deze routine. Soms is het wel pittig hoor, maar m’n partner heeft een normale kantoorbaan en is itt mij veel flexibeler. Dat zorgt voor een fijn balans in ons gezin.
Mbt “later weer extra kunnen werken”, dat gaat helaas niet op in m’n vakgebied. Wel heb ik het idee dat het straks iets beter voor mij is qua werktijden en ik meer tijd heb voor de kids. Juist op de basisschool extra tijd vind ik belangrijker. Het is een enorm beïnvloedbare periode voor hun. En ze snappen zoveel meer, dat vind ik juist heel fijn.
2 likes
Ik wil graag even klagen.
Ik werk 38 uur in 4 dagen dus heb 1 dag ouderschapsverlof. Omdat ik zulke lange dagen maak is mijn man duidelijk primary caregiver, omdat hij hem altijd haalt en brengt naar de opvang. Ik doe dan altijd het bedritueel, maar dat is effectief maar 1 uurtje per avond. Ik merk de laatste dagen dat mijn baby (10 maanden) heel erg gefocust is op mijn man. Hij is de hele tijd op zoek naar hem; springt bijna uit mijn armen als ik hem vasthou, kruipt straal langs me als mijn man ook in de ruimte is, en het maakt me echt verdrietig. Ik wil niet minder werken, ik ben gek op mijn werk en vind mijn carrière heel belangrijk dus wil graag 4 dagen blijven werken, maar ik vind dit heel lastig omdat ik het gevoel heb dat mijn baby en ik te weinig ‘exposure’ hebben en hij daardoor minder/anders aan me hecht… pfff ik weet dat dit soort eenkennigheid van voorbijgaande aard is en dat het echt wel goed komt en hij écht wel goed gehecht is aan mij. Maar man man man wat vind ik het zwaar.
3 likes
Is ook heel zwaar! Maar inderdaad niks persoonlijks. Kinderen wisselen daar ook in en vaak helemaal niet gelieerd aan hoeveel je bij ze bent. Neemt niet weg dat het best wel rot kan voelen als je kind je afwijst t.o.v. je partner. Goed over blijven praten samen en dingen met je kind doen met de andere ouder buiten het zicht helpt hier goed.
5 likes
@the.rebel.club Dit wilde ik ook zeggen. En ook dat het niet hoeft te liggen aan hoeveel je werkt, ook kinderen die voornamelijk bij de ene ouder zijn kunnen naar de andere ouder neigen. Daar valt in mijn ervaring geen peil op te trekken en het zijn inderdaad allemaal fases. Voor hetzelfde geld zit je dadelijk in een fase waarin jouw zoontje alleen jou wil.
Mijn partner en ik hebben allebei fases waarin ons werk drukker is of rustiger, en waarin we dus meer of minder met ons kind kunnen zijn, en wat we altijd doen in zo’n drukke periode is heel specifiek ‘andere’ activiteiten dan normaal doen, in je eentje met het kind. Dus echt even een momentje voor jullie samen. Gewoon hele simpele dingen hoor, niets speciaals, maar wel even focus 1 op 1.
1 like
Je zou natuurlijk ook in het weekend wat meer quality time met je kind kunnen besteden hè. Dat je even een uurtje 1 op 1 tijd met je baby hebt (dus niet alleen de avondroutine).
En inderdaad kinderen hebben altijd voorkeuren, wisselt iedere keer. Dat moet je niet persoonlijk vatten.
3 likes
Er zijn al meer reacties gekomen, maar dit heeft niets te maken met te weinig ‘exposure’, jullie kind zoekt nu tijdelijk meer contact met zijn vader en voor je het weet is het weer andersom. Dat herken ik tenminste vanuit onze situatie (ik werk 40u in 5 dagen en vriend 36 in 4 = 1 ouderschapsdag). Momenteel hangt ze weer heel erg aan mij.
Je gevoel van afwijzing is heel herkenbaar en begrijpelijk, maar probeer het van je af te zetten.
