Ik ben na zwangerschapsverlof begonnen bij een nieuwe werkgever (baby was toen 4.5 maand) en het is mij tot nu toe meegevallen. Ik kolfde ook nog eens 3x per dag (nu maar 1x). Ik merk wel dat ik nog niet volledig de beste ‘ik’ ben, als bij mijn vorige functie maar dat komt langzaamaan terug. Ik zou het zeker aanraden indien je een nieuwe baan tegenkom waarvan je meer energie krijgt!
Ik ben nog maar net geswitcht (sinds 1-7). Kinderen zijn 5 en 2,5. Ik volg een interne opleiding en werk nu 36 uur ipv 25,5. Ook is de locatie verder. Best wat veranderingen dus. Maar werkinhoudelijk ben ik zoooo blij dat ik de keuze heb gemaakt. Het meer uren werken vind ik goed te doen, we hebben de opvang goed geregeld. Maar wat ik lastig vind is dat er nu dus meer op de schouders van m’n man terecht komt. We hadden het best gelijk verdeeld maar nu doet hij 4 van de 5 doordeweekse ochtenden de kids klaarmaken en wegbrengen. Ik vind het dus niet pittig qua presteren of uitdaging op het werk maar meer even een nieuw ritme vinden ofzo.
Mijn man is gewisseld toen Y ruim 7 maanden was. We werden toen nog 4 x per nacht wakker. Hij had een maand proeftijd en was erg bang dat die daarop ontslagen werd dus in die maand toen Y corona had heb ik de opvang voor het grootste deel op me genomen. Misschien heb ik iets meer nachten gedaan maar niet echt volgens mij.
Het was wel pittig, nieuwe baan en de druk die erbij komt. Maar tis nog steeds de beste keuze die die ooit gemaakt heeft. Hij zit hier veel beter op z’n plek en kan veel meer leren en cursussen volgen.
Ik ben van baan geswitcht toen mijn oudste 10 mnd was en echt beste beslissing ooit. Ik was gewoon stuck in mn oude baan. Geen doorgroei.
Nu bij andere baan doorgroei en daardoor ook meer vrijheid.
In mijn ervaring heb je ook snel een klik met nieuwe collega’s
Ik ben geswitched toen kind 2.5 jaar was voor meer rust en uitdaging. En na maand daar werken zwanger. Maar pakte goed uit, ik had baan voor betere prive werk balans uitgezocht.
Maar zit nu na 3 jaar toch weer te twijfelen. Uitdaging begint weer te missen maar misschien is het ook inherent aan mn vakgebied. En hele carrièreswitch zie ik ook niet gebeuren.mbt opleiding want heb daar echt geen tijd voor naast werk.
Pff ik ben van 36 naar 28 uur werken gegaan zodat ik minder dagen per week werk. Ik werk in de zorg en werk daardoor dus 2 weekenden per maand, prima. Nu heeft m’n planner me 5 diensten in 1 week gegeven incl weekend, ben daarna maar 1 dag vrij en dan weer 3 diensten. Hiervoor ben ik niet minder gaan werken
Ik ben geswitcht van baan, inclusief opleiding toen mijn kinderen 4, 2 en 5 maanden waren. Ik zat in zo’n nare werksituatie doordat bij mijn vorige werkgever een nieuwe leidinggevende zat en zij de werkdruk zo omhoog gooide, dat ik met het idee zat mijn verlof zou eindigen ik er bijna zeker van zou zijn dat ik in een burn out terecht zou komen.
Ik heb gesolliciteerd in mijn verlof en nog maar 2 maanden hoeven werken bij mijn oude werk.
Het viel mij qua pittigheid wel mee, ondanks korte nachten. Ik kreeg gewoon ruim kolf tijd ( waar ik bij mijn vorige baan gewoon met veel pijn en moeite in een omkleed hok moest plaatsnemen en het liefst maar een kwartier) dus daarmee had ik bij mijn nieuwe werk gewoon ook even een rust momentje.
Mijn thuissituatie en vangnet zijn groot, had veel ondersteuning van mijn man, kreeg studie tijd van werk etc.
Het is in mijn leven tot nu toe, bijna de belangrijkste en beste beslissing ooit geweest.
Ik ben nu een gelukkig mens
PS ben wel heel benieuwd wat voor werk jij doet dat je kindje mee kan/ mag naar werk
Kinderopvang denk ik? Haha
Ik ben begonnen bij een nieuwe baan toen mijn kind 11 maanden was en bij 13 maanden kwam ik erachter dat ik zwanger was van de tweede.
Het is me heel goed bevallen om toen bij een nieuwe baan te beginnen maar ook om nog even te blijven hangen bij mijn baan die mij totaal niet uitdaagde, die ik niet leuk vond en me niks boeide. Want daardoor kon ik heeeeeel veel kolven (had ik nodig voor m’n productie), overdag daar ook wel gewoon uitrusten en had ik het niet zwaar ook al was ik soms moe. Het boeide me toch niet. Als kind ziek was kon ik gewoon weg, het maakte me toch niet uit of ik daar een goede indruk achterliet.