Wat mij toen hielp is echt 1-op-1 tijd met haar en dat haar vader uit beeld was, dan lag de focus weer lekker op mij.
4 likes
Ahh dat is ook pittig. Gelukkig zoals je zelf zegt is het een fase. Mijn peuter wilde op gegeven moment alleen maar mij terwijl mijn vriend juist alles deed, omdat ik vanwege zwangerschapsklachten weinig kon.
2 likes
Lastig hé. Even misschien ter relativering: wij hebben hier altijd geprobeerd alles zo gelijk te verdelen, maar door het onregelmatig rooster van mijn man + langere dagen spendeer ik meer tijd met ons kind. Rond de periode dat jij beschrijft begon ons kind ook heeel hard te focussen op mijn man, ondanks ik dus de “primary” was. Een op een ging het dan wel altijd goed, maar als we er beide waren en ze bv verdrietig was, móest het mijn man zijn die haar troostte. Begon ze te huilen wanneer ík haar ophaalde van de opvang ipv papa (terwijl ik dat altijd deed, mijn man doet ze weg s ochtends).
Ik heb me hier ook heel onzeker over gevoeld (geef ik haar wel voldoende liefde? doe ik het wel goed?).
Ondertussen is ze 1 jaar en 9 maand en kan ik wel zeggen dat het beter rechtgetrokken is, ze is nog altijd eerder een “papaskindje”, maar voelt zich duidelijk op haar gemak en gehecht aan mij.
Dus wat ik eigenlijk wil zeggen, soms hebben kinderen gewoon hun voorkeur qua ouder, hoe pijnlijk het ook kan zijn voor de ander. Dit hoeft niets te maken hebben met de hoeveelheid tijd die je samen doorbrengt, belangrijk is dat de tijd die je doorbrengt kwalitatief is.
2 likes
Hier is het ook herkenbaar @the.rebel.club, alleen dan dat ons zoontje vaak zijn grote zus wil. Laatst stond ik hem 's nachts te troosten, stond ie te huilen: ‘waar is zussssjuuuuhhhh?!’
Het ligt niet aan jou! Maar ik kan me indenken dat het je pijn doet 
4 likes
Waar staat dat ze dat niet doet?
@the.rebel.club ik heb precies hetzelfde gehad met onze dochter. Mijn vriend studeerde toen nog, dus was veel thuis met haar en ik werkte 4,5 dag per week. Zij trok toen heel erg naar mijn vriend en wilde zelfs soms niks van mij weten. Maar dit is vanzelf weer bijgetrokken. Ik snap dat het pijn doet, ik heb ook regelmatig zitten janken als ze me weer eens afwees, maar volgens mij heeft het echt niks te maken met de hoeveelheid tijd die je doorbrengt met je kind. Voel je alsjeblieft niet schuldig!
4 likes
Thanks voor de herkenning, jongens. Doet me goed. In de weekenden extra tijd doe ik uiteraard, probeer dan zo veel mogelijk met hem te zijn en leuke dingen te doen. Maar dat maakt het ook weer lastiger om tijd voor mezelf te vinden, want ik ben mezelf en m’n hobbies ook een beetje kwijtgeraakt in het moederschap. Maargoed da’s een andere discussie. Fijn dat ik mijn hart even kon luchten hier 
14 likes
He ja, ik herken die onzekerheid enorm. En het zijn ook vaak fases waarin pappa of mamma de meer geperefereerde figuur is. Mocht het je gerust stellen: ik werk minder dan mijn man en heb meer ‘zorguren’ maar pappa is momenteel echt favoriet. Ze duwde me gisteren letterlijk met twee handen naar buiten om pappa te zoeken, die laat thuis kwam. Vind ik ook echt niet leuk en makkelijk maar hiervoor was het wekenlang 24/7per dag mamma en daarvoor pappa en daarvoor mamma.
Je doet het echt goed 
Het hoort er gewoon bij.
2 likes