Ik zou dus ook niet te snel naar een nieuwe baan gaan want je moet dan wel ineens weer presteren, investeren in mensen leren kennen, naar borrels etc. Dat kan ook te veel zijn in het begin natuurlijk.
Oké ook even de andere kant, ik ben voor het eerst moeder geworden en vind het juist héél fijn om op een oude vertrouwde plek te zitten.
Het leven als nieuwe moeder kan al zó onzeker en spannend zijn, dan is het heel fijn om op je werk te komen en gewoon weten dat je je werk goed doet en in een vertrouwde omgeving te zijn. Even geen onzekerheid! En daarnaast is het heel fijn dat je afgelopen jaren al je credits hebt opgebouwd, je kunt net even wat makkelijker eerder weg of later beginnen etc.
Ik snap dat je je hier zorgen om maakt en er graag iets van controle over wilt hebben, maar denk dat de enige manier is het gewoon aangaan en ervaren. Ik werk zelf in het mbo, niet als docent, maar heb genoeg collega’s die wel docent zijn en jonge kinderen hebben. Krijg in ieder geval niet de indruk dat het overdreven zwaar is. Maar het hangt natuurlijk ook heel erg af van welke school, opleiding, manager, neventaken etc.
Leuk dat je de stap hebt gemaakt! Veel succes en plezier alvast!
Heb je als mbo docent ook de schoolvakanties vrij?
Ja ik heb dit ook echt belachelijk, ik werkte deze week 2 dagen en de week erna 6 ?! Hello ik werk graag 4 dagen per week (32u) aub. Typisch de zorg.
Zit wel te twijfelen over 28 u te werken. Vind het met de wisselende diensten ook best zwaar en kom niet aan mezelf toe. Merk wel dat ze hier in Belgie het gek vinden dat je minder gaat werken met kinderen.
Oja! dat zou idd kunnen haha.
Ik heb nu vakantie, aansluitend op mijn bevallingsverlof. Straks is m’n vakantie voorbij en moet ik weer aan het werk, met een dag betaald ouderschapsverlof, maar ik ben daar om meerdere redenen (mentaal en fysiek) nog niet klaar voor.
Ik heb deze week een afspraak met de bedrijfsarts om dit te bespreken. Ik vrees dat mijn werkgever gaat pushen om dan maar fulltime ouderschapsverlof op te nemen.
Heeft iemand van jullie ervaring met een vergelijkbare situatie?
Ik zit deels in de ziektewet omdat ik fysiek nog veel klachten heb (4 maanden pp). Gelukkig onwijs veel begrip van leidinggevende en ook bedrijfsarts. Van m’n leidinggevende had ik het wel verwacht maar bij de bedrijfsarts moet je toch altijd afwachten.
Voor het fysieke aspect, loop je ook bij een bekkenfysio oid? Dat sterkt je zaak natuurlijk.
Wat vervelend dat je in de ziektewet zit! Maar fijn dat er begrip is voor je situatie. Dat geeft hoop
Ja, de bekkenfysio zie ik tweewekelijks.
Ja, ik heb in overleg met mijn werkgever eerst mijn wettelijk betaalde ouderschapsverlof opgenomen (dat ze aanvulden tot 100%) en heb me daarna ziek gemeld.
Had ook overlegd met de bedrijfsarts, en ik mocht me wel ziek melden, maar ik moest wel meteen weer wat gaan werken. Dat ging nog helemaal niet, maar volgens hem mocht ik alleen 100% ziek zijn als ik manisch of opgenomen was . Ik had dus een postpartum depressie.
Ik vond het eerst maar raar van mijn werkgever, want dat verlof leek me voor mijn kind, niet voor mijn mentale gesteldheid. Maar door dat verlof begon mijn ziekteperiode later en ik ben nu bijna 2 jaar ziek geweest, dus achteraf was die extra tijd heel fijn, want ik heb echt zo lang nodig gehad. Ook om nog even niet aan het werk te hoeven en het op mijn eigen tempo te doen. Ik kreeg toen vanzelf weer behoefte om het te gaan proberen, al heb ik me achteraf gezien toch onder druk laten zetten door de bedrijfsarts (gelukkig niet mijn werkgever) en heb ik te snel te veel gewild (ookal voelde het alsof ik niets deed).
Je mag me altijd een berichtje sturen, want het is gewoon een lastige situatie.
Ik heb me juist op aanraden van de bedrijfsarts en HR ziekgemeld tijdens mijn bevallingsverlof, terwijl ik eigenlijk aansluitend 2 maanden fulltime ouderschapsverlof had ingepland. Ik weet niet meer precies waarom dat gunstiger was, maar volgens mij kregen dan zowel ik als de werkgever langer doorbetaald in het geval van langdurige ziekte. Dus zeker goed om je rechten en mogelijkheden te checken en te overleggen. Als je ziek bent ben je toch ziek, en in overleg kun je dan ook weer langzaam reïntegreren als het wat beter gaat.
Ja omdat je dan ziekte, uit zwangerschap, hebt en dan behoudt je vanuit uwv je zwangerschapsuitkering. En zodra je 1 dag werkt (en misschien ook ouderschapsverlof? Geen idee) kan dat niet meer ofzo. Zo iets zal het mee te maken hebben…